|
ผลงานทั้งหมดที่ลงอยู่ในหน้า
Novel เป็นสิทธิส่วนตัวของผู้เขียน หากมีผู้ใดต้องการจะทำการคัดลอกหรือดัดแปลงผลงานบางส่วน
หรือทั้งหมดเพื่อนำไปใช้ในการอื่น นอกจากอ่านเพื่อความบันเทิง กรุณาติดต่อเพื่อขออนุญาตจากผู้เขียนตาม
e-mail ที่ให้ไว้เสียก่อน ขอบคุณสำหรับความร่วมมือค่ะ อีกประการหนึ่งนักเขียนทุกคนต้องการกำลังใจและคอมเมนท์(แม้ว่าบางคนจะไม่พูดออกมา)ไม่ว่าจะเป็นคำติหรือคำชมนะคะ
เพราะฉะนั้นเมื่ออ่านแล้วชอบไม่ชอบยังไงไ ก็เมลไปคอมเมนท์ได้ตามอีเมลที่ให้ไว้ของแต่ละคน
หรือไม่ก็โพสต์คำติชมไว้ในบอร์ดก็ได้ค่ะ
|
|
Lover's Diary (Lover's Pets 1) by...nongrata ไคน์ทำตัวมีความลับอยู่เรื่องหนึ่ง
คือทุกเย็นวันพุธต้องแต่งตัวออกนอกบ้าน หายไปราวๆ 4-5 ชั่วโมงค่อยกลับโดยไม่โทรเรียกแมกซ์ให้ไปรับแต่นั่งแท็กซี่กลับเอง
แมกซ์จับตามองพฤติกรรมนี้ด้วยความสงสัยใคร่รู้แกมหวาดระแวง ไม่กล้าถามเพราะกลัวถูกหาว่าสอดรู้แถมยังจะทำให้ไหวตัวทันไปเปล่า
ๆ ดังนั้นเจ้าตัวจึงหันมาใช้วิธีพื้นๆแต่ทรงประสิทธิภาพซึ่งได้แก่วิธีสำรวจรอยยับย่นของเสื้อผ้า(ปกติชุดที่ไคน์ใส่จะไม่มีริ้วรอยใด
ๆ ทั้งสิ้น)ไม่ก็พิสูจน์กลิ่น ผลที่ได้ไม่ให้ความกระจ่างเท่าใดนัก เพราะเสื้อผ้าอาจมีรอยยับนิดหน่อย
แต่ไม่มีร่องรอยว่าถูกปอกเปลือกออกกองไว้กับพื้น ส่วนกลิ่น.. อันนี้ค่อนข้างพูดลำบาก
เพราะมีกลิ่นประหลาดติดมาอยู่กลิ่นหนึ่ง แต่ดมยังไงก็ไม่รู้ว่าเป็นกลิ่นอะไรซักที
อย่างไรก็ตาม แม้จะยังไม่รู้คำตอบของปริศนานี้ แต่ความรอบรู้ในการจำแนกรอยยับบนเนื้อผ้าของแมกซ์นั้นพัฒนาไปถึงขั้นปรมาจารย์
ส่วนความสามารถในการดมกลิ่นเห็นจะต้องใช้คำว่าเหนือมนุษย์ "นายไม่มีติดตัวเหรอ?" "หมดตอนไปค้างโรงแรมเมื่อคืนวันศุกร์ไง"
"ไม่ใช้ไม่ได้เหรอ" แมกซ์ถามอายๆ "ไม่ได้" ไคน์จูงมือคนถามขึ้นเตียง "ทำไมล่ะ" แมกซ์โยเยเพราะรู้สึกว่าวันนี้แฟนตัวเองใจดีผิดปกติ "อย่างอแงน่า" ไคน์ปลอบพลางสวมถุงยางให้
โน้มตัวมาจูบปากก่อนปีนขึ้นมานั่งตัก "งั้นก็กินฉันเดี๋ยวนี้เลยสิ" แมกซ์ขยำก้นไคน์อย่างมันมือ กลิ่นประหลาดนั่นลอยเข้าจมูกอีกครั้ง เป็นกลิ่นสาบแบบแปลกๆ ไม่เชิงว่าเหม็นแต่ให้อารมณ์ลึกลับบวกดิบเถื่อนยังไงชอบกล ไม่น่าจะใช่กลิ่นยา แต่ทำให้ไคน์ดูเซ็กซี่แบบร้ายๆยังไงชอบกล เห็นท่าจะต้องถามซะแล้วว่ามันคืออะไร
|