Lover's Diary : Lover's Present

(Third : Crush)

by...nongrata

เพลงที่ไคน์แต่งได้ขึ้นอันดับ 1 ติดกันมา 4 สัปดาห์แล้ว ส่วนดาเนียลเพิ่งเล่นหุ้นได้เงินมาเพียบ ของขวัญปีนี้เลยเป็นรถสปอร์ตสุดหรูกับไปเที่ยวตากอากาศด้วยกัน พอถึงวันเกิดทั้งคู่ก็พากันพี้ยาริมหาดส่วนตัวของพ่อดาเนียลซะชุ่มปอดชดเชยปีที่แล้วที่ใช้ชีวิตอย่างยาจก ขี้ยาสองคนเดินกลับมายังรถที่จอดคู่กัน ฟัดกันนัวเนียบนฝากระโปรงจนสะใจแล้วดาเนียลก็เริ่มพูดขึ้นมา

"คุณลองขับดูสิจ๊ะ ไม่ต้องห่วงอะไรหรอกเพราะมีประกันชั้น 1" ดาเนียลพูดพร้อมบีบก้นอีกฝ่ายแบบหยอกๆ ปริศนาดำมืดที่ยังไม่มีใครไขออกจนถึงทุกวันนี้คือไคน์ได้ใบขับขี่มาได้ยังไง (เป็นไปได้ว่าอาจไปให้ท่าเจ้าหน้าที่คุมสอบ) ปกติแล้วไคน์จะดวงซวยกับพาหนะจำพวกรถยนต์ตลอดศก ถ้าไม่ได้ขับเองก็ไม่เป็นไร แต่ถ้าเป็นคนจับพวงมาลัยเมื่อไหร่ก็จะเกิดเหตุการณ์ประเภทไม่ถอยหลังชนก็หันหน้าชน ไม่ไปจิ้มใครก็โดนเขาจิ้ม หรือถึงที่สุดแล้วคือจู่ๆก็เสียเอาดื้อๆทั้งที่เพิ่งเอาไปตรวจสภาพมาเมื่อวาน ดังนั้นถ้าไม่จำเป็นจริงๆไคน์จะให้คนอื่นไปรับไปส่งเสมอ

"เอาสิ" ไคน์ตอบรับพลางเข้าประจำที่ ดาเนียลยืนให้กำลังใจอยู่บนหลังคาของอีกคันเพื่อป้องกันอุบัติเหตุอันพอคาดเดาได้ว่าจะเกิด

เสียงเหล็กกระแทกกันดังขึ้นโครมใหญ่ ดาเนียลเป็นผู้เชี่ยวชาญด้านความผกผันของสถานการณ์ทางการเงินซึ่งรวมไปถึงเรื่องอื่นๆในชีวิตประจำวัน ไม่เคยคาดการณ์อะไรผิดจากความเป็นจริงเกิน 20 เปอร์เซ็นต์ คราวนี้ก็เช่นกัน ดาเนียลพลาดไปประมาณ 19.99 เปอร์เซ็นต์ และ 19.99 เปอร์เซ็นต์นี่เองที่ทำให้เพอร์เฟ็คต์แมนร่วงลงมาหน้าทิ่มทรายด้วยสาเหตุอันเนื่องมาจากรถที่ตัวเองยืนอยู่โดนชนเข้าเต็มรัก แต่นั่นแหละ ถ้าดาเนียลไม่อยู่ตรงนั้นอาจจะเป็นยิ่งกว่านี้ก็ได้ เพราะต้นมะพร้าวที่พอจะใช้เป็นตัวเลือกได้อาจหักลงมาทับตายคาที่

ไคน์รีบลงมาดูสภาพรถ ไม่ห่วงดาเนียลเพราะลุกขึ้นมายืนดูด้วยกันได้แล้ว ดาเนียลยักไหล่พลางโอบเอวอีกฝ่าย

"ไม่มีอะไรน่าห่วงเลยที่รัก ดูสิ กันชนบุบไปนิดเดียว" คนพูดทำหน้าครุ่นคิด "แต่ผมว่าแผลเล็กไป แบบนี้ไม่ค่อยคุ้มกับค่าเบี้ยประกัน คุณช่วยทำอีกซักแผลสิ"

"ได้เลย" เจ้าตัวกระโดดขึ้นรถก่อนถอยมาเสยอีกปังเบ้อเริ่ม ท้ายรถยุบเข้าไปเกือบครึ่ง

"โอเคเลยที่รัก" ดาเนียลลูบรอยบุบก่อนมองรถอีกฝ่าย "ผมว่าของคุณก็เหมือนกันนะ ลงมาสิเดี๋ยวผมจัดการให้"

ไคน์ทำตาม ยืนตบมือเชียร์ตอนเห็นรถตัวเองถูกจูบ 3 ทีซ้อน ก่อนดาเนียลจะลงมาเป่าปากเปี๊ยวป๊าวตามบ้างพอประตูหลุดออกมาทั้งบาน ทั้งคู่สนุกสนานกันตามประสาคนเทคโคเคนทั่วไปควรจะสนุก จนกระทั่งไคน์เสนอไอเดียขึ้นมาว่าควรจะต่างคนต่างขึ้นรถ ขับถอยหลังไปซัก 100 เมตร กระทืบคันเร่งให้มิดแล้วพุ่งชนกันแบบประสานงา มันต้องเป็นประสบการณ์ที่สุดแสนจะน่าทึ่งที่ได้เห็นรถของตัวเองกลายเป็นเศษเหล็กไปพร้อมๆกัน

"แต่ผมว่าเราจะเป็นยิ่งกว่าเศษเหล็ก" ดาเนียลสะบัดหัวแรงๆไล่อาการเมายาก่อนโอบเอวเจ้าของไอเดียแล้วกระซิบอย่างออดอ้อน "ผมว่ามันจะดีกว่าถ้าเราจะมาประสานงากันเอง มันคงน่าทึ่งและสนุกไม่แพ้กันเลย หรือคุณว่าไงจ๊ะ?"

"ดีนี่" ไคน์จูบตอบดาเนียล

ทั้งคู่เข้าไปในรถคันที่ยังมีประตูครบ เสียเวลาสักหน่อยตอนที่พยายามแงะออกเพราะมันติดจะบู้บี้ แต่ไม่มีอะไรเกินความสามารถของดาเนียลผู้เตรียมสคริปต์ไว้ในหัวแล้วว่าจะแต่งเรื่องคุยกับประกันยังไง สิบนาทีต่อมาคู่รักขี้ยาก็เข้าไปประสานงากันเองในรถพร้อมพระอาทิตย์ตกดิน....

comment