Millennium Book

รวม(เรียง)ร้อย บทกลอน(ที่)รัก ๑๙

กลอนไพเราะ   สำนวนหวาน พาให้หลง
โอ้อนงค์  คนสวย  เขียนได้หวาน
เหมือนได้น้ำ  มารดลง   ตรงใจปาน
สุดจะขาน กล่าวคำ สรรเสริญเอย....
                   หาดทราย

ตุลามหาเลือด.....แม้นแห้งเหือดไปนานกาล
แต่เรื่อง ณ วันวาน.....ยังจดจารในใจชน
โป้งเปรี้ยงเสียงปืนปัง.....ฝันและฝังฝั่งเลือดฝน
จดจำใจจิตจน.....สุดสับสนแสนโศกา
โรมรันและลั่นล่า.....คลุ้มคลั่งคร่าคราประชา
ไร้ศีลไร้ปัญญา.....ไร้จรรแห่งผู้นำ
แต่ด้วยพระบารมี.....องค์ภูมีพระทรงธรรม์
เหตุร้ายกลายกลับพลัน.....ไทยเขตขัณฑ์ก็กลับคืน
         ธัชไท   กีรติพงค์ไพบูลย์

ถอดคำจากรวงคำ            มนัสนำประจงจาร
ถอดมานจากดวงมาน      เสลากานท์สลักกลอน
เป็นพรที่พราวเพริศ          เข้าชูเชิดให้กระฉ่อน
คู่ฟ้าสถาพร                    ชนสะท้อนกลอนสะเทือน
              กฤตย์ดิศร  กรเกศกมล

งามคิดงามคำงามภาษา
เสน่หาโหมกมลจนหลับใหล
จะตราตรึงแนบสนิทถึงจิตใจ
เฉลิมชัยเฉลิมชนด้วยกลกลอน
    กฤตย์ดิศร   กรเกศกมล

ขอขอบคุณน้ำใจไมตรีจิต
ที่ประสิทธิ์ภาษามาประสาน
พราวถ้อยคำอำพนทุกผลงาน
ดับไฟลาญโลกหล้าด้วยกวี
   กฤตย์ดิศร   กรเกศกมล

   เก่งแต๊แต๊สาหระปีดอกนี้หนอ
บ่ได้ยอเกินความจริงสิ่งเล่าขาน
เปิ้นแต่งกลอนได้เยี่ยมไร้เทียมทาน
มีหื้ออ่านครบครันม่วนกั๋นไป
เพรชนํ้าเอกเหล่าชนคนนิยม
ต่างชื่นชมบทกวีดีดั่งใจ๋
ภาษาไทยจะคงอยู่คู่เมืองไทย
ด้วยเพราะได้กวีดีเป็นศรีเมือง
         สาวเจียงใหม่

อ่านเอย อ่านไป........อ่านอะไรที่ได้อ่าน
ขีดเขียน เขียนเป็นงาน........เขียนเป็นกาพย์ เขียนเป็นกลอน
ร้อยกรอง ร้อยแก้ว.........ร้อยจินต ร้อยอักษร
ร้อยเรื่อง ร้อยละคร.........ร้อยระเริง เชิงกวี
         นรพัลลภ   ประณุทนรพาล

เล่าขานมานานนม.....ตุลาคมฤาอาถรรพ์
ศาสตราที่ฆ่าฟัน.....ที่ฆ่ากันมันคือใคร
คือดาบหรือคือปืน.....ที่ยืนกราดด้วยบาตรใหญ่
ที่แท้ไม่ใช่ใคร.....ไทยเท่านั้น ฆ่ากันเอง
        นรพัลลภ   ประณุทนรพาล

พยายามต่อสู้เพื่อชีวิต
มีความรู้คู่ตัวทุกแห่งหน
โลกแห่งนี้วัดกันความรู้คน
เราอยู่บนพื่นฐานความเป็นจริง
เรียนเข้าไว้ขยันเข้าน่ะละและเลิก
อย่าเพิ่งเบิกหัวใจใครให้มาสิง
เพราะวันนี้ต้องร่ำเรียนจริงจริง
สำเร็จสิ่งที่ต้องการแล้วคิดกัน
           บ๊วยหวาน

ดื่มด่ำรสบทกวีที่รินร้อย
ประดิษฐ์ถ้อยรจนาภาษาสวรรค์
เป็นสร้อยฝันหวานหวานของวารวัน
นิจนิรันดร์ติดตรึงซึ้งหทัย...
            จาวตาล

กระซิบเสียงร้อยเรียงไปตามสาย
ไม่ทักทายมากมายให้เธอเบื่อ
คำสั้นสั้นใสใสไม่มีเจือ
อยากให้เชื่อดวงใจ I love you
--------------------------
เปาะแปะเปาะแปะฝนพรมพื้น
ฉันยังยืนชะเง้อเธออยู่ไหน
บอกจะมาไม่เห็นมาเพราะอะไร
ปล่อยให้ใครคอยท่าเวลานาน
เปาะแปะเปาะแปะน้ำตาร่วง
เสียงในทรวงกับเสียงฟ้ามาประสาน
ลมพัดใจจนเหน็บหนาวแสนร้าวราน
ทรมานเจ็บจนจำเธอทำลืม
---------------------------
             จุใจ

ถ้าไม่อยากจะเอาใจ
ก็อย่าทำให้แย่ไปกว่านี้
ที่แล้วมาให้มันจบไปด้วยดี
จะไม่เซ้าซี้ให้เธอรำคาญ

วันนี้เรามาเริ่มกันใหม่
ไม่อยากบังคับให้เธอพูดหวานๆ
แค่อย่ามาทำท่าทางพาลๆ
และระรานฉันด้วยสายตา

แค่นี้..มากไปหรือเปล่า
เพื่อเราจะรักกันจนวันข้างหน้า
หรือเธออยากให้เราเลิกรา
ก็บอกมาที่ขอกัน..มันมากไป.
        โดย E-Om

        ใครก็พูดว่าแฟนดีอย่างนั้นนี้
ฉันก็พูดทันทีว่าแฟนคนนี้ดีแค่ไหน
เสมอต้นเสมอปลายทั้งใจ
ทั้งต่อหน้าและลับหล้งดีเหลือเกิน
      พ่อคุณ   เอาใจด้วยการเหินห่าง
ปล่อยให้อ้างว้างนั่นแหละของขวัญเขา
แถมของขวัญชิ้นใหญ่ร้ายไม่เบา
ก็คือใครคนใหม่ที่ไม่ใช่ฉันอย่างเดิม
             ปราง

                                "คืนนั้น"
       คืนนั้นพระจันทร์เพ็ญ       พิมลลอยโพยมบน
นวลส่องนภาดล                       ให้ชาวดินถวิลหวัง
       ฟ้าใสสว่างเย็น                   กระจ่างเพ็ญยิ่งชวนคลั่ง
ใต้ฟ้าราตรียัง                             มีชีวิตไม่นิทรา
       แย้มยิ้มและหยอกเอิน       เดี๋ยวขวยเขินแล้วหลบตา
วาบใจไม่ประสา                       เป็นรักแรกของหนุ่มสาว
       สัญญาไม่เป็นอื่น              จะรักชื่นให้ยืนยาว
เดือนแรมแล้วรักร้าว                  นับวันแต่จะห่างหาย
       สัญญาแค่สัญญา                ไม่รักษาก็คลอนคลาย
เสียแรงรักมากมาย                    พอหน่ายเหมือนไม่เคยรัก
       คืนนี้ก็จันทร์เพ็ญ               แต่เราเป็นคนอกหัก
รู้ตัวว่าเขลานัก                          ยังรักทั้งไม่มีหวัง
       เพ็ญจันทร์แต่แรมใจ         ยิ่งไกลยิ่งเหมือนชิงชัง
ข่าวคราวที่คอยฟัง                    ก็มามั่งแล้วห่างหาย
       ร้องไห้กับจันทร์เพ็ญ        ใครจะเห็นเพราะเดียวดาย
ใจร้ายเอย..ใจร้าย                     ทิ้งให้เราเฝ้าถวิล
       กายไร้ซึ่งใจครอง             ได้แต่รองน้ำตากิน
ข่าวคราวไม่ได้ยิน                    ความหวังสิ้นเสียแล้วเอย
                            "Dreamer"

poet2543@hotmail.com | poet2543@7smooth.com
7Smooth.com Group
Copy Right 1999