Dr. Kabir Stori
ډاکــتـر
کــبـیـر
ســتــوری
جـــنــت
چـــې
پــښـــتـو
دوزخــی
بـــولــی
مـخ ئی تور دی
پـــه
پـــښـــتـون
بــانـــــدې
حـــرام د
دوزخ اور دی
دوزخـــــی
ئــــی
پــــه
ویــلــو
جـــــنـــتـــــی
شــــی
د
پــــښـــتــو
ژبــــی
جــــنـــت
کـې کــلــی
کـور دی
د
ســــــــتور
دا د
ســـتور دی چې
لــومــړی پــــیـژنــــد
د ځـان شي
پـــس
لـــه هــغی
بــیا
پــیـژنــد د
نــــور
جــهان شــي
چـــې
پـــخــپـلـه
پـــــښـتو
ژبــــه
لــــیکل نـکــــړی
دالـــــیکــوال
دی د
نـا لــــوســتي نـــه
قــربــان شي
د
زړه زور
چـــې
ســـوزیـــږی
دا خــــو
ســـتـا د عــــشــــق
اور دی
پــه
تـــا
بــانــــــدی
د وطـــــن د
مـــیـنـــی
تـــــــور
دی
شـــوی
بــــــوډا
خـــــو لاس
له مــیـنی دی
وانــه خــست
ســــتوری
وایـــه
ســــتـا پـه
زړه کــی
څـومــره زور
دی
ژونـــــد
د
پـــښــتون
ژونـــد پــه
پـښـتـو
بــانــدې
پــتـمـن دې
بـــــی
پــــښـتـو
چــې شــی
لایــــقـه د
کــــــفـــن
دې
چې
پــــښــتـون
وی بې
پــــښـتـو
ژونـد کوی نه
شی
ســتـوری
وائــی
پـــښـتـو
سـا او
پــــښــتـو
تــــن دی
شـریک
کــور
زمــونــږ
مــلک د ګــڼ
قــا
مــونــو
شـــریــــک
کـور دی
پـــدی
مــلک کـی
هـــر یــو
قـــا م د
بـــل قــا م
ورور دی
د
خــپل
شــمــېر په
کــچ حــق
هــر قـــام تــه
پــــکار دی
هــسی
نــه چـــې د
یــو تــش د
بـــل ډ ک شــــکـــور
دی
د
پــښـتـونــوالــی
حــس
چـې
مـیـن څـوک
پـه وطــن وي
تــری نــه
زار شـم
چـې
د قــام پــه
درد درمــن وي
تــری نــه زار
شــم
چــې
ئــی حـــس د
پـښـتـونـوالــی
وي پـه زړه
کــې
کـــه
زمــا د ســـر
دښــــمـن وي
تــر نــه زار
شــــم
د پـــښـتو
ســندری
زار دی
شـــم
قــــلـمه د
پــــښـتــو
ســـــندری
لــــیکـــه
بـیا
د
پــښـتـونـــخــوا
د ســــرد
رو
ســــندری
لـــیکـــه
زه خـــپله
ټـــپه
پــخــپــل
ربــاب کـــی
غــــږول
غــــواړم
سـاز پـه
یکه زار او یـــه قـربـان
شـروع کـول
غــواړم
زه قـــا
مـی وحـــد ت
پـه زور د
مــینی
جــوړول
غــواړم
مــا تـه د
خــپل قــا م د
نـــنـګیــالـــو
ســـــندری
لــیکــه
زار
دی
شــــم قــــلـمه
د پـــښـتـو
ســـــندری
لـــیکــه
زه د
ژونـــدون
نــاوی خــپل
کالـه تــه
راوســتل
غـــواړم
زه ویــده
شــعــور د
پـــښـتـونــوالــی
ویـــښول
غــواړم
زه پــښـتو
لـیکل ،
پـښـتو ویـل،
پــښتو لـــوستل
غــواړم
مـــاتـه د
خــــپل
کلـــــی د
حـــجــــرو
ســــــندری
لــیکــه
زار دی
شـــم
قــــلـمه د
پـــښـتو
ســــندری لـــــیکــه
زه تـا نـه
قــلـمه تـــیره تــــوره
جـــــوړول غــــــواړم
تـا تـه د
خـــوشــحـال
نـیـکه
پــټکی پـه سرول
غـــــواړم
لاره مـی
پــښـتو ده د
پــښـتو پـه لاره تـلـل
غـــــــواړم
ســـتـوری
تـه د ژونـــد
د
پــــسرلـــو
ســنــدری
لـــیکه
زار
دی
شــــم قــلـمه د
پـــښـتو
ســــندری لـــیکــــه
ګــــونـــګــــــه
مــیــنــه
ســوی
جـــل
وهــلـــی د
ازاد ژونــد
ګــــل دری دې
ځـه
چـې ځو
جانـانـه
دلـته ګـرانی
زمـونږ شـپـی
دې
دلــته
چې اوسـېـږی
څـوک بـد تـه
بـه تـل ښـه وائـې
دلــتـه
چې ګـړېـږی
څــوک
خـــپـلـه
ژبـه نـه
وائـــې
دلـتـه
ازاد ســـوچ
تـه
ودریـــدلـــی
غـــرغـــری
دې
ځـه چـې
ځو جانـانـه
دلـته ګـرانی
زمـونږ شـپـی
دې
دلــتـه
دی رانــډه
مــیـــن،
نــه ویــنـی
د یــار
ښــکلا
دلته دی
کـاڼـه
مـیـن، نـه
اوری د
بـنـګـړو شرنـګـار
دلـــتـه
مـــیـــنـه
ګـــونــګــه
ده هــسـی
اشـــاری دې
ځـه چـې
ځو جانـانـه
دلـته ګـرانی
زمـونږ شـپـی
دې
ســتـوری
وائـې دلــته
د پـښـتـون
بـلـبـل چـغـار
نشته
شـیـخ او
پـه زاهـد
بـانـدې
بـاور او
عــتــبـار
نـشـتـه
خـوری
حرامی غوښي خو
په لاس کې ئې
تسپی دې
ځـه چـې
ځو جانـانـه
دلـته ګـرانی
زمـونږ شـپـی
دې
----------------------
تـــاریـــخ
تېر چې
شـو تـاریـخ
شـو خـیال د
نــن او د سـبا
کـوه
هـر کـار
د
مــلـــګـــرو
او
مـشـــرانـو
پــه سـلا
کـوه
پـنـد
واخـله
تـاریخ نه څه
چې تېر شو
بدلېـدی نه شي
اوس بـه
څـه کـوی ددی
پــوښـتـنـي
نـه بـــیـنـا
کــوه
نـه دي
ژونـدي شـوی
چــیـرتـه
مــړی په ژړا
باندې
مــــړي
دی خــدای
وبــخـــې
مــړو تـه دوعــا
کــوه
پـام
کـوه پـه
نــوی کــول
چـې دا ګـلان
تـالا نـه شـي
هـر څـه
چـې کـوی سـوچ
د ژوندون د
پرمخـتیا کوه
خـپـلـو
هــېـره
کــړیـــده د
حــال ئـې نــا
خــبــره دې
لـږ
شــانـی
تــپـوس خو د
پـښـتـو او
پـښـتونخـوا
کوه
پـوهـه
دی څـراغ که
چې د ژوند
تیاری روښانه
شي
ســتـوری
د اسـمـان شـه
لانـدې
ځـمـکـې ته رڼا
کوه
د
عــشــق
بــــرخــه
د ســـړو
ســـره چـــې
کــــیـنـی،
ســــړی
کــــیــږی
هــر
مـجـلــس
لــری
تـاثــېــر،
کـه څوک پـوهـیـږی
چـې
خــدای
چـالـــره
احــسـاس د
مــیـنـی
ورکـــړی
نـــو
ئــې زړه
بـــیـا د
جـانـــانــه
نــه
صــبــرېــــږی
زه
دنــیـا کــې
، تــه
عــقــبــا
کـې جــانـان
غـــواړي
شـیـخـه
ســتـا او
ځــمــا
کــلــــی
کــلــه
کـــــېـــــږي
ځــــمـا
عــــشــق
حــقـــیــقــی،
ســتـا
مــجــازی دی
حــقـیــقــت
کــلــه
مــجــاز
ســــره ســـــمــــېـــــږی
د
عــشــق
کــار کــې د
هــر چــا ده
بــیــلــه
بــرخـه
د چــا
ســـــتـوری
دی
تــــیــاره،
د چــاځــلــېـــــږی
ځـــوانـــی
ځــــــوانــی
ښــــه وخــت
دی پـــه ژونــد
کـــی د
انــسان
هــــم
ئـــی
ښـــــځی
خــــــوښـــوی هــم ئــی نــــران
پـــد
ی
کــلــی کی زمـــونــــږ
یــــوه
بــــــــو
ډۍ وه
دزړه حـــا
ل
ئــــی راتــــه دا
رنـــــګ کــــړ
بـــــیان
بــــوډۍ
ویـــل چــې
مــی
ځـــوانــی
زور د ښــا
یــست و
بــــی تـــنـخــــوا مـی
شــــازلـــــیــمان و
نـــوکــــران
اوس
چـــې
عـــــمــر
وخــــوړم،
ځــــوانـــــی
مــــی لاړه
رانـه
تـــښـتـــــی کــــــنـــډ
والــــو
کـــــی بـــــلا
ګــان
ښـــا
یــست
نـــه
شــــته
تــــوان
نــــلــرم د
مـــیــنـی
خــوله کــنــډ
اســـه ، ملا
می کـړوپـه،
ســپـن ویــښـتان
مــــا
ل دولـــــت
او
پــوهــــه
څــه کـــړم
چــې لـــرم
ئــی
اخـــستی پــری
ښـــا یــست نــه
شـــــم
پــــه جـــهان
د
ځــوانی په
قــــــد ر
پــوه
شــــوم چـې
شــوه
تـــیره
د
ځــوانــی د
وخـــت ډ یــــر زیـــا
ت
کـــــوم
ارمــان
مــــــنم دا خــــیـا ل لــه
ارمـــا
نـــه
پـــیـــدا
شــــوی
چـې
جــــنـت
کـــی بـــه
هـــر تـــن
وی عـــمری
ځــــوان
بــــس
دا
تـــــمـه
کـــــوم
ســـــــتوری
اخــــــرت
کـــی
چې
دوبــار
مــــی
ځـــوانــی مـــل شــی د
خــپـل ځــان
د
مینی مـضمون
ګــل
مـــی
بــــویــــولـــــو
چــــې ګـلــګـــــون
شـــــومـــه
مــــیــنـه
مـــی
کـــــو لــه
چـــې مـــجـــــنــون
شـــــومـــه
زړه
چـــــې مــی
دا ســـتا
پـــه
مـــیـنه بــــند
شــــــولــــو
پـــــوه
هــــــلـــه
د مـــینی
پـه
مــــضـــمـون
شـــومــــه
ستا
ښکلی
حـــجــری
کـــی چـــې
مــــی
شــــپه
وکـــړه
ویـــښ
شــومـــه ،
بـــیدار
شــومه ژونــــد
ون شـــومــه
ســــتـا د
کـــلا ګـــــو ډ
پـــــوری نــــن
درغـــــلـــــم
تـــــه
چــــې
مــــی ونــه
لـــیــدی
راســـــــتــون
شــــومه
ســــتـوری
د
پـــــښــــتـو
چـــې مــی مـــلــګــــری
شــــو
نــــر
شـــــوم
مـــیړنــی
شـــومــه پـــښــتون
شـــــومــــه
پـــښــتـــنه
مــیـــنـه
زړه
مــــی د
مـــــــیـــنـــی
دود پـــالــل
غـــــــواړي
پــــــه
وطــــــن
ســــــر
خـــــپـل زارول
غـــــواړي
شــیــــخ
خــــو د
مــــیــــنـی
عـــبـادت
جــــوړ
کـــړ
حــــورې
عــــقـبـا
کــــــې
ښــــکلــــول
غــــــواړي
پـــښـــتـانـــه
مــیـــنه
بــــې پـــــښـــتـو
نـــه
کـــــوي
مــــــیــنـه
د نـــــــنــــګ
ســـــره
تــــړل
غـــــواړي
ســـتــوری
د عــــقـل
نــــه
پــــــوښـــتـــنه
وکـــــړه
پـــښــتـــنه
مــــیـــنـه
پـــــــښـــتـو
تـــل
غـــــــواړي
خـبـری
پـــــه
غــور ورتــه
غــــوږ
شـــی چـې د چـا
خـبری کړي
د
ځـــان کــه د
د نـــــــیا
کـــــه د
اشــــنا
خــــبـری
کــړي
پـه
هــره یـوه
خـبره کــی
ئــی پــند او
ارزښــت شـته
دی
د د
یـــــن که د
د نــــــیا
کـــه د
عــــقبا
خـــــبـری
کـــړي
خـــبـرو
کــی ئــی
تـــومــنه
ده د مــیــنی
ګـــــــډه
کـــړي
د
نـــــن کــــه د
پــــرون
کــــه د ســــبا
خــــبـری
کـــړي
مــا
زړه ئــی پــه
خــــوږو
خـــوږو
خــبری دی
بــایـلـلـی
د
مـــــیــنـی
د د
ســــــتور
کــــه د وفــــا
خـــــبری
کــړي
بـس
دومـره راتـه
ووایه ای
ســــتوریـه نــور
پـوهــیـږم
چــې
تـا تـه
پــــه ژړا
کــه پــه
خــــنـدا
خـــــبـری
کــــړي
د
قــام
مــیـنـه
پــــه
لــــفـظـــونـــو
ئی
تـــصـویـــر
انــځـــورومـــه
څـــــو
خــــیـــالــــونـــــه
ئـــی د
ســــره
زارومـــــه
چـــې
د قــــام د
مــیــنـی
یـــاد
پــکـی خـونـدی
کـړم
خـــیــال
تـــه رنــګ د
زړه د
ویـــــــنــو
ورکــومــه
چــــې
تــوان
داتــــفـاق
پــــښـــتـون
پــــیــدا
کــــړی
او
ســـیــاســی
پـــیـــژنـــد
خـــپــل
قــام تـه
وګــټــمه
صــدقـــه
او
ســـپـــېـــلـــنــی
چې له خـپــل
قـــام شم
بیا
پـه مـرګ مې
پـروانــه
شــــتــه
کــــه
ومـــرمـــه
چــې
جــنډه د
پـــښــتــون
جــګــه تــر
اســمــان شی
ســـلامـــــــۍ
تــه ئـــــی
زه ســـــتـوري
ودر ومـــه
څـیـری
ګـریـوان
د
لـــیونـی
عــا شـــق
ســره
څـــیـری ګــریــوان
مــزه که
د
مـــحــبت
قــا تـــل
تـــه غــــږ ئی
د جـــا نــان
مـــزه که
پــرون
په مــخه
بـــا نــدی
راغی پـــه
خــندا کـی وویــل
د
ادم خــان او
درخــا نــی د
عـــشـــق
داســـتان
مـزه کـه
بــلـبلان
هــــسی
تـــرانی د
ګــل پــه بــــڼ
کـــی
وائـــــی
د
دار پــه ســر
بــا نــــدی
د مــیــنی
امـــتحان
مـــزه کــه
د
تــورو
زلـفـو
خــوشــبـوئي
کی پروت بی خوده ښه یم
د
لــونـګـــین
په خــوا کــی
خــوب شـپه د
بـاران مزه که
ډ
یــــری
خـــبری
وکــــړی
دائــــی په
اخــر کــی وویــل
ســتوری
په ځمکه څه
کړي؟ سـتوري
په اسمان مزه که
قــــــــوت
چـې
څـاڅکي
څـاڅکي يو ځای
شي غـټ سـیند
شي جوړولی
یــــووالـــــي
کـــې ډ
ېــــروالـــی
د قــــوت دی
مــا
لـیـــدلـی
یــو
کـــڼـکــی
خــو
کــمـزوری وي
په لـــږ څه
زور ماتېږي
ګــېـډۍ
د
کـــڼـکـــو
څـــوک
اســـانـــه
نـــه شـــي
مــاتــولــی
وحــدت
چې د مــوټــر پــرزو
کې وي نــو
حــرکــت کــړي
مــوټــر
پــرزې
پــرزې کــه
بــیـا خــونـه
شــي
خــوزېــدلـی
که
غــواړې
تـرقـې
ســــتـوری د
قــام د وحــدت
غــم خــوره
ټــوټــې
ټــوټــې چـې
قـام وي
خــپـل ژونــد
نـه شـي
سـمولـی
د
مــیــنـی
افــسـانــه
خــان
پــه
لـکــونـو
اخــیـسـتـه
جـانـان
وړیـا
واخــیــست
ســودا د
عــشــق کې
ســودایــې
شو خان سودا واخیست
غــرور د
مـیـنـی د
دولــت زور
تــه ســر نــه
ټــیــټــوی
نــوی
لاڅــه کـوی
چـې لاس تـری
زوړ اشـنـا واخـیست
زه خـو
مـیـن یـم
مـعــشـوقـه
مـې د ښـایــسـت
جــوړه ده
مـا
ښـایـستونــو
کې ښـایـسـت د
پـښـتونـخــوا
واخــیـست
خـولـه
مې خطا نه
شوه، په زړه
کې ئـې
ساتـلـی نـه
شــم
نـوم د
جـانـان چـې
مــې پـه
ډاګــه بــر
مـــلا
واخــیـست
د
خـپـلـې
مـیـنـی
اظـهـار نـور
د لــیـک پــه
ژبــه کــوی
لاس
کــې قــلـم
او کـاغــذ
ســتــوري د
سـبـا
واخــیــست
د
نـــفــاق
رنــځ
اوس
کــه خــپــل
جــنــت
وطــن کـې
بــې وطـن
یــم
خـــو
اخـــر ددې
وطـــن
اصـــلــی
څـــښــــتــن
یـــم
د
نـــفـــاق
رنـــځ
راکــــې
ګــــډ دی نـــاتــــوان
یـــم
کـه
یـــو ځـــل
پـــه
اتـــفـــاق
شـــم
تــــوانــــمـن
یــم
د
نــــــفـــاق
درنـــځ
لـــه درده
کــــه زه روغ
شـــــم
بـــیــا
مــې ګـــوره
چـــې د
خـــپـــل وطن
واکمن یم
د
غـــاټـــول
د ګــل پــه
بـــوی کــې
یــم لــوی
شوی
پــروت
ددنــګــــو
دنــګــــو
غـــرونــو
پـه لـمن یـــم
ســـاه
مــې
واخـــله
خـــو
پــــښــتــو
رانــه وانه
خلی
زه
پـــښـــتون
یــم پــه
پـــښـتـو
بـــانـدې
پــتــمــن
یم
که
زمــا
ســــتــوری
پــــه
قـــــبـر چــیـرې
راشـــی
پــه
پــــښــتــو
راتـــه
دوعـــا
کـــړه پــری
مــیـن یـم
لــوړ
تـهـذ یــب
چــې
لـــوی
شـــوي دي
پــه جــګــو
جــګـــو
غـــرو کـی
غــیـرتــــونــــه
شـــته
ســــــیـــنــو
د
پـــــښــتــــنو
کـــی
پـــه
قــــــامـــــونـــــو
د د نــیا
کـــی
مـــیـلمه پـــال دي
ټــنګ
ټـــکــــور
ئی هــره
شــپه شــته
دي حـــجـرو
کــی
د
هـــــــــــــنر
ســـــره د
مــــــــیــــــنی
دا
ثــــــبـوت دي
شـــاعـــرانـــو دي
ســـتا
یــلــــي
پــــــه
مــــــسرو
کـــی
د
ښـــمـنان
ئـــــی
پــــه
وژو
بــــریــالی
نـــــه
شــــــول
څــومــــره
زور شـــته دي
پـــه
ژبــــی د پـــښــــتـو
کــی
دا یـــــوازی
ژبــــه نــده
لــــوړ
تـــــــهــذ
یـــــب دي
لـــــویـــه
ده
لــــه نــــورو
ژبـــو پــــه غـــــږو کــی
د
پـــــښـــتـو
د اســـمان
ســــتوری دي
روښـــــان وي
چې
ځـــــــلـــیږی
تـــــل د
غـــرونــــو
پـــه
ســـــرو
کـــی
ــــــــــــــــــــ
وژو:
وژل
ایــمان
مــیـن
په
دا
فــــلســفــي
وائــی
مــلګـــرو
هــــر
انــسان
مـــین دی
څـــوک
پـه پــیسو
باندی مــین
څـوک په جـانان
مین دی
څــوک
ددی ښــکلــو
مـحـبت کی
ســرګـــردانـــه
ګــرزي
څــوک
خـود
پــرســته دی
یــوازی پـخـپل
ځـان مـین دی
چـــا
د جــنت
پــه
تـــمه تــمه
مــــسلــی زړی کــــړی
څـوک
په د نــیا کی
مــزی
غــواړی پــه
جـهان مــین
دی
څــوک
د اوبـو په
شـان د هـر
یـو
لــــوښــی بـــڼه
نـیسی
څـــوک
لکــه
تـــېـږه په
ازاد ســـوچ
او بــیان مــین
دی
د
هـر چا خپل
کار دی چې
مینی ته څنګ
رنـګ ورکــوي
ســـتوری
په قـام،
وطــن،
پــښتو او په
ایــمان
مــین دی
ســیـاســی
پـــیـژنـد
ویـــښ
شــه
رابـــــیدار
شـــه وخـت دی
بیا د امتحان
دی
ای
پــــــښـتـــون
ځــــلـــمیه
بی د
پــښتو ژبی نه
ســیا سـی
پـــیـژ نــد
دی ګـــران دی
ای
پــــــښـتـــون
ځــــلـــمیه
پــا
څــیــږه پـا
څــیــږه د حــــالا
تــو رنــګ
بــد ل کــړه
دی ډ
ول حالا تـــو
کــی خــــو
سخـت زمونږ ګــزران
دی
ویـــــښ
شـــه
رابــیدار
شـه وخت دی
بــیا دامــتحان
دی
ای
پــــــښـتـــون
ځــــلـــمیه
خــپل
پــیژ نــد
سـمبا ل کـه،
پـه پـــښتو
او پــښتونـوالـی
بی
له خپل پــيـژ
نـد نـه ،
پــیـژنـد
لـی څــوک
جــهان دی
ویـــــښ
شـــه
رابــیدار
شـه وخت دی
بــیا دامــتحان
دی
ای
پــــــښـتـــون
ځــــلـــمیه
بــرخه
د پـــښتو چـې
خــوري لـیکل
پـه پــښتو
نـه کـوي
لـــری
لـه
مــقــــا م
کـړه کـه
وزیـــر او کـه
ســلطا ن دی
ویـــــښ
شـــه
رابــیدار
شـه وخت دی
بــیا دامــتحان
دی
ای
پــــــښـتـــون
ځــــلـــمیه
ســــــتـوری
وائــی
قــــا م چـې
کـلـــه ژبــه
رســولــی ده
وتــــی
پــه قـــا
مــونــو د د
نــیا کــــی
نـــوم
نـــشان دی
ویـــــښ
شـــه
رابــیدار
شـه وخت دی
بــیا دامــتحان
دی
ای
پــــــښـتـــون
ځــــلـــمیه
د
وعــــــا
د
مــیـنـی د
ښـــمـنـان
واړه مــیـن
او عـــاشــقـان
کــې !
یــــــا
ربـــــه د
انـــــــســـان
!
تـــوان
د مــحــبـت
زړه کې
پــیـدا د
هــر انـــسان
کـې !
یــــــا
ربـــــــه د
جــــــهــــان!
چې
هــر یــو تـن
مــیـن شــي
پــه انــصاف
او عــدالــت
د
زور نـــــه
وي
نـــــــفـــرت
ســــولـــه
ارامــــي
شــــي او
ژونــــد ون
وي د عـــزت
د
هـــــــر
قـــــــام
او
مـــلــــت
بــنـسـټ
او لـسـولـی
شـی چـې هـر
تـن وی په
امان کې!
تـــوان
د مـحـبـت زړه
کې پـــیـدا د
هـــر انــــسـان
کـې!
یــــــا
ربــــــه د
جـــــــهــــان!
چې
نـشت نوم د
ښکیلاک او
دزبیښاک شي په
دنیا کې !
قــــایـــــمــه
ورورلـــې
شـــي
هـر
څـوک پـه کار
لـګــیا شي د
ژونـد ون په
ارتـقا کې!
پــدی
لار کــې
ســیـالــي
شــي
شـریـک
شـي
اولـسـونـه
ټــول پـه
ګــټـه او تــاوان
کې !
تـوان
د مـحــبـت
زړه کـې
پــیـدا د
هـــر انــسـان
کــې !
یــــــا
ربــــه د
جـــــــــهــــان!
نـقـشه
کې د نـړۍ
جـوړه د
ســتـوری
پـښـتـونـخـوا
کې !
چــــې
زړه د
اســـــــــیــــا
دی
تــوان
د انـــفـاق
پـــه
پـــښــتــنـو
کـــې
راپــــیـدا
کـــې !
چــې
لـــوی
ارمــان
زمـــا دي
بـچـی
مې د وطــن
ټــول د
پـــښـتـو
پـه لار روان
کـې !
تــوان
د مـحـبـت زړه
کـې پـــیـدا
د هــر انــسـان
کــې !
یـــــــا
ربـــــه د
جــــــــهـــان!