KAMUS SI-PALUI

Manyampuk Urang Haji

PALUI naik haji sawat tahabar ka hulu ka hilir, ada nang parcaya tapi banyaknja jua nang mangaramputakan. Memang matan pamulaan pandaftaran sampai urang latihan manasik kada tadangar Palui umpat bagalut. Apalagi inya saurang sabatik gin kada biasa mamandir karana takutan taganal habar pada kanyataanya. Inya takutan kalu tamasuk daftar tunggu balalawasan, makanya inya pasrah haja. Urusan ibadah haji tamasuk malaksanakan rukun Islam jadi labih banyak urusan wan Tuhan kada parlu bahambur pandir.
Tapi walaupun Palui tulak basusunyian, wayah datangnya kada kawa lagi dirahasiakan karana urang kampung sudah barancana handak manyambutnya. Maka sibuklah kakawalannya si Gabus, Tulamak wan Tuhirang baulah lawang sakiping, mancat pagar halaman salajur basaruan handak manyambut ka Banjarmasin. Siapa nang handak umpat harus batuturuk duit gasan mamburung mutur. Karana banyak nang umpat maka ahirnya takumpul duit gasan anam buah mutur kol.
Wayah sudah tahu hari, tanggal wan jam datangnya maka tulakanlah bubuhannya, masing-masing mutur dibuati limabalas ikung. Garbus nang manuhai rumbungan tulak wan mutur nang pandudian supaya kawa maawasi nang lainnya kalu pina ada nang kamugukan atawa kapacahan ban. Apalagi jalanan nang cagar dilalui ini ratusan pal, maliwati Rantau, Binuang, Martapura hanyar sampai ka asrama haji Landasan Ulin Banjarbaru.
Di binuang bubuhannya sawat singgah makanan, disamping sangu bawaan ada jua nang makan nginum di warung, tamasuk Garbus wan Tulamak. Imbah tuntung makanan lalu langsung pulang tulakan. Mutur-muturnya laju banar, rupanya si supir kada mangantuk lagi jadi jajak tarus gasnya. Imbah liwat burung lapas, Garbus mulai mauk tasandar di kursi balakang, bahanu kadangaran inya mariga sambil bapicik kakapala. Rupanya inya kada kaaritan lagi, lalu baucap :
= “Pir, pak supir, adalah baisian kantungan palastik, aku minta gasan wadah baludah. Parutku asa maulas banar, aku kada kawa lagi manahan,” ujar Garbus.
Imbah manarima kantungan palastik, langsung Garbus gagaluak muak. Takaluar samunyaan nang dimakannya di Binuang, ada nasi pundut, tulang pupuyu, hayam basanga wan hintalu masak habang. Kalambisikan panumpang lainnya, marasa rigat mandangar Garbus muak mahabisakan isi parutnya. Garbus imbah ampih muaknya lalu mambuang kabungkusannya.
Balum babarapa pal imbah inya mambuang bungkusan muaknya, lalu Garbus kukuriak pulang mangiyau supir :
= “Pir, pak supir kawalah kita babulik satumat,” ujar Garbus
+ “Kita sudah parak Simpang Ampat, kaina talambat kita sampai ka asrama haji,” sahut supir.
= “Aku panting banar,” ujar Garbus. Kita babulik haja, kaina ungkus haraga binsinnya barapa ribu haja kubayar, ujarnya.
Mandangar panting banar maka supir minta ijin wan nang lainnya. Samunyaan katuju haja karana Garbus adalah kapala rumbungannya. Imbah bapuluh-puluh pal babulik, Garbus minta bamandak di wadah inya mambuang bungkusan muak tadi, lalu inya turun mancarii palastik kantungannya.
- “Napa nang dicari pakacil,” ujar kamanakannya.
= “Susunyi ja ikam sabarataan, nang kucari ini panting banar,” sahut Garbus sambil mulai mambuka kantungannya. Kukurikih tangannya mangaisi bakas muaknya, sambil bahimat maitihi tuyukannya lalu langsung manjumput manyimpani ka muntungnya.
= “Alhmdulillah......insya Allah Palui kada kalumpanan wan muhaku, gigiku kada rumpung lagi karna gigi amasku 24 karat kada jadi hilang wan tuyukan muakku di Burung Lapas tadi,” ujar Garbus.
Nang lainnya samunyaan tadiam, tapaksa tatawa dalam hati haja kasihan malihat Garbus pina kasisipuan.
Sampai di asrama haji, rupanya Palui balum datang karana pasawatnya tatunda dalapan jam.[emhati/fullah] KAMUS SI-PALUI