Episode 14 -----Peacetime-----
เวลาแห่งความสุขหลังจากการกลับมาของเฟรเซียล่วงเข้าสู่วันที่สาม
ระหว่างสามวันนี้ ที่มุมหนึ่งของเมืองจูรี่ ได้มีการตระเตรียมงานเทศกาลอย่างหนึ่งขึ้น
"ไม่เอาน่า ฉันไม่ใช่เด็กผู้หญิงจริงๆซะหน่อย" ที่บ้านของสองพี่น้อง
เฟรซิสกำลังพยายามปฏิเสธคำชวนให้ไปร่วมงานเทศกาลของเฟรเซียอยู่อย่างเต็มที่
"ไปเถอะนะคะ เมื่อก่อนท่านพี่เป็นผู้ชายเลยไปร่วมด้วยไม่ได้ ตอนนี้อุตส่าห์
ได้เป็นเด็กผู้หญิงแล้วทั้งที ถ้าไม่ไปคราวนี้ อาจจะหาโอกาสไปร่วมเทศกาลโรเทียไม่ได้
อีกแล้วนะ" สาวน้อยยังไม่ละความพยายามที่จะพาพี่สาวไปด้วยให้ได้
"ไปเถอะ เฟรซิส ไม่ต้องไปสนใจหรอกว่าจริงๆแล้วจะเป็นเพศไหน ตอนนี้
เธอเป็นผู้หญิงก็ไปร่วมเทศกาลของผู้หญิงเถอะ" ฟินช่วยสนับสนุนน้องสาวคนเล็ก
ด้วยอีกแรง "ผู้ชายแค่จะได้เห็นยังไม่มีโอกาสเลย เทศกาลโรเทียน่ะ คิดซะว่าเป็นกำไร
ชีวิตก็แล้วกันน่า"
ระหว่างที่กำลังลังเลอยู่ แม่ของสามพี่น้องก็เปิดประตูบ้านเดินเข้ามา
"พรุ่งนี้ก็จะถึงเทศกาลโรเทียแล้วนี่นะ เฟรเซีย ลูกคงจะไปร่วมอีกเหมือน
เมื่อก่อนใช่มั้ย" เฟรเซียพยักหน้าเบาๆตอบรับ "งั้นก็พาพี่เขาไปด้วยสิ ตอนนี้เฟรซิส
เป็นเด็กผู้หญิง ไปร่วมเทศกาลด้วยได้แล้วนี่"
ในที่สุดเฟรซิสก็จำต้องยอมตามเสียงส่วนใหญ่ของบ้านที่เห็นเธอเป็น
ลูกสาวคนโตของบ้าน ไม่ใช่ลูกชายคนเล็กไปแล้ว
"เทศกาลโรเทีย?" ฟีเมลถามสงสัยเมื่อเฟรซิสเข้าไปชวนเธอกับฟาร์นี่
"เป็นเทศกาลของเด็กผู้หญิงอายุช่วง 12-19 น่ะ" เฟรเซียอธิบายแทน
"ในงานก็มีพวกการประกวด การเต้นรำ อะไรทำนองนี้น่ะ แล้วที่สำคัญที่สุดก็
พิธีประทานพรจากเทพธิดาแก่เด็กสาวพรหมจารีย์ ว่ากันว่าเด็กผู้หญิงคนไหนที่ได้รับ
พรนี้ครบทุกปีตลอดช่วงอายุที่เข้าร่วมเทศกาลโรเทียได้ จะมีความสุขไปตลอดชีวิต
เลยล่ะ"
"พรที่ทำให้มีความสุขไปตลอดชีวิตเหรอ......ฟังดูโรแมนติกดีจัง" ฟีเมล
เอ่ยปากขึ้นหลังจากเงียบฟังการอธิบาย "อ๊ะ แต่ว่าเทศกาลนี้เป็งานของฟอนเนล คน
ต่างเมืองอย่างหนูจะเข้าร่วมได้เหรอคะ"
"ไม่ได้มีการกำหนดไว้ซะหน่อยว่าเทศกาลโรเทียเข้าร่วมได้เฉพาะ
ชาวฟอนเนลเท่านั้นน่ะ" เฟรซิสนั่งลงข้างๆเด็กน้อย "ทุกปีก็มีเด็กสาวต่างเมืองเดินทาง
มาร่วมด้วยตั้งเยอะ" หล่อนยกมือขึ้นลูบศีรษะฟีเมล "ตกลงว่ายังไง จะไปด้วยกันมั้ย"
"ค่ะ!" ฟีเมลยิ้มพยักหน้ารับปาก เฟรซิสหันไปทางฟาร์นี่ ก็ได้รับ
การพยักหน้าเป็นคำตอบจากเธอว่าตกลงเช่นกัน
.
.
.
.
.
"เอาล่ะ เสร็จซะที" เฟรซิสวางกระโปรงสีเหลืองอ่อนกับเครื่องมือ
เย็บปักถักร้อยในมือลง "ไม่เข้าใจเลยว่าทำไมเสื้อผ้าเธอถึงมีตัวที่ขาดเยอะขนาดนี้ นี่ก็
เย็บให้หมดแล้ว คราวต่อไปถ้าขาดอีก พี่ก็ไม่เย็บให้แล้วนะ"
"ท่านพี่คะ!" เสียงฝาแฝดของสาวน้อยดังมาจากชั้นล่าง "ไปซื้อของด้วย
กันในเมืองหน่อยสิ" เฟรซิสหันไปมองประตูห้องก่อนจะกลับมาพับกระโปรงและเก็บ
เครื่องมือใส่กล่องให้เรียบร้อย "ไปด้วยกันมั้ย?" เฟรซิสถามเด็กหญิง
"ไม่ล่ะค่ะ หนูขอนอนสบายๆอยู่ที่นี่ดีกว่า"
"งั้นเหรอ งั้นก็ไม่เป็นไร แต่ว่านะ เอาแต่นอนกลิ้งไปกลิ้งมา ไม่กลัวจะอ้วน
กลมเป็นลูกบอลเหรอ"
"พี่เฟร.....!" ฟีเมลกำลังจะค้อน แต่ก็ไม่ทันเฟรซิสที่รีบหลบฉากออกไป
จากห้อง
"นึกว่าจะซื้ออะไร ที่แท้ก็พวกเครื่องประดับนี่เอง" เฟรซิสเอ่ยกับน้องสาว
หลังจากเข้ามาถึงมุมเครื่องประดับในร้านขายของเล็กๆน้อยๆสำหรับเด็กผู้หญิง
"ก็พรุ่งนี้เป็นเทศกาลโรเทียแล้ว ก็ต้องหาอะไรติดตัวใส่ไปซะหน่อยสิคะ"
เฟรเซียพูดระหว่างที่ตากับมือก็เลือกกำไลไปด้วย "อีกอย่าง ฉันไม่ได้ใส่พวก
เครื่องประดับมานานแล้วด้วย"
"ระหว่างเดินทาง ขืนใส่ของอย่างนั้น ก็กลายเป็นดึงดูดอันตรายมาหา
ตัวเองกันพอดี"
"พี่เองก็เถอะค่ะ น่าจะหาของประดับแต่งไปบ้างนะ" เฟรเซียหันมาหาพี่สาว
แล้วเดินเข้ามาใกล้ พอเข้ามาจนใบหน้าเกือบชิดกัน เธอก็ดึงริบบิ้นที่คู่แฝดใช้ผูกหางม้า
ออก "ริบบิ้นนี่ก็น่าจะเปลี่ยนได้แล้ว มีแต่รอยดำไปหมดทั้งเส้นแบบนี้เนี่ย อ๊ะ!
รอยเลือดยังมีเลย"
"ช่างฉันเถอะน่า เทศกาลโรเทีย แค่ชุดกระโปรงลูกไม้ก็พอแล้วไม่ใช่เหรอ"
"ไม่ได้นะคะ เด็กผู้หญิง ยังไงก็ต้องมีอะไรประดับซักชิ้นแหละ" น้องสาว
พยายามดึงมือพี่สาวมาที่ที่เธอเลือกดูกำไลข้อมือเมื่อกี้ "อย่างน้อยก็กำไลซักวงก็ยังดี"
เฟรซิสถอนหายใจเบาๆ แต่ก็ยอมให้น้องสาวจัดการเรื่องทั้งหมดแต่โดยดี
ท้ายสุด เฟรซิสก็ได้กำไลข้อมือหลวมสีน้ำเงินเข้มกับริบบิ้นสีม่วงโทนเดียวกับสีผมของ
เธอ ส่วนเฟรเซียเป็นกำไลขนาดพอดีกับข้อมือสีเขียวอ่อนกับริบบิ้นสีเดียวกับพี่สาว
"คุณหนูสองคนเป็นฝาแฝดกันเหรอ" หญิงสาวท่าทางอายุมากกว่าทั้งสอง
คนประมาณ 2-3 ปีที่เป็นคนดูแลร้านทักขึ้นระหว่างที่เฟรเซียกำลังสาละวนกับการถักผม
พี่สาวเพื่อจะผูกริบบิ้นเส้นใหม่ให้ที่หน้ากระจกบานใหญ่ในร้าน "กำไลกับริบบิ้นพวกนี้
คงจะสำหรับงานเทศกาลโรเทียพรุ่งนี้สินะ"
"อ่ะ....ใช่ค่ะ" เฟรหันมามองหญิงสาวที่เข้ามาทักขณะที่มือยังคงผูกริบบิ้น
เข้าที่ปลายผม "ช่วงนี้คงจะขายดีเป็นพิเศษสินะคะ"
"ก็ใช่....แต่น่าแปลกนะ ทั้งที่คนของจูเน่เป็นคนริเริ่มเทศกาลนี้ แต่ไม่เห็นมี
เด็กของจูรี่คนไหนใช้เครื่องประดับแพงๆหรูๆเลย มีแต่ที่ใช้เครื่องประดับแบบเรียบๆ
กันทั้งนั้น ผิดกับเด็กของจูเน่ที่ใช้เครื่องประดับที่แพงที่สุดเท่าที่จะซื้อได้"
"คนของจูเน่อาจจะไม่เข้าใจความหมายของเทศกาลนี้ดีล่ะมั้งคะ" เฟรซิส
สลับตำแหน่งกับน้องสาวมาเป็นคนทำผมให้บ้าง "โรเทีย แปลว่า บริสุทธิ์ เรียบง่าย
น่ะค่ะ"
"รู้ละเอียดจังเลยนะ จริงๆแล้วเป็นผู้ชายไม่ใช่เหรอ...." เฟรเซียกระซิบ
กับคู่แฝดเบาๆ
"มันอยู่ในบทวิธีการปฏิบัติตัวต่อสตรี ในวิชามารยาทนี่ คนเป็นอัศวินก็ต้อง
เคยผ่านมาบ้างสิ"
"เป็นพี่น้องที่น่ารักดีนะ" หญิงเจ้าของร้านยิ้มพูดลอยๆ ก่อนจะแยกตัว
ออกไปต้อนรับลูกค้าอีกกลุ่มหนึ่งที่เข้ามาในร้าน
"นี่เฟรเซีย" เฟรซิสเอ่ยปากขึ้นอีก
"คะ?"
"คิดว่าในงาน จะมีคนรู้เรื่องของฉันมั้ย"
"มีอยู่แล้วล่ะค่ะ ได้ยินว่าท่านพี่ฟินไปบอกอดีตชาวฟอนเนลไว้หมดเลยว่า
ฉันกับท่านพี่กลับมาแล้ว แต่ท่านพี่กลายเป็นผู้หญิงไป กำลังหาวิธีกลับเป็น
เหมือนเดิมอยู่"
"เฮ่อ......." เฟรซิสถอนหายใจอีก "งั้น คงปิดได้ถึงแค่พรุ่งนี้แล้วสินะ"
"?" เฟรเซียหันมาทางพี่สาว "เรื่องอะไรเหรอคะ"
"ฟาร์นี่กับฟีเมลไง" เฟรซิสปล่อยมือจากผมของอีกฝ่าย "สองคนนั้นยัง
ไม่รู้เลยว่าจริงๆแล้วฉันเป็น......"
"โธ่เอ๊ย....นึกว่าเรื่องอะไร" เฟรเซียยิ้มระหว่างที่พากันเดินออกมาจากร้าน
"ไม่เป็นไรหรอกค่ะ ถ้าเป็นสองคนนั่น ต้องยอมรับเรื่องนี้ได้แน่"
"เธอคิดอย่างนั้นเหรอ"
"เชื่อสายตาน้องสาวพี่คนนี้เถอะค่ะ"
"เธอไม่เคยเดาใจผู้หญิงคนไหนผิดมาตั้งแต่ไหนแต่ไรแล้วนี่นะ ก็หวังว่า
คราวนี้เธอจะทายถูกอีกก็แล้วกัน"
"ไม่ต้องห่วงค่ะ คราวนี้ ไม่มีทางผิดแน่นอน"
เฟรเซียหัวเราะพลางเข้าคล้องแขนกับพี่สาว อาจจะเป็นภาพที่แปลกสำหรับ
คนที่ผ่านมาเห็นเด็กสาวสองคนที่รูปร่างหน้าตาเหมือนกันทุกประการคล้องแขนเดินไป
ด้วยกัน แต่ถ้าเขาเดินเข้ามาใกล้ทั้งคู่อีกนิด ความอบอุ่นที่ทั้งคู่มีให้กันจะถ่ายทอดมาจน
เขารู้สึกถึงได้ด้วยอย่างแน่นอน
----------------------------------------------------------------------------------------------------------------
Author's Favourite : (None)
(
geocities.com/tokyo/shrine) (
geocities.com/tokyo)