Episode 15 -----Miracle-----

	ท่ามกลางบรรยากาศยามราตรีที่มืดมิด ยังมีมุมหนึ่งของเมืองจูรี่ที่มี
แสงไฟสว่างไสว เด็กสาววัยรุ่นจำนวนหลายสิบคนได้มารวมตัวกันอยู่ในสถานที่แห่งนี้ 
บ้างจับกลุ่มพูดคุยกัน บ้างก็กำลังตระเตรียมอาหารว่างเบาๆ บ้างก็เข้าร่วมการละเล่น
เล็กๆน้อยๆที่มีในงาน กลุ่มของเฟรซิสทั้งสี่คนก็อยู่ในงานนี้ด้วย คู่แฝดเฟรซิสเฟรเซีย
แต่งกายด้วยชุดกระโปรงชิ้นเดียวสีขาวตกแต่งด้วยระบายและลูกไม้ ผมยาวสลวยถูก
รวบไว้เป็นหางม้าด้วยริบบิ้นสีเดียวกับเส้นผม ที่ข้อมือของทั้งคู่มีกำไลที่เลือกมาจาก
ร้านขายเครื่องประดับ ส่วนฟีเมลสวมเสื้อสีเขียวอ่อนกับกระโปรงสีเดียวกัน เด็กน้อย
เอาผลึกครีน่าที่ปกติจะห้อยคอซ่อนอยู่ใต้เสื้อออกมาภายนอกแทนเครื่องประดับ ผม
สีทองถูกปล่อยให้ยาวสยายมีกิ๊บติดผมเสียบประดับ ทางด้านฟาร์นี่แต่งชุดกระโปรง
แขนกุดสีเหลือง ปีกขาวใหญ่กลางหลังถูกปล่อยให้สามารถกางออกได้เต็มที่ตัดกับ
เส้นผมสีดำที่ถักเปียไว้เรียบๆ เครื่องประดับของเจ้าหล่อนคือกำไลมารินี่
	กลุ่มของพวกเธอได้รับความสนใจจากเด็กสาวคนอื่นๆเป็นพิเศษ โดย
เฉพาะเฟรซิส เธอถูกดึงตัวไปทางโน้นทีทางนี้ทีตลอดเวลา
	"เมื่อก่อนเธอมาร่วมงานนี้ไม่ได้นี่นะ งั้นฉันจะแนะนำอะไรๆให้เอง" เป็น
ประโยคที่ผ่านมาเข้าหูเธอบ่อยๆ
	"ได้พักซะทีนะคะ ท่านพี่" เฟรเซียพูดขณะส่งถ้วยเครื่องดื่มให้พี่สาวที่เพิ่ง
ปลีกตัวออกมาจากกลุ่มเด็กสาวกลุ่มอื่นได้
	"แต่ไม่น่าเชื่อเหมือนกันนะว่าปฏิกิริยาของคนอื่นๆที่รู้เรื่องของฉันแล้วจะ
ออกมาทำนองนี้น่ะ" เฟรซิสรับเครื่องดื่มมาจากน้องสาว "เล่นเอาเหนื่อยไปเหมือนกัน 
เห็นทีกลับไปคงต้องไปเล่นงานท่านพี่ซะหน่อยแล้ว"
	"ถึงงั้นก็เถอะ ถ้ามาแล้วถูกมองด้วยสายตาแปลกๆ ท่านพี่ก็คงจะกลับไป
เล่นงานท่านพี่ฟินอยู่ดี จริงมั้ยคะ?"
	"รู้ใจจริงๆนะเธอเนี่ย" เฟรซิสยิ้มก่อนจะยกถ้วยขึ้นดื่ม "ถ้าเป็นอย่างนั้น 
เธอจะเข้าข้างฝ่ายไหนล่ะ"
	"ฉันอยู่ข้างท่านพี่เฟรซิสเสมอนั่นแหละค่ะ" เฟรเซียหัวเราะ
	"ว่าแต่....." เฟรซิสเปลี่ยนเรื่อง "สองคนนั่น ไปไหนซะแล้วล่ะ"
	"ถ้าหมายถึงฟีเมลกับฟาร์นี่ล่ะก็ คงอยู่ที่ซุ้มทำนายดอกไม้มั้งคะ"
	"งั้นก็ไปรวมกลุ่มกันเถอะ" เฟรซิสลุกจากที่นั่ง "หวังว่าคราวนี้ คงไม่โดน
ลากไปไหนต่อไหนอีกนะ"

	ทั้งสี่สาวเดินวนไปจนทั่วบริเวณงาน ก่อนจะยึดมุมๆหนึ่งที่ค่อนข้างสงบ
เป็นที่นั่งพัก ฟีเมลยังมีอาการตื่นเต้นอยู่บ้าง ซึ่งก็พลอยทำให้อีกสามคนรู้สึกสนุก
ไปด้วย
	"นี่......." เฟรซิสใช้ช่วงจังหวะที่ทุกคนเงียบลงพร้อมกันเอ่ยขึ้น "จะไม่
ถามอะไรเลยเหรอ" เธอมองไปทางเพื่อนร่วมทางทั้งสอง
	"ถาม? เรื่องอะไรล่ะ" ฟาร์นี่เหลือบตามาทางคนถาม
	"ก็....เรื่องที่ฉัน จริงๆแล้วไม่......."
	"ถ้าเรื่องที่เธอไม่ใช่ผู้หญิงจริงๆล่ะก็ ฉันพอจะเดาออกอยู่แล้วล่ะ" ฟาร์นี่
ตอบทำให้เฟรซิสยิ่งมีอาการสงสัยเพิ่มขึ้นมาจากความร้อนใจตอนแรก
	"ทั้งฝีมือดาบระดับนั้น แล้วก็นิสัยไม่ค่อยใส่ใจตัวเองของเธอ ดูยังไงมันก็
ไม่เหมือนเด็กผู้หญิงซักนิด" ฟาร์นี่พูดต่อในขณะที่ทั้งหมดเงียบกริบ "แล้วยังเรื่อง
กระจกเซเนียนั่นอีก ถ้าลองคนที่มีควมสามารถขนาดเธอต้องพึ่งมันในการแก้คำสาป
อะไรสักอย่างแล้วล่ะก็ คำสาปนั่นต้องไม่ใช่คำสาปธรรมดาๆแน่ แล้วที่ฉันพอจะนึกออก 
ก็มีแต่ผลึกเนวิส ผลึกคำสาประดับสูงสุดที่สามารถเปลี่ยนเพศของผู้ที่ได้อาบแสงของ
มันเข้าไปเท่านั้น" เธอหยุดดูปฏิกิริยาของเฟรซิส ก่อนจะพูดต่อไป "เธอเล่าว่าเคยสู้กับ
จอมทัพของกองทัพมนต์ดำใช่มั้ยล่ะ คนอย่างหมอนั่น จะมีผลึกนี่ติดตัวบ้างก็ไม่น่าใช่
เรื่องแปลกอะไร"
	"แล้วทำไมที่ผ่านมา เธอถึงเงียบมาตลอดล่ะ" เฟรซิสถามกลับไปบ้าง
	"เพราะฉันยังไม่ปักใจเชื่อร้อยเปอร์เซ็นต์น่ะสิ" ฟาร์นี่ก้มหน้าลงมองมือทั้ง
สองที่วางอยู่บนตัก "นอกจากผลึกเนวิสแล้วมันอาจจะมีอะไรอย่างอื่นที่ฉันลืมไปก็ได้" 
เจ้าหล่อนเงยหน้าขึ้นมองฟ้าที่เต็มไปด้วยดวงดาว "แต่พอมารู้ความจริง ก็ตกใจอยู่
บ้างเหมือนกันน่ะนะ"
	"ฟีเมล....." เฟรซิสหันมามองหน้าเด็กหญิง
	"ตอนแรกที่ได้ยินคนพูดเรื่องที่พี่เฟรซิสเป็นผู้ชาย ก็ตกใจเหมือนกันน่ะค่ะ"
เด็กน้อยมองหน้าหญิงสาว "แต่พอมาคิดๆดูแล้ว จะเป็นหญิงหรือชายก็ไม่เห็นเกี่ยวกัน
ซักหน่อย พี่เฟรซิสก็ยังเป็นพี่เฟรซิส คนที่อ่อนโยนแต่แข็งแกร่งที่คอยดูแลหนูมา
ตลอดช่วงหนึ่งเดือนนี้ แค่เปลี่ยนเพศไปเท่านั้นเอง ถ้าความอ่อนโยนกับความแข็งแกร่ง
นั้นไม่เปลี่ยนไปด้วย ก็ไม่เห็นจะเป็นอะไรเลยนี่คะ" 
	"เป็นอย่างที่ฉันบอกมั้ยล่ะ พี่สาว" เฟรเซียขยับเข้ามากระซิบที่หูคู่แฝด 
ก่อนจะลุกขึ้นแล้วยื่นมือให้พี่สาวจับ "เอาล่ะ ใกล้จะได้เวลาเริ่มพิธีประทานพรแล้ว 
ไปกันเถอะ"
	เฟรซิสจับมือของน้องสาวที่ยื่นมาให้แล้วดึงตัวเองลุกขึ้น ความรู้สึกของ
เธอตอนนี้ทั้งโล่งใจและดีใจ เพราะความกังวลใหญ่สุดของเธอได้ถูกถอดถอนออกไป
อย่างสมบูรณ์แล้ว

	ไฟที่สว่างไสวอยู่เมื่อครู่ถูกดับลง บรรยากาศของงานถูกแพรสีน้ำเงินเข้ม
ของรัตติกาลเข้ามาแทนที่ พิธีดำเนินไปอย่างช้าๆ ทั้งศักดิ์สิทธิ์และมีมนต์ขลัง
	"......และบัดนี้ พรอันศักดิ์สิทธิ์และอ่อนโยนจะถ่ายทอดสู่เด็กสาว
พรหมจารีย์ทุกคนที่อยู่ ณ ที่นี้...." เด็กสาวที่ทำหน้าที่นำพิธีกล่าวจบพิธีการ เหล่า
เด็กสาวทั้งหลายต่างเงียบสนิท ทุกคนล้วนตั้งใจภาวนาอธิษฐานความหวังที่ต้องการให้
เป็นจริงของตน
	แต่ในอีกไม่กี่นาทีต่อมา ดวงไฟเล็กๆจำนวนนับร้อยของหิ่งห้อยก็ปรากฏ
ขึ้น ทำให้บรรยากาศเงียบสงบนั้นเลือนหายไปพร้อมๆกับเสียงอุทานด้วย
ความประหลาดใจที่เข้ามาแทนที่ กลุ่มหิ่งห้อยเหล่านั้นวนรอบบริเวณประกอบพิธีอยู่
ครู่หนึ่ง ก่อนจะแยกกันไปรวมกลุ่มที่เฟรซิส เฟรเซีย ฟาร์นี่ ฟีเมล หิ่งห้อยที่ลงเกาะตาม
ร่างทำให้ตัวของพวกเธอดูเหมือนถูกประดับประดาด้วยเพชรพลอยที่สะท้อน
แสงจันทร์และแสงดาวในยามค่ำคืนจนเป็นประกาย........ 

---------------------------------------------------------------------------------------------------------------------
Author's Favourite : "จะเป็นหญิงหรือชายก็ไม่เห็นเกี่ยวกันซักหน่อย พี่เฟรซิสก็ยัง
		 เป็นพี่เฟรซิส คนที่อ่อนโยนแต่แข็งแกร่งที่คอยดูแลหนูมา
		 ตลอดช่วงหนึ่งเดือนนี้ แค่เปลี่ยนเพศไปเท่านั้นเอง ถ้า
		 ความอ่อนโยนกับความแข็งแกร่งนั้นไม่เปลี่ยนไปด้วย ก็ไม่
		 เห็นจะเป็นอะไรเลยนี่คะ"  ;ฟีเมล

    Source: geocities.com/tokyo/shrine/2860

               ( geocities.com/tokyo/shrine)                   ( geocities.com/tokyo)