Episode 8 -----Black Wings-----
เฟรซิสร่ายรำดาบอยู่ท่ามกลางฝูงมอนเตอร์โดยมีฟาร์นี่เป็นกำลังสนับสนุน
จากท้องฟ้า ชุดนอนที่ยาวจนถึงข้อเท้าไม่ได้ทำให้สาวน้อยทั้งสองเคลื่อนไหวด้อยลงไป
แม้แต่น้อย ในขณะที่กำลังต่อสู้ เฟรซิสก็เริ่มสังเกตเห็นความผิดปกติของมอนสเตอร์ที่
ตัวเองกำลังต่อกรด้วย
"แปลกแฮะ พวกริโม่น่ะฝีมือแข็งแกร่งก็จริง แต่โดยนิสัยแล้วเป็น
พวกรักสงบ ไม่ทำอันตรายให้ใครนี่นา" สาวน้อยคิดในใจ ขณะเดียวกัน มอนสเตอร์
รูปร่างคล้ายแมว,หมู,และสุนัขผสมกันก็ดาหน้ากันล้อมวงเข้ามาเรื่อยๆ "แล้วไอ้วิธีต่อสู้
แบบบ้าเลือดนี่มันอะไรกันล่ะเนี่ย"
คมอาวุธของริโม่บางตัวสามารถสร้างบาดแผลให้กับเฟรซิสได้สำเร็จ แต่
ถึงกระนั้น ถ้าเทียบกับบาดแผลที่เธอให้มันกลับคืนไปแล้ว แทบจะเรียกได้ว่าเป็นเพียง
แค่แผลถลอกเท่านั้น
ทางด้านฟาร์นี่เองก็หยุดใช้วิธีพุ่งลงจากท้องฟ้า ร่อนลงมายืนอยู่ข้างๆ
เฟรซิส การเคลื่อนไหวของทั้งสองที่สอดประสานกันอย่างดีเริ่มทำให้รีโม่บางตัวรู้สึก
ลังเลที่จะบุกเข้ามา
"พวกนั้นไม่ล้อมเข้ามาแล้ว ได้เวลาแยกกันแล้วมั้ง ฟาร์นี่" เฟรซิสหันมาส่ง
สัญญาณให้สาวน้อยอีกคน แล้วในพริบตาต่อมา ทั้งสองสาวก็พุ่งออกจากวงล้อมของ
มอนสเตอร์ที่เริ่มเบาบางลง คนหนึ่งใช้น้ำแข็งเป็นเกราะกำบัง พุ่งตัวฝ่าออกมา
อีกคนก็ใช้ปีกที่พระเจ้าประทานให้กับสายเลือดของเธอ ทะยานขึ้นจากพื้นลงมาหยุดลง
ตรงฝั่งตรงข้ามกัน
ทันทีที่เท้าสัมผัสถูกพื้น ฟาร์นี่ก็ถูกอีกร่างหนึ่งที่พุ่งลงมาจากท้องฟ้าที่สูง
กว่าจู่โจมทันที
"ฟาร์นี่!!" เฟรซิสส่งเสียงเรียกสาวน้อยที่บัดนี้กลายเป็นเพื่อนสนิทของ
เธอไปแล้วด้วยความเป็นห่วง เธอลุยฝ่ามอนสเตอร์ตรงไปยังฟาร์นี่
"ฉันไม่เป็นไรหรอก ไม่ต้องห่วง" ฟาร์นี่ที่ใช้มือซ้ายกุมแผลที่ต้นแขนขวาไว้
อยู่หยุดเฟรซิสไว้ เธอรู้ดีว่าถ้าหากเฟรซิสเข้ามารวมกลุ่มกับเธออีกครั้งล่ะก็ อาจจะถูก
ร่างลึกลับพุ่งเข้าโจมตีไปพร้อมๆกันก็ได้ เฟรซิสเองก็ดูเหมือนจะเข้าใจอีกฝ่ายหนึ่ง
เธอหยุดฝีเท้าลงแล้วหันกลับไปตั้งสมาธิกับศัตรูตรงหน้าแทน
แต่คราวนี้ เป้าหมายของร่างลึกลับไม่ใช่สาวน้อยเทพธิดา แต่กลับเป็น
อดีตอัศวินของฟอนเนล มันพุ่งตรงลงจากท้องฟ้าด้วยความรวดเร็ว หมายจะปักอาวุธ
ในมือลงบนร่างสาวน้อย ขณะที่คมอาวุธอยู่ห่างจากร่างเพียงเล็กน้อย เฟรซิสที่รู้สึกตัว
ได้ทันควันก็เบี่ยงตัวหลบไปได้อย่างหวุดหวิด เธอเหวี่ยงดาบในมือซ้ายเข้าใส่
ร่างลึกลับที่บัดนี้หยุดยืนอยู่บนพื้น แต่มันก็ยกมีดยาวที่เป็นอาวุธขึ้นป้องกันไว้ได้
สายตาของเฟรซิสสะดุดเข้ากับของสีดำขนาดใหญ่ที่ออกมาจากกลางหลัง
ของชายลึกลับ ในขณะที่ฟาร์นี่เองก็มองมาทางข้อมือซ้ายของชายคนนั้นอย่างไม่เชื่อ
สายตาตัวเอง
"เฟรซิส! ที่ข้อมือหมอนั่น ดวงตาแห่งมารินี่!"
"ดวงตาแห่งมารินี่?" เฟรซิสที่สงสัยกับคำพูดของเพื่อนสนิทเผลอละ
สายตามองไปทางต้นเสียง ชายคนนั้นสลัดมีดหลุดจากดาบของเฟรซิสแล้วก็พุ่ง
มีดอันเดียวกันเข้าใส่ แต่เฟรซิสก็หันกลับมาใช้ดาบอีกเล่มรับไว้ได้ มันผละออกห่างจาก
ตัวสาวน้อยเพื่อหลบให้พ้นรัศมีดาบที่เหลืออีกข้าง
"นี่ ช่วยอธิบายสั้นๆ ชัดๆได้มั้ย ไอ้ดวงตาแห่งมารินี่น่ะ มันอะไรเหรอ"
เฟรซิสตะโกนถามฟาร์นี่ระหว่างที่สายตาก็ยังจับจ้องอยู่ที่ชายมือมีด
"ก็ได้ๆ เอาเป็นว่าถ้าอยากให้พวกมอนสเตอร์พวกนี้หยุดบุกเข้ามาแบบ
บ้าเลือดแบบนี้ล่ะก็ จัดการกำไลที่ข้อมือหมอนั่นซะ จะทำลายทิ้งหรือจะแย่งมาก็ได้"
ฟาร์นี่เบี่ยงตัวหลบการโจมตีของโมรี่ที่บุกเข้ามาก่อนจะแทงหอกสวนกลับไป "แต่ถ้า
เป็นไปได้ ขอเป็นอย่างหลังดีกว่านะ จะได้หากระดิ่งแอนนิต้าได้ง่ายขึ้นไง"
หลังจากที่เฟรซิสได้ยินคำอธิบายทั้งหมดแล้ว เธอก็ยังคงหยุดยืนอยู่กับที่
"ตอนนี้น่ะ ฉันสนใจปีกของหมอนี่มากกว่ากำไลที่ข้อมือซะอีก"
ชายผู้มีปีกค้างคาวดำทะมึนอยู่กลางหลังใช้การจู่โจมจากท้องฟ้าบุกเข้าใส่
เฟรซิสอย่างต่อเนื่อง ซึ่งสาวน้อยก็ทำได้เพียงแค่หลบหลีกและป้องกัน โดยที่ไม่
สามารถโต้ตอบอะไรได้แม้แต่น้อย
"แย่จริง ถ้าขืนปล่อยให้หมอนี่โฉบไปโฉบมาแบบนี้ต่อไปเรื่อยๆ เราเองก็
ต้องโดนเข้าจังๆซักทีแน่" เฟรซิสนึกในใจขณะที่มือก็ควบคุมดาบรับคมมีดยาวของ
คู่ต่อสู้ "ในเมืองแบบนี้จะใช้เวทย์แบบสุ่มสี่สุ่มห้าก็ไม่ได้ซะด้วย"
เวลาที่ค่อยๆผ่านไปเรื่อยๆ ประกอบกับความเร็วของอีกฝ่าย ทำให้เฟรซิส
ที่เริ่มอ่อนแรงลงเปิดโอกาสให้อีกฝ่ายฝากรอยแผลไว้ตามร่างกาย บางจุดของชุดนอน
สีขาวถูกเลือดย้อมเป็นรอยขีดสีแดงอ่อนๆ
ระหว่างที่ร่างกายกำลังป้องกันตัวเองจากการโจมตีอยู่นั้น ในหัวเธอก็คิด
หาวิธีรับมือวิธีที่ชายปีกดำใช้จู่โจมอยู่ในขณะนี้ และแล้ว รอยยิ้มก็ปรากฏขึ้นบนใบหน้า
ของสาวน้อยพร้อมๆกับความคิดหนึ่งที่แว่บเข้ามาในสมอง
"ลำบากไปซักหน่อย แต่ก็เห็นจะมีแต่วิธีนี้วิธีเดียว ลองเสี่ยงดูก็แล้วกัน"
การเคลื่อนไหวของเฟรซิสเปลี่ยนจากที่ใช้การปัดป้องเป็นส่วนใหญ่มาเป็น
การหลบหลีกให้มากขึ้น ซึ่งก็มีทั้งสัมฤทธิ์ผลและล้มเหลว ถ้าหากสำเร็จ พริบตาที่หลุด
พ้นจากอาวุธของชายปีกดำ เธอจะพยายามอ้อมไปด้านหลังแล้วเอื้อมมือซ้ายซึ่งทิ้งดาบ
ไปแล้วเข้าหาปีกสีดำเมื่อม แต่ทุกครั้งสาวน้อยก็คว้าได้แต่เพียงอากาศว่างเปล่าตรงหน้า
'ฉึก!' แล้วในที่สุด ชายปีกดำก็สามารถฝังมีดยาวลงไปในร่างของเฟรซิส
ได้จนเกือบมิด เลือดสดๆพวยพุ่งตามคมมีดที่ถูกถอนออกมา ชุดบริเวณบ่าซ้ายของ
สาวน้อยถูกเลือดย้อมจนเปลี่ยนเป็นสีแดงฉาน
"เฟรซิส!" ฟาร์นี่ที่เห็นเพื่อนของตัวเองถูกโจมตีเข้าอย่างจังก็ทะยานขึ้น
จากกลางฝูงมอนสเตอร์ บินตรงเข้าไปหาเจ้าหล่อน ปลายหอกของเธอรับมีดยาวที่
ชายปีกดำใช้โจมตีซ้ำลงมาได้ทันก่อนที่มันจะปักลงไปในท้ายทอยของเฟรซิส และใน
พริบตานี้ที่ชายคนนั้นชะงักไป เฟรซิสก็คว้ามือซ้ายของเธอเข้าที่ปีกกลางหลัง เกิด
น้ำแข็งปกคลุมไปทั่วแผ่นปีก ชายปีกดำสูญเสียความสามารถในการบินไปในทันที
สาวน้อยนักดาบเองก็ไม่ปล่อยโอกาสชั่วเสี้ยงวินาทีนี้ เธอเหวี่ยงดาบในมือ
ขวาเข้าใส่ร่างชายคนนั้น ก่อนที่ดาบจะถูกหยุดไว้ได้ในพริบตาต่อมาและร่างของผู้ถูก
โจมตีลอยไปตามแรงปะทะเล็กน้อย
"คราวนี้นายก็โฉบไปโฉบมาน่ารำคาญแบบเมื่อกี้ไม่ได้แล้วล่ะนะ คงได้เวลา
วัดกันให้รู้ผลแบบยุติธรรมซะทีล่ะ" เฟรซิสพูดขึ้นระหว่างที่ขาก็เตะดาบอีกเล่มที่เธอ
บังเอิญไปหยุดอยู่ตรงที่มันตกอยู่ขึ้นมา แต่พอเธอใช้มือรับดาบไว้ มือซ้ายที่ไร้
เรี่ยวแรงกำดาบไปซะแล้วก็ปล่อยให้มันตกลงกับพื้นเหมือนเดิม
"ทำเป็นพูดดีไป แกเองก็เหลือดาบแค่เล่มเดียวแล้วเหมือนกันนั่นแหละ"
ชายผู้ถูกแช่แข็งปีกบนหลังไปแล้วพูดขึ้นหลังจากได้เห็นภาพเฟรซิสเมื่อครู่
"ใช่แล้วล่ะ อย่าฝืนเลยดีกว่านะเฟรซิส" ฟาร์นี่ที่ยืนอยู่ข้างๆเธอพูดขึ้นบ้าง
"ตอนนี้หมอนั่นบินไม่ได้แล้ว ให้ฉันสู้แทนน่าจะได้เปรียบกว่านะ"
"ให้จัดการกำไลที่ข้อมือหมอนั่นด้วยใช่มั้ย" เฟรซิสถามราวกับไม่ได้ยิน
คำแนะนำของฟาร์นี่ สิ้นเสียงประโยค เธอก็พุ่งเข้าหาชายที่เป็นคู่ต่อกรทันที
ถึงจะเหลือแขนแค่ข้างเดียว แต่เฟรซิสก็สามารถสู้กับชายมือมีดได้อย่าง
สูสี ทุกครั้งที่ชายคนนั้นกลับมาเป็นฝ่ายโจมตีบ้างก็จะถูกเธอหลบหลีกแล้วโจมตีสวน
กลับไปก่อนที่เธอจะพลิกโอกาสกลับมาเป็นฝ่ายรุกอีกครั้ง
"บ้าเอ๊ย!" ชายปีกดำแทงมีดเข้าใส่กลางลำตัวของเฟรซิส แต่เธอก็หมุนตัว
หลบออกไปด้านข้างได้ ก่อนที่จะใช้มือซ้ายแตะเข้าที่ท่อนแขนข้างที่มีกำไลดวงตาแห่ง
มารินี่เพื่อสร้างน้ำแข็งหุ้มบริเวณที่ถูกสัมผัสนั้น
'ตึง!' เฟรซิสใช้ด้ามดาบทุบลงบนน้ำแข็งที่เธอเพิ่งสร้างขี้นมา แขนท่อนที่
อยู่ล่างลงไปจากบริเวณที่ถูกแช่แข็งขาดออกจากร่างเจ้าของอย่างง่ายดาย สาวน้อย
รีบถีบตัวหนีออกมาจากร่างของคู่ต่อสู้เพื่อให้พ้นรัศมีของมีดที่กวาดตามมาหา
ในขณะเดียวกัน ทันทีที่กำไลมารินี่ถูกแยกจากร่างเจ้าของพร้อมๆกับ
แขนข้างที่สวมอยู่นั้น ฝูงมอนสเตอร์ที่กำลังต่อสู้อยู่อย่างบ้าเลือดก็กลับสงบลงทันที
"แก.......แขนของข้า........" ชายปีกดำมองเฟรซิสด้วยแววตาโกรธแค้น
ราวกับจะกินเลือดกินเนื้อ ก่อนจะเป็นฝ่ายพุ่งเข้าไปหาเฟรซิสบ้าง
น้ำหนักมีดที่กวัดแกว่งไปมานั้นมากพอที่จะตัดอวัยวะส่วนใดส่วนหนึ่งออก
จากร่างสาวน้อยได้อย่างสบาย แต่การโจมตีอย่างขาดสติทำให้ความแม่นยำลดลงไป
ด้วยซึ่งเฟรซิสก็สามารถหลบหลีกได้อย่างง่ายดาย และอาศัยช่องว่างที่ถูกเปิดมากขึ้น
เพราะความขาดสตินั้นโจมตีสวนกลับไป เพียงไม่นาน ร่างของอีกฝ่ายก็เต็มไปด้วย
บาดแผลฉกรรจ์ แต่ดูเหมือนเจ้าของร่างจะถูกความโกรธเข้าครอบงำจนไม่สนใจ
สิ่งอื่นใดทั้งสิ้น ยังคงเดินหน้าเข้าหาหมายจะเอาชีวิตของเฟรซิสให้ได้
หลังจากปล่อยให้อีกฝ่ายรุกเข้าหามาตลอด ในที่สุดเฟรซิสก็อ้อมหลบไป
ด้านหลัง แล้วใช้ดาบปาดคอของชายปีกดำจนหลอดลมขาด ชีวิตของมันหลุดลอยไป
พร้อมๆกับเลือดสีแดงสดที่ทะลักออกมา
----------------------------------------------------------------------------------------------------------------
Author's Favourite : ชุดนอนที่ยาวจนถึงข้อเท้าไม่ได้ทำให้สาวน้อยทั้งสอง
เคลื่อนไหวด้อยลงไปแม้แต่น้อย ;Scene
(
geocities.com/tokyo/shrine) (
geocities.com/tokyo)