...ขอบคุณ..สำหรับ..ที่ว่าง..ในใจ..เธอ...
...ขอบคุณ..ขอบคุณ..สำหรับที่ว่างในใจของเธอ...ที่ยังว่างพอ..จะเก็บใจของฉันไว้..ขอบคุณ..ขอบคุณ...


เพียงแค่ต้องการ..ชิดใกล้
ไม่อยากได้หัวใจหรอกน่า
เพียงแค่ได้สบตา
ได้พบหน้า ได้ทักทาย
...ไม่ผิดใช่ไหม...
ไม่ได้ทำให้เธอเสียหาย
รู้ว่าเธอมีคนรัก..มากมาย
ก็เพียงอยากใกล้เธอ..เท่านั้น
แค่ได้พบ..ได้เห็นหน้า
ได้สบตา..ได้แอบฝัน
เก็บไปคิดเพลิน..เพลิน..แต่ละวัน
แค่นี้ฉันก็ .. พอใจ

..ไ ม่ มี อ ะ ไ ร ซึ้ ง เ ท่ า ค ำ นี้..
..ไ ม่ มี อ ะ ไ ร ดี เ ท่ า คำ นั้ น..
..คำ ที่ เ ร า เ ค ย ใ ห้ กั น แ ล ะ กั น..
..คำ ที่ ฉั น บ อ ก ว่ า ...คิ ด ถึ ง... เ ธ อ..

...รักแล้วนะ...รู้มั้ย...
...ยิ้มมาให้บ้างสิ...
...อย่าให้ฉันเก้อนะ..คนดี...
...ฉันมีหัวใจให้..ทั้งดวง...
...รักมากนะ..รู้รึเปล่า...
...จะคอยเฝ้าห่วงและหวง...
...ไม่ให้ใครมาควง...
...จะทวงรักจากเธอ..ทุกเช้าเย็น...

ย อ ม ห ม ด แ ล้ ว ทั้ ง หั ว ใ จ
ย อ ม เ ป็ น ตั ว เ ลื อ ก ที่ ส า ม..สี่..ห รื อ ไ ก ล ก ว่ า นั้ น
จ ะ ไ ม่ น้ อ ย ใ จ ห า ก เ ธ อ ทำ ร้ า ย กั น
จ ะ ไ ม่ ไ ห ว ห วั่ น กั บ ท่ า ที ที่ เ ย็ น ช า
ค ว า ม ห ยิ่ ง อ า จ เ ค ย มี ม า ก นั ก
แ ต่ ค ว า ม รั ก ที่ ใ ห้ เ ธ อ..มั น ม า ก ก ว่ า
ย อ ม แ ล้ ว ใ ห้ ตั ว เ อ ง ห ม ด คุ ณ ค่ า
ด้ ว ย เ ห ตุ ผ ล แ ค่ ว่ า..ฉั น รั ก เ ธ อ..

...เพราะรัก .. ไม่ใช่เพียงเม็ดฝน...
...ที่ร่วงหล่นแล้วซึมหาย...
...เพราะรัก .. ไม่ได้เกิดง่ายดาย...
..กว่าจะรู้จักกันได้ - กว่าจะกลายเป็นผูกพัน...
...จึงยากที่จะ .. ลืม...
...เธอยังอยู่ในใจที่ตื่น หรือ หลับฝัน...
...ขอร้องอะไรก็ได้ที่ไม่ใช่ .. ขอให้ลืมกัน...
...เพราะนับนิรันดร์ ฉันไม่มีวัน...
...ลืมเธอนั้น .. อย่างแน่นอน...

เ ธ อ บ อ ก ว่ า..คิ ด ถึ ง
ใ จ แ อ บ ซึ้ ง รู้ บ้ า ง ไ ห ม
เ ธ อ บ อ ก ว่ า ห่ ว ง ใ ย
กำ ลั ง ใ จ ก้ อ..เ พิ่ ม พู น

..เธอจะรู้บ้างไหม..
...กำลังใจของเธอมันมีค่า...
...ทำให้ชีวิตฉันมีชีวา..
...ทำให้หัวใจที่ด้านชา..กลับมาเหมือนเดิม...

ฉั น ยั ง ค ง รั ก เ ธ อ อ ยู่ เ ช่ น นั้ น
ไ ม่ ว่ า กี่ วั น กี่ ปี ผ่ า น
ไ ม่ ว่ า ฉั น จ ะ ก ล า ย เ ป็ น ค น ข อ ง วั น ว า น
ค ว า ม รู้ สึ ก ที่ ดี ยั ง ถั ก ส า น..ไ ว้ เ พื่ อ เ ธ อ
ฉั น ยั ง ค ง รั ก เ ธ อ อ ยู่ เ ช่ น นั้ น
แ ล ะ มั น จ ะ ค ง มั่ น เ ส ม อ
เ พ ร า ะ ค ว า ม รั ก ที่ เ ค ย ไ ด้ จ า ก เ ธ อ
ยั ง ง ด ง า ม เ ส ม อ...ใ น หั ว ใ จ

...ถามหาความรักว่าอยู่ตรงไหน...
...ถูกใครซ่อนไว้ที่ฟ้ากว้าง...
...อยู่สุดท้ายที่ปลายทาง...
...หรืออยู่ข้าง...ข้าง..ใจเธอ...

ไ ม่ สั ญ ญ า
เ พ ร า ะ ว่ า..เ ชื่ อ มั่ น
ใ จ ส อ ง ใ จ..ผู ก พั น
อ ย่ า ง อื่ น...
จ ะ สำ คั ญ อ ะ ไ ร

...จะยังอยู่ตรงนี้...
...พอให้เธอมีที่ได้พิงพัก...
...จะให้ความอบอุ่น..ความรัก...
...เท่าที่เธอจักต้องการ...
...จะไม่จากไปไหน...
...หากหัวใจเธอยังเรียกขาน...
...จะอยู่เคียงข้างตราบเท่าที่เธอต้องการ...
...จะคอยลบรอยร้าวราน..ให้เธอ...

ข อ เ พี ย ง ไ ด้ รั ก เ ธ อ ก็ พ อ แ ล้ ว
ไ ม่ เ ค ย คิ ด เ พ ริ ศ แ พ ร้ ว..ไ ก ล เ กิ น ฝั น
เ ธ อ จ ะ รั ก ฉั น ห รื อ ไ ม่..ไ ม่ สำ คั ญ
ข อ ใ ห้ ฉั น ไ ด้ รั ก เ ธ อ..ก็ พ อ ใ จ

...กลับไปหน้าแรก...