...แยกทาง...
...และแล้วทุกอย่างก้อลงเอย...ฉันเคยถามเธอว่าเรื่องราวระหว่างเราสองคนจะลงเอยยังงัย...สุดท้ายฉันเองก้อได้รับคำตอบ...คำตอบที่ฉันเองก้อไม่ต้องการมัน..คือ..จบกัน...


...เมื่อเลือกเดินเส้นทางคนละเส้น...
...แม้จะเห็นความเหงาในเงาฝัน...
...แม้จะเจ็บรวดร้าวคราวจากกัน...
...หากเป็นความต้องการของเธอนั้น...
......ฉั น ยิ น ดี......

เ พ ร า ะ รั ก ม า ก
คิ ด ถึ ง ม า ก จึ ง อ ย า ก ร้ อ ง ไ ห้
เ ค ย อ า ท ร เ ค ย ห่ ว ง ใ ย
ต่ อ จ า ก นี้ ไ ป .. ก ลั ว ไ ม่ มี ใ ค ร ค อ ย ดู แ ล เ ธ อ
เ พ ร า ะ รั ก ม า ก
จึ ง อ ย า ก ไ ป เ ยี่ ย ม เ ยื อ น เ ส ม อ .. เ ส ม อ
แ ต่ ก ลั ว หั ว ใ จ ตั ว เ อ ง เ ก้ อ
เ พ ร า ะ เ ธ อ ไ ม่ มี เ ว ล า
เ พ ร า ะ รั ก ม า ก
จึ ง ไ ด้ แ ต่ ฝ า ก ค ว า ม ห่ ว ง ห า
อ ย า ก ใ ห้ เ ธ อ รั บ รู้ ว่ า
ทุ ก ค่ำ คื น ที่ ห ลั บ ต า มี เ ธ อ อ ยู่ ใ ก ล้ ๆ ใ จ

...เดินเคียงข้างกันมานาน...
...จนความผูกพันที่มีนั้นยิ่งใหญ่...
...เสียเธอไป..ความเสียใจไม่ถึงตาย...
...แต่เหมือนมีบางสิ่งขาดหายไป..ไม่เหมือนเดิม...

วั น คื น เ ก่ า - เ ก่ า
ที่ ค ว า ม เ งี ย บ เ ห ง า เ ป็ น เ จ้ า ข อ ง
แ ท น ค ว า ม สุ ข ที่ เ ค ย ค ร อ บ ค ร อ ง
เ งี ย บ เ ห ง า..จ น ม อ ง ไ ม่ เ ห็ น ใ ค ร
มี แ ต่...น้ำ ต า ที่ พ ร่ า เ ลื อ น
ไ ด้ แ ต่ เ ตื อ น ตั ว เ อ ง ไ ม่ ใ ห้ ร้ อ ง ไ ห้
ก็ เ ค ย อ ยู่ ค น เ ดี ย ว ม า แ ต่ ไ ห น .. แ ต่ ไ ร
ทำ ไ ม...ตั ด ใ จ จ า ก เ ข า ไ ม่ ไ ด้ เ สี ย ที

...เรื่องราว..ระหว่างเรา...
...มีความทรงจำเก่า - เก่าหลากหลาย...
...มีเรื่องราว..รานร้าว..ของหัวใจ...
...มีหยาดน้ำตาทอดไกล..ถึงวันนี้...
...มีหัวใจของเธอ...มีหัวใจของฉัน...
...แม้ข้างกายนั้นมี..บางคน..มาแทนที่...
...ความอาทรและเยื่อใย..ยังคงมี...
...คือความผูกพันของคำนี้..ระหว่างเรา...

ป ล่ อ ย ใ ห้ เ ที ย น เ ผ า ใ ห ม้ ตั ว เ อ ง ไ ป จ น สิ้ น แ ส ง
ป ล่ อ ย ใ ห้ หั ว ใ จ อ่ อ น แ ร ง ไ ป ต า ม ค ว า ม มื ด ที่ เ ข้ า ม า ห า
ห ม อ น นุ่ ม ที่ ชื้ น ด้ ว ย ร่ อ ง ร อ ย ข อ ง ห ย า ด..น้ำ ต า
ป ล่ อ ย ใ ห้ ค ว า ม รั ก ที่ ผ่ า น ม า โ บ ย บิ น...สิ้ น ต า ม แ ส ง เ ที ย น

...ไม่จำเป็นที่จะต้องให้เขารู้ว่าเป็นอย่างไร...
...ไม่ต้องการความเห็นใจ ใด - ใด ทั้งนั้น...
...เมื่อจบสิ้นความสัมพันธ์...
...ก็ไม่จำเป็นที่ฉันจะขอคืนดี...
...จะทุกข์ทนหม่นหมองร้องไห้...
...หรือจะบอบช้ำ สาหัสปานใดไปกว่านี้...
...ก็ขออยู่เพียงลำพังกับความรู้สึกที่มี...
...ไม่คิดจะใช้ความอ่อนแอนี้...
...เป็นเครื่อง..ต่อรอง...

เ ธ อ อ า จ ไ ม่ เ ค ย คิ ด ม า ก่ อ น
ว่ า ฉั น จ ะ ถ อ น ใ จ จ า ก เ ธ อ..ง่ า ย - ง่ า ย
ทั้ ง ที่ รั ก เ ธ อ มั่ น ค ง ม า ก..ม า ย
แ ต่ ก ลั บ หั น ห ลั ง ใ ห้ เ ธ อ .. ง่ า ย ด า ย เ ห ลื อ เ กิ น
ฉั น บ อ ก ตั ว เ อ ง ว่ า..ว่ า ง เ ป ล่ า ป ร ะ โ ย ช น์
กั บ ค ว า ม เ จ็ บ ร้ า ว ที่ โ ล ด แ ล่ น ร ะ ห ก ร ะ เ หิ น
ทำ ร้ า ย ตั ว เ อ ง ม า น า น แ ล้ ว เ ห ลื อ เ กิ น
พ อ กั น ที กั บ ก า ร ห ม า ง เ มิ น...ข อ ง หั ว ใ จ เ ธ อ

...แล้วเธอก้อจากไป...
...โดยไม่แคร์หัวใจฉัน...
...แม้คำ..ร่ำลา..จะให้กัน...
...ก็ยังไม่มีคำนั้นบอกมา...
...รู้หรือเปล่าฉันปวดร้าวแค่ไหน...
...ที่ต่อไปจะไม่มีใครไว้ห่วงหา...
...ใจเธอนะก็ช่างด้านชา...
...เห็นฉันรินน้ำตา..ยังกล้าไป...
...หรือมีคนสำคัญกว่านี้...
...แล้วนี่..ฉันจำเป็นต้องยินดีด้วยไหม...
...ยินดีที่เธอพบคนถูกใจ...
...แล้วฉันก็เสียเธอไป..พร้อม ๆ กัน...

หากคิดว่าเค้าดี
ฉันคนนี้ เธอไม่ต้องแคร์ก็ได้
จะตายจะเป็นก็ปล่อยไป
ไม่ต้องมาใส่ใจ..มาใยดี
เดี๋ยวมันจะยิ่งฝังใจ
เห็นเธอแสนดีไปกว่านี้
เยื่อใยยิ่งขาดได้ยากเต็มที
อย่าให้ฉันไขว้เขวมากไปกว่านี้ได้ไหม
เลือกเค้าแล้วก็แล้วกัน
คนอย่างฉันพร้อมจะหลีกทางให้
แล้วจะคิดว่ามันคือ..ฝันไป
ถือว่าที่ผ่านมาซื้อน้ำใจ..คนบางคน

..เมื่อวานมีคนถาม...
...ทำไมตาแดง ๆ ซ้ำ ๆ เหมือนร้องไห้...
...ทั้งที่ต้นเหตุคือ..เธอจากไป...
...แต่บอกว่า ปวดตาไม่เท่าไหร่ เดี๋ยวก้อหายดี...
...คนถามก็ถามหลายคน...
...ถามกี่ครั้งกี่หนก็ตอบอย่างนี้...
...เมื่อไหร่นะ เค้าจะเลิกถามเสียที...
...แล้วจะรู้บ้างไหมนี่ ว่าสะเทือนใจ...
...ขอเถอะ อย่าถามไปมากกว่านี้เลย...
...ปล่อยให้ฉันอยู่ เฉย ๆ ยังทนไหว...
...แต่ถ้าให้ตอบซ้ำมาซ้ำไป...
...กลัวจะห้ามน้ำตาไม่ได้...
...เพราะ..คิดถึงเธอ...

วันนี้คนเข้มแข็งร้องไห้
มันน่าหัวเราะเสียใจให้ก้องฟ้า
จากคนที่ไม่เคยมีน้ำตา
วันนี้กลับหลั่งไหลมา แทบขาดใจ
เก่งมากนะ คนดี
ที่ทำให้ฉันหมดศักดิ์ศรีลงได้
แค่เพียงเธอไม่มาห่วงใย
คนเข้มแข็งก็ร้องไห้..เสียน้ำตา

เธอเคยบอกให้ฉันเข้มแข็ง
แต่วันนี้เธอกลับทำให้ฉันอ่อนแรง
..เธอรู้ไหม..
ได้ยินคำพูดที่พรั่งพรูออกมาจากใจ
เธอทิ้งเค้าไปไม่ได้..ไม่มีทาง..

เธอคิดจะไปฉันเองไม่เคยว่า
แต่เธออย่าเงียบไป จะได้ไหม
มีอะไรก้อพูดออกมาจากใจ
เธอยิ่งเงียบไป .. ฉันยิ่งเจ็บทวีคูณ

...กลับไปหน้าแรก...