----------------------- แป๋ะคนซื่อ --------------------------

มีอาแป๋ะคนหนึ่งเดินทางข้ามน้ำข้ามทะเลมาอยู่ที่เมืองไทย
ได้มาตั้งรกรากอยู่ในหมู่บ้านหนองอีเติ่ง

อยู่มาวันหนึ่งอาแป๋ะได้เดินเล่นไปตามทุ่งนาเห็นเด็กหนุ่มคนหนึ่ง
กำลังยืนดูอะไรบางอย่างอยู่กลางทุ่งนา อาแป๋ะแกเกิดความสงสัยเป็นอย่างมาก
ว่าทำไมเด็กหนุ่มคนนั้นทำไมถึงไม่เดินไปไหนเลยจึงได้เอ่ยถามเด็กหนุ่ม

อาแป๋ะ.....ไอ้หนุ่มลื่อยืนดูอะไรอยู่ลื่อ
เด็กหนุ่ม....อ๋อ ยืนดูนกเป็ดน้ำอยู่

เด็กหน่มคิดได้ว่าอาแป๋ะเป็นคนซื่อไม่ค่อยรู้อะไรมาก
เพราะแกเข้ามาอยู่ในหมู่บ้านใหม่
เด็กหนุ่มได้คิดอุบายหลอกขายนกเป็ดน้ำที่บินมาหาอาหารกินในหนองน้ำ จึงได้เอ่ย

เด็กหน่ม....อาแป๋ะนกเป็ดน้ำของข้ามีความสามารถพิเศษกว่าเป็ดอื่น ๆ มากนะ
มันทำอะไรได้หลายอย่างเลยทีเดียว
อาแป๋ะ.......นกเป็ดน้ำของลื่อทำอะไรได้บ้างละ

เด็กหนุ่ม......เป็ดของข้าออกไข่ได้ด้วย และก็บินไปได้ไกล ๆ

อาแป๋ะเห็นว่านกเป็ดน้ำมีความสามารถพิเศษหลายอย่างจึงได้ขอซื้อนกเป็ดน้ำจากเด็กหนุ่ม
อาแป๋ะได้นั่งเฝ้าดูนกเป็ดน้ำด้วยความเป็นห่วง ขณะที่นั่งเฝ้าดูอยู่อาแป๋ะได้เผลอหลับไป
นกเป็ดน้ำพอถึงเวลาใกล้ ๆ ค่ำ นกเป็ดน้ำก็บินกลับรัง

อาแป๋ะได้ตื่นขึ้นมา อาแป๋ะตกใจเป็นอย่างมากที่ไม่เห็นนกเป็ดน้ำ
อาแป๋ะจึงได้เดินตามหานกเป็ดน้ำ เดินไปตามละแวกใกล้เคียง
ได้เดินมาถึงกระท่อมหลังหนึ่งแกย่อง ๆ เข้าไปข้าง ๆ กระท่อม
แกได้ยินเสียงชายหญิงกำลัง.......กันอย่างเมามัน แกได้ยินคำพูดอะไรบางอย่างแกจึงเอียงหูฟัง

ชาย..... น้องพี่ พี่ใกล้จะถึงสวรรค์แล้ว
หญิง....น้องก็ใกล้แล้ว ใกล้จะถึงสวรรค์แล้วเหมือนกัน

ชาย.....โอ้ พี่ถึงสวรรค์แล้ว...........
หญิง....น้องก็ถึงสวรรค์แล้ว.............โอ้

ทันได้นั้นเองอาแป๋ะได้โผล่หัวออกมาจากข้างฝา
พูดขึ้นว่า

" ลื่อขึ้นสวรรค์แล้วอะ ลื่อเห็นเป็ดอั๊วะไหม"