4. ในโรงภาพยนต์สาธารณะที่ไหนสักแห่ง
คุณกำลังเพลิดเพลินกับบทรักดูดดื่มหวานซึ้งระหว่าง
แมทท์ เดมอน กับแบรด พิทท์
ขณะทั้งคู่ค่อย ๆ โน้มตัวเผยอปากเพื่อประทับรอยจุมพิตให้แก่กันและกัน
ตามบทบาทที่ได้รับจากพี่ผู้กำกับ นนทรีย์ นิมิบุตร อยู่นั้น

จู่ ๆ เสียงโทรศัพท์มือถือก็แผดทะลวงโสตประสาท
บาดความรู้สึกหวานเชื่อมของคุณทิ้งหลุดลุ่ยกระจุยกระจาย
คุณตื่นจากภวังค์หันมองตามเสียง พบใบหน้าที่ไม่สะทกต่อสิ่งใดของ "มัน" (นามสมมติ)
เจ้าของมือถือเครื่องนั้นส่งเสียงพูดคุยกับปลายสายอีกข้างด้วยอาการไร้อนาทรร้อนใจใด ๆ
เยี่ยงประพฤติตนอยู่ในเคหสถานส่วนตัว คุณจะ..

ก. มองหน้า "มัน" พร้อมส่งสายตาเชิงตำหนิว่า "นี่คุณมีมารยาทหน่อยสิ
นี่มันในโรงหนังนะ ไม่ได้นอนแก้ผ้าดูวิดีโออยู่ที่บ้าน
รู้มั๊ยว่าเวลาเข้ามาดูหนังในโรงหนังน่ะ ควรปิดอุปกรณ์สื่อสารทุกชนิด
หรือเปิดในระบบสั่น มีใครเคยบอกอะไรทำนองนี้ให้ฟังบ้างมั๊ย
มีใครคอยเป็นห่วงคอยตักเดือนบ้างไหม อย่างน้อย ๆ ก็น่าจะเคยเรียนมาบ้าง
เคยมั๊ยเรียนหนังสือน่ะ เขาสอนไว้ว่า ความเกรงใจเป็นสมบัติของผู้ดี ตีความออกมั๊ย
ว่ามันเกี่ยวกับการคุยโทรศัพท์ในโรงหนังยังไง ถ้าคิดไม่ออก เดี๋ยวเล่าให้ฟัง
โอย เมื่อยลูกกะตา คิดว่าส่งสายตาเชิงตำหนิบอกมันเท่านี้ก็คงจะพอ
เดี๋ยวคุณจะพานตาเหล่เอาเสียเปล่า ๆ

ข. พูดขึ้นมาลอย ๆ ว่า " ใครโทรศัพท์ตอนนี้ พ่อ...ตาย? "

ค. ช่างมัน อยากพูดก็พูดไป เอามืออุดหูตัวเองไว้พร้อมจ้องมองแมทท์ เดมอน กับแบรด พิทท์ต่อไป
ไม่เป็นไร ฉากนี้ไม่จำเป็นต้องฟังเสียงก็ได้
ดูแต่ภาพก็พอ...อู...โอนั่นประไร จ๊วบเข้าให้กึ๋ยสบึ้ม...กึ๋ยสบึ้ม...แจ่มสะเด่า..ว้าวคุณขา

ง. หยิบโทรศัพท์มือถือของคุณขึ้นมา โทรหาพี่ผู้กำกับนนทรีย์
ฟ้องพี่เขาว่ามีคนบ้าคุยโทรศัพท์ในโรงหนัง
ทำลายหนังที่พี่และทีมงานใช้เวลาเป็นปี ๆ ใช้ความพยายาม ความอุตสาหะ วิริยะ สุขะ พละ
สร้างมันขึ้นมาด้วยความยากลำบาก แต่กลับถูก "มัน" ผู้ไม่รู้อีโหน่กับคุณผู้ไม่รู้อีเหน่
ร่วมกันทำลายหนังของพี่เขาลงด้วยเวลาเพียงไม่กี่วินาที

ปล. บ่มีเฉลยเน้อ เอาฮา