Málshættir Þ

Þaðan er góðs von sem gott er fyrir.

Það á hver hann á.  

Það er aldrei of seint að bæta ráð sitt.

Það er aldrei um seinann að vera góður.

Það er betra að forðast beituna en snúast í snörunni.  

Það er betra að lifa ríkulega en deyja ríkur.

Það er betra að skilja lítið en misskilja mikið.  

Það er dapurt hjarta sem aldrei gleðst.

Það er ekki búnaðurinn, sem ekki kann að berja frá sér.

Það er ekki gnægð réttann heldur glaðværð gestanna, sem gerir veisluna góða.

Það er sama hvaðan gott kemur.

Það er seint að segja amen, þegar allir djáknarnir eru þagnaðir.

Það er spáð, er spakir mæla.

Það er tungunni tamest, sem er hjartanu kærast.

 Það er tímaspillir að vonskast yfir þeim tíma sem búið er að spilla.  

Það er viska að trúa hjartanu.

Það fréttist fljótast, sem í frásögn er ljótast

Það gerir góður oft sem gikkur lastar.

Það hefur allt gagn sem guð vill.  

Það má segja jafn mikið gott um vondan mann og illt um góðan.

Það sem þú sérð og heyrir, geymir .þú með sjálfum þér.

Það sjá augun síst, sem nefinu er næst.

Það verður að spara, sem lengi á að vara.

Það verður hverjum list sem hann leikur.

Það þarf hugrakkann mann til að játa sig hugdeigan.

Það þarf sterk bein til að standst góða ddaga.

Það verður að spara, sem lengi á að vara.

Það verður hverjum títt, sem hann temur.

Þagmælska er þarfleg eign.

Þangað kemur kaka, sem koma vill.

Þangað kemur kötturinn sem honum er klórað.

Þangað leita ástin sem auðurin er fyrir.

Þangað stundar barn, sem það finnur sinn líka.

Þann er gott að fræða, sem sjálfur vill læra.

Þann er hægt að lokka sem sjálfur vill dansa.

Þar sem hugvit er á reiðum höndum, ætti góð greind að vera nærri.

Þar sem höggormurinn er, finnst líka gull.  

Þar sem kærleikurinn hefur fastar rætur, lætur guð rósina spretta.

 Þar sem vínið fer inn, sleppur skynsemin út.

Þar æpir hvert stráið til annars, sem þunnskipað er.

Þau tíðkast nú hin breiðu spjótin.

Þá er hver blíður er hann biður.

Þá er landmaður í veði, ef eyjamaður bregst.

Þá verður eik að fága er undir skal búa.

Þegar ein báran rís, er önnur vís.

Þegar matarlystin skipar fyrir, borgar vasinn.  

Þegar slökkt er á kertum, eru allar konur fagrar.

Þeim skal duga, sem þörf er meiri.

Þeir eru ríkir sem eiga vini.

Þeir fá sem fyrstir koma.

 Þeim ferst ekki að grýta sem í glerhúsi búa.  

Þeir fiska sem róa.

Þeir gusa mest, sem grynnst vaða

Þeir mega hafa fatta fætur, sem fallegar eiga dætur.

Þeir segja mest frá Ólafi konungi sem hvorki hafa heyrt hann né séð.

Þeir sletta skyrinu sem eiga það.

Þekkist sérhver af sínum verkum.

Þess minnast fingur, sem forðum unnu.

 Þitt tækifæri er komið, það er í dag.

Þjóð veit þá þrír vita.

Þolinmæðin er beisk, en ávextir hennar sætir.

Þó að þú verður öreigi, ertu jafngóður eftir sem áður.

Þótt hundurinn gelti að tunglinu, gleypir hann það ei.

Þræll einn þegar hefnist en argur aldrei.  

Þunnt er það blóð sem ekki er þykkra en vatn

Því er illa sóað, sem of vel er geymt.

Þögn er vissari en sögn, þegar óvinir okkar heyra til.

Þögnina lærir maður jafnan af þeim sem eru málgefnir.

Þögull skyldi beggja vin og báðum trúa.