เชียงใหม่ เป็นศูนย์กลางแห่งอาณาจักรล้านนา เป็นหัวเมืองเอกทางภาคเหนือของไทย มีความสำคัญรองมาจากกรุงเทพฯ พ่อขุนเม็งรายมหาราชทรงสร้างเมืองเชียงรายแล้ว มีพระประสงค์จะสร้างเมืองแห่งใหม่ขึ้นมาอีกคู่กัน จึงทรงหารือกับพ่อขุนรามคำแหงมหาราช และพ่อขุนงำเมือง และตัดสินใจเลือกที่ราบลุ่มเชิงดอย "อ้อยช้าง" เป็นที่ตั้งเมืองในปี พ.ศ. 1839 พ่อขุนเม็งรายมหาราชได้เสด็จมาครองเมืองที่สร้างขึ้นใหม่นี้พร้อมกับให้ชื่อว่า "นนบุรีศรีนครพิงค์เชียงใหม่" หรือเรียกสานๆว่า "เวียงพิงค์ "เชียงใหม่เป็นศูนย์กลางของอาณาจักรล้านนาไทยในอดีต เคยตกเป็นเมืองขึ้นของพม่าและผลัดเปลี่ยนกันมีอำนาจเหนือเชียงใหม่กับไทยเรื่อยมา จนกระทั่งถึงรัชสมัยสมเด็จพระเจ้าตากสินมหาราช ทรงตีเชียงใหม่ได้แบบสิ้นเสร็จเด็ดขาด เชียงใหม่จึงเป็นเมืองขึ้นของไทยตั้งแต่นั้นมาสมเด็จพระพุทธยอดฟ้าจุฬาโลกมหาราชรัชกาลที่ 1 แห่งรัตนโกสินทร์ได้ทรงแต่งตั้ง พระยากาวิละ ต้นตระกูล ณ เชียงใหม่ เป็นเจ้าผู้ครองเชียงใหม่สืบกันมา 9 พระองค์ เชียงใหม่แปรสภาพจากมณฑลมาเป็นจังหวัดในสมัยปรับปรุงเปลี่ยนแปลงการปกครอง รัชสมัยพระพุทธเจ้าหลวง รัชกาลที่ 5

        ก่อนที่เชียงใหม่ยะมีตึกรามบ้านช่องอย่างวันนี้พระธาตุดอยสุเทพโดดเด่นเห็นเป็นสง่า เมื่อครั้งพญากือนา เจ้าผู้ครองเมืองเชียงใหม่ทรงนิมนต์พระสุมนเถระจากสุโขทัยเข้ามาเผยแพร่พระพุทธศาสนาในเชียงใหม่ ท่านได้นำพระบรมสารีริกธาตุติดตัวมาด้วยจำนวน 2 องค์ พญากือนาจึงโปรดให้สร้างเจดีย์ที่วัดสวนดอกและวัดพระธาตุดอยสุเทพเป็นที่ประดิษฐานพระบรมสารีริกธาตุทั้งสอง พระธาตุดอยสุเทพเคย้เป็นสถานที่ศักดิ์สิทธิ์ที่ยังคงต้องการความสงบสำรวมและความบากบั่นของผู้ที่จาริกมานมัสการพระบรมสารีริกธาตุ

 วัดสวนดอกหรือวัดบุปผาราม

        ตั้งอยู่ถนนสุเทพ แต่เดิมเป็นพระราชอุทยานของกษัตริย์แห่งล้านนาไทย เริ่มตั้งแต่พระเจ้ากือนาผู้สร้างวัดเมื่อ พ.ศ.1914 เพื่อให้เป็นที่จำพรรษาของพระมหาเถระสุมน ผู้เผยแพร่พระพุทธศาสนาในลัทธิลังกาวงศ์ในแผ่นดินล้านนาไทย แลเป็นที่ประดิษฐานพระบรมสารีริกธาตุ มีวิหารขนาดใหญ่เปิดโล่งทั้งสี่ด้าน หลังคาลาดต่ำเกือบติดดิน เดิมเป็นเรือนหลวงของพระเมืองแก้ว ได้รับการซ่อมบำรุงในสมัยพระคูบาศรีวิชัยวัดสวนดอกยังเป็นที่ตั้งของวัดเก้าตื้อ ซึ่งมีพระเจ้าเก้าตื้อประดิษฐานอยู่ภายในโบสถ์ พระเจ้าเก้าตื้อเป็นพระพุทธรูปสำริดขนาดใหญ่ เป็นศิลปะสุโขทัยผสมล้านนา

เป็นวัดที่มีความสำคัญคู่เมืองเชียงใหม่มานานเป็นวัดหลวงวัดแรกที่พระยาเม็งรายมหาราชทรงโปรดเกล้าฯให้สร้างขึ้นตรงบริเวณที่เป็นที่ประทับของพระองค์ สร้างพร้อมกับการสร้างเมืองเชียงใหม่ใน พ.ศ. 1839 พระยาเม็งรายมหาราชได้โปรดเกล้าฯให้สร้างเจดีย์ตรงที่หอนอน บ้านเชียงมั่น ซึ่งพระยาเม็งรายใช้เป็นที่ประทับชั่วคราว เจดีย์ดังกล่าวนั้นคือเจดีย์ช้างล้อม มีทั้งหมด 16 ตัว ว่ากันว่าช้างที่อยู่รอบฐานเจดีย์เป็นเสมือนสัญลักษณ์แห่งการค้ำจุนพุทธศาสนาไว้

เป็นวัดสำคัญที่ประดิษฐานพระพุทธสิหิงค์ แต่เดิมเยเป็นตลาดเรียก "กาดลีเซียง" จนถึง พ.ศ. 1888 พญาผายูกษัตริย์เชียงใหม่โปรดเกล้าฯให้สร้างวัดขึ้นเพื่อบรรจุพระอัฐิของพีระยาคำฟูซึ่งเป็นพระราชบิดา

(กลับสู่หน้าหลัก)