การท่องเที่ยวเชิงนิเวศ

      หาก มองว่ารูปแบบการท่องเที่ยวอย่างยั่งยืน คือ ทางออกระดับต้น ๆ ที่จะช่วยรักษาทรัพยากรทางการท่องเที่ยว ทั้งด้านธรรมชาติ และวัฒนธรรม ให้คงอยู่ได้นานที่สุด เพื่อเอื้อประโยชน์ต่ออุตสาหกรรมท่องเที่ยวทุกรูปแบบ ให้ดำเนินได้อย่างต่อเนื่องเป็นวัฏจักรที่ไม่มีจุดสิ้นสุด บนพื้นฐานความสมดุลของตัวทรัพยากรและผู้ใช้ทรัพยาากร  การท่องเที่ยวเชิงอนุรักษ์ หรือการท่องเที่ยวเชิงนิเวศ ( ECO - TOURISM ) ดูจะเป็นทางที่สวยงามและได้รับการกล่าวถึง เป็นอย่างมากในในช่วง 20 ปีที่ผ่านมาในเวทีระดับโลก ขณะที่เมืองไทยการท่องเที่ยวรูปแบบนี้ เริ่มคุ้นหูจนถึง การพูดติดปากในช่วง 4 -5 ปีที่ผ่านมานี้เอง จนบริษัทนำเที่ยวต่าง ๆ มองเห็นช่องทางและโอกาสเพิ่มส่วนแบ่ง ทางการตลาด โดยการหยิบยกรูปแบบการท่องเที่ยวเชิงอนุรักษ์มาเป็นจุดขาย พร้อมติดแบรนด์ และมีตราประทับ ในตัวสินค้าและบริการว่า " อีโคทัวร์ริซึ่ม " แต่ก็มีหลายบริษัท หลายผู้ประกอบการที่ไม่รู้ถึงแก่นแท้ของการท่องเที่ยว ลักษณะนี้ ขณะที่นักท่องเที่ยวส่วนใหญ่ก็รีบอุปโลกน์ตัวเอง เพื่อตอบรับกับกระแส อีโคทัวร์ริซึ่ม บอกกับใครต่อใครว่า ฉันต้องท่องเที่ยวเพื่ออนุรักษ์ นักท่องเที่ยวกลุ่มนี้อาจเรียกได้ว่า " นักท่องเที่ยวประเภทปริมาณ " จะมีก็แต่กลุ่มนักท่องเที่ยวจำนวนไม่มากนักที่น่าจะเรียกได้ว่าเป็น " นักท่องเที่ยวคุณภาพ " ที่ไม่ต้องประทับตราให้ตัวเอง ว่าเป็นนักท่องเที่ยวเชิงอนุรักษ์ ซึ่งพวกเขาอาจไม่รู้ด้วยซ้ำว่าการท่องเที่ยวเชิงอนุรักษ์คอือะไร ไม่ว่านักท่องเที่ยวกลุ่มนี้ จะไปที่ไหนประมาณการได้ว่า พวกเขาจะหลีกเลี่ยง การทำกิจกรรมที่จะก่อให้เกิดผลกระทบต่อพื้นที่และวิถีชีวิตผู้คน การท่องเที่ยวเชิงอนุรักษ์ คือ ช่องทางการแก้ปัญหาที่โดดเด่น เด่นเพื่อชะลอความเสื่อมโทรมของทรัพยากรการท่องเที่ยว โดยเฉพาะเมื่อโยงถึงรูปแบบการท่องเที่ยวและฐานทรัพยากรในเมืองไทย ที่เน้นความโดดเด่นด้านธรรมชาติ เขตศูนย์สูตรและวิถีชีวิต วัฒนธรรมตะวันออกที่สวยงาม

         ช่วง ที่ผ่านมามีสื่อมากมายที่เขียนถึงรูปแบบการท่องเที่ยวเชิงอนุรักษ์ที่ประชาสัมพันธ์โดยการท่องเที่ยว  แห่งประเทศไทย เชิงอนุรักษ์ที่ประชาสัมพันธ์โดยการท่องเที่ยวแห่งประเทศไทย ว่าเป็นการแก้ปัญหาบนพื้นฐาน ของความไม่จริงใจ โดยหยิบยกประเด็นว่า ททท. รวมถึงส่วนราชการไทย ที่ชอบโปรโมทสิ่งใหม่ ๆ ที่ได้รับการกล่าวถึง ในสังคมโลกก่อนเสมอ โดยมิได้เตรียมความพร้อมต่อความรู้ความเข้าใจ ในส่วนของผู้รับสาร ในประเด็นที่กลาวถึง น่าจะเป็นความผิดพลาดของ ททท. ส่วนหนึ่งและก็จำเป็นจะต้องยอมรับต่อความผิดพลาดนั้นด้วย แต่ขณะเดียวกัน ก็น่าเห็นใจ ในความเป็นหน่วยงานหลักที่ต้องสนองต่อนโยบายของรัฐบาลโดยตรง โดยเฉพาะเรื่องของการท่องเที่ยว ที่เน้นการตลาดนำหน้าการอนุรักษ์ ในสถานการของสังคมโลก รวมถึงเวทีระดับภูมิภาค ประเทศเพื่อนบ้านต่าง ๆ ได้ชูรูปแบบการท่องเที่ยว เชิงอนุรักษ์เป็นจุดขายเช่นเดียวกัน การท่องเที่ยวแห่งประเทศไทยก็อยู่ในภาวะที่ต้องขาย รูปแบบการท่องเที่ยวลักษณะนี้ไปก่อนเช่นเดียวกัน

              ภาย ใต้ความเชื่อที่ว่าคนทุกคนปรารถนาและพร้อมจะเรียนรู้ ต่อการกระทำที่จะส่งผลในทางบวกต่อสังคม เพียงแต่พวกเขามีโอกาสที่จะได้รับข้อมูล ความรู้ ความเข้าใจมากน้อยแค่ไหน

ติดต่อสอบถามข้อมูลเพิ่มเติมได้ที่ สถาบันราชภัฏอุดรธานี คณะวิทยาการจัดการ
โปรแกรมวิชาอุตสากรรมท่องเที่ยว e - mail : tour312@yahoo.com
web design by snake_snake_fish_fish@usa.com
copy right @ 2002