เสลา

ชื่อวิทยาศาสตร์ : Lagerstroemia loudonii Teijsm. &Binn. วงศ์ : LYTHRACEAE          ชื่ออื่น ๆ : อินทรเกรียบ ตะเกรียบ (ชอง-จันทบุรี)  ตะแบกขน (นครราชสีมา) เสลาใบใหญ่ (ประจวบคีรีขันธ์-สระบุรี) ชิต (ปราจีนบุรี) ถิ่นกำเนิด : ในเอเชียเขตร้อน
ลักษณะ : เป็นต้นไม้ขนาดกลางโตช้า ผลัดใบ สูง 10-20เมตร เรือนยอดทรงกลมทึบ ใบดก กิ่งโน้มลงรอบทรงพุ่ม เปลือกต้นสีน้ำตาลเข้มเกือบดำ มีรอยแตกเป็นทางยาวตลอดลำต้น ใบเดี่ยว ออกตรงข้าม รูปขอบขนาน กว้าง 6-10ซม. ยาว 16-24ซม. ปลายเรียวแหลมเป็นติ่ง โคนมน เนื้อใบหนาปานกลาง เส้นใบมีขนนุ่มทั้งสองด้าน ดอกสีม่วง ม่วงอมชมพู หรือม่วงกับขาว ออกเป็นช่อที่ปลายกิ่ง กีบเลี้ยงเชื่อมกันเป็นรูปถ้วย ปลายแยกเป็น 5-8แฉก กลีบดอกส่วนใหญ่เป็น 6 กลีบ รูปกลมบางยับย่น ขอบย้วย โคนคอดเป็นก้านสั้นๆ เมื่อบาน เส้นผ่านศูนย์กลาง 3-4ซม. เกสรตัวผู้จำนวนมาก ผลรูปเกือบกลม ผิวแข็ง ยาวประมาณ 2ซม. ผลแห้งแตกตามยาว 5-6 พู เมล็ดสีน้ำตาลเข้มจำนวนมาก มีปีก ขยายพันธุ์ด้วยเมล็ด
นิเวศวิทยา ขึ้นตามป่าเบญจพรรณ ป่าดิบและป่าชายหาด พบทางภาคตะวันออกเฉียงเหนือ ภาคตะวันออก และภาคกลาง ลงไปถึงจังหวัดประจวบคีรีขันธ์  ออกดอก : เดือนธันวาคมถึงมีนาคม
ขยายพันธุ์ : เมล็ด
ประโยชน์  : ไม้ทำเครื่องแกะสลัก ด้ามเครื่องมือ
สถานที่ที่พบในโรงเรียน : หน้าตึกศิลปะ