‘di mo na ba ako lab?

wala nang tamis ang ‘yong mga halik

at napansin kong mga yakap mo’y tila nanlamig.

 

‘di ko na nakikita ang pungay ng ‘yong mga mata

sa t’wing hihipan kita sa puno ng ‘yong taynga.

 

wala na ang atensyon o kahit konting pansin

siguro’y nawalan ka na nga ng gana sa kuwentuhan natin.

 

‘di ka na rin nagpapahawak o nagpapaakbay

‘pag namamasyal tayo’t naggagala ng sabay.

 

‘di mo na rin ba trip ang paborito nating myusik

na sinasayawan mo pa ang maharot nitong himig?

 

mis ko na ang isaw, banana kyu at sago

na pinagsasaluhan natin tuwing araw ng linggo.

 

‘di mo na rin ako tinatawag sa tawagan nating mahal

ayaw mo na ring mag-aya sa paborito nating sinehan.

 

at lalong ‘di ko na nakikita

na suot mo ang regalo kong levi’s na maong

bagay na bagay pa naman sa ‘yo

lalo na kung gabing magsisiping tayo

at huhubarin mo na ito sa harapan ko.

‘di mo na nga ba ako lab?

 

ika-7 ng oktubre 1994 / nasugbu, batangas

 

Balik sa Main Page l Balik sa Kontents