korning kausap

kay dilim ng kahapon

nangungutya ang pamimighati

ayaw lisanin ng kabiguan

ang puso kong pagod sa dalamhati

 

‘di sinasadyang ika’y nakilala

at mandi’y kumatok ang pag-asa

nagkaroon ng kausap

ang damdamin kong pagal

 

naaliw akong saglit

ngunit pait pa rin ang pumalit

dahil natatakot akong igiit

ang umuusbong kong pag-ibig

 

kausap lang naman talaga ang turing ko sa ‘yo

subalit ito’y isang pagbabalatkayo

sa naduruwag kong pagsuyo

 

‘di na nga yata kausap lamang

ang nais at nararamdaman

kundi pagkagiliw sa isang minamahal

nitong dibdib ko’y nais isigaw

 

kaya’t marapat na sigurong tigilan

itong aking kahibangan

 

ipagpaumanhin mong ‘di na kita kausapin

o kaya’y tawagan man lang

dahil naririyan ang nagdudumilat na katotohanan

na ako’y ‘di pa ganap na malaya

sa aking mga kakornihan

 

1995 / lungsod ng heneral santos

 

Balik sa Main Page l Balik sa Kontents