regalo sa bagong taon

humahaba ang mukha ko sa sama ng loob
sa darating na bagong taon
na di naman bago
namasdan ko ang aking anak
na nawalan ng ina
lalong sumama ang aking loob
pati ang giniginaw kong utak ay kumabog
nilalamon ng ibinubuga kong usok
 
nginatngat ko ang aking kuko
sa pag-asang papatay ito sa panlulumo
pinipilit kong magmukhang guwapo
oo,
guwapo ang aking karanasan
ang aking nararanasan
masasaya ang tao sa labas
inaaliw ng ingay at liwanag
 
ngunit....
bakit nababasag
ang tulig at gising kong ulirat
 
ngunit....
bakit sumasambulat
ang pag-asa....
ang pag-asa’y kumakalat
 
humihigpit ang tangan ko sa panulat
nagtatangis ang ngipin ko sa gulat
sumisigaw ang boses kong malat
naghahanap ang wisyo kong salat
 
brown-out!
nabalot ng karimlan
nawawala ang liwanag
tuloy ang putukan
 
muling nagka-ilaw
pinaslang ko ang huwad na liwanag
pangako ng kinabukasan
at pangamba sa maraming katanungan.
 
bakit ako lumilikha ng tula
gayong wala namang nagbabasa
gayong di naman ito nalathala
gayong ako lang ang nakakaunawa
 
bakit ako patuloy na nakikihamok sa buhay
gayong tila mas mapayapa pang mamatay
gayong tila nawawalan naman ito ng kulay
gayong tila sa reyalidad ako’y nakawalay
 
bago na naman ang dahon ng kalendaryo
magsisindi na naman ako ng sigarilyo
ipagdiriwang na naman ang bertdey ko sa marso
aalalahanin na naman sa abril si kristo
 
mabibitak ang lupa sa tag-araw
paghuhugpungin ng lamig sa tag-ulan
at hihina-babalong ang mga bukal
sa paglipas ng kayraming pista opisyal
 
sisigid ang ginaw sa pagkatunaw ng yelo
magkukulay parol sa simoy pasko
at di maiiwasang paglipas ng ‘sang linggo
muling babalik ako sa kaisipan kong ito
 

ika-31 ng disyembre 1995 / indang, kabite

 

Balik sa Main Page l Balik sa Kontents