TUN...ONLY

บทเพลงในดวงใจ...สุดแสนประทับใจ

ฟังเพลง..ล้านนา Online

ร้องเพลง Karaoke กันดีกว่า

ลูกทุ่ง อินเตอร์

ฉันรู้

ฉันรู้เธอมีอดีตในใจ

ฉันรู้ว่าเธอไม่เคย ลืมมัน

ฉันรู้ว่าเธอยังผูกยังพัน อยู่กับเขา

ต้อง ร้างลากันไป

ฉันรู้ที่เราได้อยู่กันมา

ฉันรู้ว่าเธอไม่รักกันเท่าไร

ฉันรู้และทนเก็บกดกันไป

อดทนไว้ก็เพราะรักเธอเท่านั้น

*อยากคืนเธอ ให้เขาไป

ฉันคิดว่าเขาก็ต้องการ

ไม่ต้องทน ทรมาน

อยากให้ฝันในใจของเธอได้เป็นจริง

และตัวฉันยินดีจะถูกทอดทิ้ง

ไม่เป็นไร

ถึงแม้จะทำแต่สิ่งดี ๆ

ฉันรู้เธอคงไม่เห็นสักเท่าไร

เพราะฉันเป็นเพียงขยะในใจ

ไม่มีทางเป็นอะไรมากกว่านั้น

( ซ้ำ * )

จะลืมเวลาที่เคยมี จะลืมนาทีที่ผ่านมา

ลืมว่าเธอเคยอยู่กับฉัน

( ซ้ำ * )

ไม่เป็นไร ไม่เป็นไร ไม่เป็นไร

และตัวฉันยินดีจะถูกทอดทิ้ง

ไม่เป็นไร ไม่เป็นไร ไม่เป็นไร

( ไม่เป็นไร ) ไม่เป็นไร

( ไม่เป็นไร ) ไม่เป็นไร………..

ฮา……..

และตัวฉันยินดีจะถูกทอดทิ้ง

ไม่เป็นไร

ไม่เป็นไร ไม่เป็นไร

เสน่ห์หา

ความรักเอย เจ้าลอยลม มาหรือไร

มาดลจิต มาดลใจ เสน่หา

รักนี้จริงจากใจหรือเปล่า

หรือเหย้า เราให้เฝ้าร่ำหา

หรือแกล้งเพียงแต่แลตา

ยั่วอุราให้หลงลำพอง

ฮืม...ฮืม...ฮืม....

สงสารใจฉันบ้าง

วานอย่าสร้าง รอยช้ำซ้ำเป็นรอยสอง

รักแรกช้ำ น้ำตานอง

ถ้าเป็นสอง ฉันคงต้องขาดใจตาย

ฮืม...ฮืม...ฮืม...

ตราบสิ้นลมหายใจ

(ช) เหมือน..ดังพรหมชะตาขีดไว้

(ญ) กำหนดใจสองเราให้คู่กันมา

(ช) ใจ..สองใจผูกพันแน่นหนา

(ญ) อยู่ไกลลับฟ้า ยังมาพบกัน

* (ช) แล้วสิ่งใดที่เคยขาดหาย

(ญ) ก็กลับกลายสมใจดังว่าเสกสรรค์

(ช)ลอยล่องในภวังค์แห่งฝัน

(ญ)ต่อเติมรักนั้นจนเต็มหัวใจ

** (พร้อม)เธอเพราะเธอคือคนสำคัญ

ที่ใจของฉันจะรักจะคอยห่วงใย

ตราบที่ฟ้าและดินสูญสิ้นมลายลงไป

ตราบที่ลมหายใจของเราสิ้นสุด

(*,**,**)

ตราบที่ฟ้าและดิน สูญสิ้นมลายลงไป

ตราบที่ลมหายใจของเราสิ้นสุด

สายชล

เหม่อมองดูสายน้ำวน เหม่อมองสายชลช่างไหลริน

เหม่อมองดูนกผกผิน บินลับไป

ยามเหงาเราถอนใจ บินไปไม่กลับมา

เปล่าเปลี่ยวจริงหนอหัวใจ

อยากจะรักใครเศร้าใจทุกครา

หมดแรงกำลังอ่อนล้าและหลงทาง

เจ็บนั้นยังเจ็บมิจางอ้างว้างดั่งสายชล

แม้ใจจะเจ็บเก็บมาคิดๆ อดีตยังงามล้ำล้น

มิเคยลืมภาพเราสองคน มิเคยลืมยังหลอกลวงตน

มิเคยลืม ว่าเคยรักเธอสายชล หลั่งรินไหลวนมาพานพบเจอ

เหตุการณ์ผ่านไปยังเผลอพะวงทุกวัน

อกเอยขมขื่นตื้นตันจากกันหรือฝันไป

กลับมารักกัน

* ต้นเหตุคือฉัน ที่ทำให้เธอต้องปวดร้าว

และทำให้เธอจากฉันไป

เธอไม่รู้ว่าฉันเจ็บไปทั้งใจ เจ็บไปทั้งกายเมื่อขาดเธอ

โปรดเข้าใจฉันในทุกอย่าง ว่ารักเธอไม่เคยเปลื่ยนแปลง

ฉันทำได้อย่างไร ฉันทำได้อย่างไร

ทำลายหัวใจของคนดีที่สุดของฉัน

ฉันไม่ได้ตั้งใจ ก็อยากให้เธอเข้าใจอภัยให้ฉัน

(*)

ทำลายหัวใจของคนดีที่สุดของฉัน ฉันไม่ได้ตั้งใจ

ถ้าหากว่าเธอเข้าใจ โปรดกลับมารักกัน

สัมผัสของหัวใจ

ฉันรู้ตัวดี ฉันคงได้เพียงแค่เก็บมันไว้

ไม่มีหวังได้พูดอะไรกับเธอ

กับความรักลึกซึ้งในใจ นับวันมันยิ่งล้นเอ่อ

เธอไม่เคยจะรู้เลยใข่ไหม

ทั้งที่แววตา ฉันเคยพูดคำต่างๆ ไปแล้ว

บอกเธอแล้วฉันรักเธอมากแค่ไหน

สบตาฉันแค่เสียวนาที แค่เธอมองลึกลงไป

เธอก็คงได้เห็นทุกๆอย่าง

* เก็บคำว่ารักเอาไว้ โดยไม่มีทางออก

บอกด้วยสายตากี่ครั้งเธอก็ยังมองผ่าน

จะมีทางเหลือบ้างไหม ทำให้เธอสัมผัสรักจากฉัน

รอเวลาสักวันให้เธอรู้

** ถ้าฉันพอมีหนทาง ขอเธอสักอย่างเท่านั้น

ให้มองฉันด้วยหัวใจเธอสักครั้ง

หากความหวังของฉันยังมี

ฉันพร้อมยอมแลกทุกอย่าง

เพียงให้เธอได้รู้ความในใจ

(*,**)

เพียงให้เธอได้รู้ความในใจ

ขยับมารักกัน

อยากให้เธอรู้ ว่ามีคนเหงาคนหนึ่ง

เฝ้ามองเธออยู่ แม้เธอไม่สนใจ

มีเรื่องมากมาย เก็บกดเอาไว้ เธอรู้ไหม

ฉันต้องทำยังไง ฉันต้องทำอะไร

ให้เธอมองกลับมา

*เพราะฉันนี้มีแต่เธอนะ

และเธอคือคนคนเดียวที่สำคัญ

ขอแต่เพียง แค่เธอให้โอกาสฉัน

**ขยับมาใกล้กัน ให้ใจมาใกล้ใจ

แค่เธอจะรักฉันได้หรือเปล่า

ขยับอีกนิดนึง ขยับใจสองเรา

แค่เธอเพียงคนเดียว แค่เธอทำความฝัน

เป็นจริงเสียที

ไม่ว่าเวลา จะผ่านไปสักเท่าไหร่

ไม่มีวันเปลี่ยนรักของฉันแน่นอน

หลับก็ยังเผลอ มีแต่ภาพเธอคอยหลอกหลอน

แม้ตอนกินตอนนอน แม้ตอนดูละคน

ก็ยังคิดถึงหน้าเธอ

(*,**)

(**)

ภาพแห่งความหลัง

กว่าที่เรา จะรักกัน ผูกพันกันจนรู้ใจ

เรื่องราวมากมายที่เรานั้นเคยพ้นผ่าน

กับเส้นทางที่คุ้นเคย ที่เคยผ่านมาด้วยกัน

ทุกคืนและวัน ไม่อาจลบเลือนไป

* เมื่อวันที่ใจเงียบเหงา คิดถึงเธอก็มีน้ำตา

จะนานเท่าไหร่ ก็ยังรู้สึกทุกครา

** ภาพแห่งความหลังยังคงเสียดาย

เหมือนมีความหมายเก่าๆ

จะเหมือนกันบ้างหรือเปล่า

คิดถึงเรื่องราวที่ผ่านมา..

หนึ่งบทเพลงที่ซึ้งใจ ที่เป็นดั่งเพลงของเรา

ได้ยินอีกคราว ก็ยิ่งปวดร้าวในใจ

(*,**)

อยู่คนเดียวบางทีก็เผลอ

รู้สึกว่าเธอยังคงไม่ไกล

เอื้อมไปไม่เจอเธอ...

ข้างกาย ก็ได้แต่ใจหาย

ภาพแห่งความหลังยังคงเสียดาย

เหมือนมีความหมายเก่าๆ

จะเหมือนกันบ้างหรือเปล่า

จะเหงาเหมือนกันบ้างไหม

ภาพแห่งความหลังยังคงเสียดาย

เหมือนมีความหมายเก่าๆ

จะเหมือนกันบ้างหรือเปล่า

จะเหงาเหมือนกันบ้างไหม..

รักเธอ สัญญา

ทุกคืนทุกวันฉันทน

เรื่องร้ายที่เผชิญ ไม่รู้คืออะไร

หาใครช่วยตอบ ฉันที

ให้ฉันมีความหวัง ช่วยให้กำลังใจ

แล้วเธอ เข้ามา กับความรู้สึกอบอุ่นนั้น

สายตาของเธอ เปี่ยมไปด้วยแสงของความสดใส

สัญญาทุกสิ่งเพื่อเธอ

ฉันนี้จะห่วงใย ฉันนี้จะดูแล

ขอเธอมั่นใจ ไม่ห่วง

ฉันนี้จะเฝ้ารอ จุดหมายเราเฝ้าฝัน

* รักเธอ สัญญา จะเคียงข้างเธอตลอดไป

รักเธอทุกวัน จะมีแค่เธอคนเดียวเท่านั้น

หากมีเรื่องใดทำให้ท้อ จนเราเหนื่อย

ขอแค่มีเธอเคียงข้างกัน เท่านั้นพอ

(*)

ขอบคุณที่มีเธอเข้ามา รักเธอสัญญา

เฉยๆ

แปลกใจตัวเองไม่รู้ว่าเมื่อไร

ทำไมเปลี่ยนไปเมื่อพบเธอ

ทำไมใจฉันมันชอบจะเผลอคิดถึงเธอข้างเดียว

แค่มองตาเธอเท่านั้นใจเริ่มสั่น

ทำไมตัวฉันต้องหวั่นไหว

ดวงตาคู่นั้นช่างมีความหมายให้ฉันคิดไปต่างๆ

* แต่ที่ฉันเฉยๆ ที่เธอเฉยๆไม่เคยเผยความในใจ

ก็ไม่รู้ว่ารักไม่เคยคิดไว้กว่าจะรู้ตัว

ก็มีเธออยู่เต็มหัวใจ

มีใครคนนึงเธอรู้บ้างหรือเปล่าเป็นคนที่ดูไม่สำคัญ

เธอคงไม่รู้ว่าใครคนนั้นแอบคิดถึงเธอห่างๆ

( * )

แต่ที่ฉันเฉยๆ ก็ไม่รู้ใจของเธอคิดอะไร

ใช่ฉันไม่รักแค่ไม่เคยคิดไว้

กว่าจะรู้ตัว กว่าจะรู้ตัว ก็มีเธออยู่เต็มหัวใจ

ฉันคงไม่เหลืออะไร

อยู่เพียงลำพัง อยู่เพียงคนเดียว

ไม่เคยมีใครสนใจ เมื่อเธอเข้ามา

ฟ้าเริ่มสดใส เมฆหมอกจางหายไป

* เธอคือตะวันที่งดงาม

คือความอบอุ่นในหัวใจ

** ดั่งเหมือนเทวา ให้เธอได้มาพบฉัน

แต่เพราะอะไร ที่กั้นเราห่างไกล

อยากขอให้เธอช่วยรับความรักฉันไว้

หากขาดเธอไป ฉันคงไม่เหลืออะไร

(ฉันควรต้องทำเช่นไร)

ก็ฉันนั้นรู้ ว่าอ่อนแอเกินไป

เกินกว่าจะบอกรักเธอ เก็บมาเนิ่นนาน

ฉันรู้เสมอ ว่าคงเป็นไปไม่ได้

(*,**,**)

ค่ำคืนแห่งจันทร์

ดั่งเหมือนคื่นแรม ไร้จันทร์ฉายส่องฟากฟ้า

เหลือเพียงดาว วิบวาวราวใจไหวหวั่น

ห่างกันแสนไกล คงไว้เพียงความผูกพัน

ดั่งดาวรอคอยแสงจันทร์ ทุกวันฉันยังคอยเธอ

* เฝ้ารอวันนั้น ค่ำคืนแห่งจันทร์

เมื่อเราสองคนใกล้กันอีกคราว

ค่ำคืนที่ฟ้าพร้อมหน้าทั้งเดือนและดาว

เมื่อแผ่นดินเรา นั้นร่มเย็นเป็นเหมือนเดิม

ดืนผืนเดียวกัน กลั้นเราให้ห่างกันไกล

สองดวงใจแม้หวั่นวางวายไม่ห่าง

อาจคิดถึงกันแต่พร้อมยอมพลีชีพกาย

เลือดรินชะโลมไหลหลั่ง ทดแทนผืนดินที่เกิด

(*)

ฝากกับฟ้าและดวงดาวแทนทุกความห่วงใย

ฝากถ้อยคำไปถึงเธอที่อยู่แสนไกล

ฉันจะอยู่เพื่อรักเพียงเธอเรื่อยไป

(*)

แค่ขอมีเธอ

บนทางเดินดูว่างเปล่า และเดียวดาย

อยู่อย่างไม่มีหัวใจ

สิ่งดีๆทำเรื่อยไป ทุกข์และทน อย่างไรก็ยังยิ้ม

กับคืนวันอันเงียบเหงาเธอมาเกี่ยวพัน

เป็นตะวันส่องใจดวงนี้

* แค่ขอมีเธอ อยู่ข้างในหัวใจ

ตั้งแต่ร้างลาไกล นอนหลับไม่เคยฝันดี

อยากจะขอมีเธอ ยืนอยู่ข้างกายเสียที

คืนกลับมา สู่อ้อมใจดวงนี้

ซักนาที ก็สุขใจพอแล้ว มีเธอ

วันเวลาทำให้ใจ เรารักกัน ก่อเกิดสัมพันธ์สองเรา

อยู่เคียงกันเพียงไม่นาน เหลือเพียงเงา ดังใจถูกแผดเผา

ขาดเธอไป เธอรู้ไหมวันๆเหม่อลอย ใจคนคอยเจ็บอยู่ตรงนี้

(*)

หัวใจสลาย

ดังแก้วบาง เขาทุบทิ้งแตก

ใจฉันแหลก เพราะน้ำมือเธอ

ปวดช้ำคร่ำครวญ พร่ำเพ้อ

เคยไหมเธอ จะเหลือบเหลียวมา

คำทุกคำล้วน ซ้ำหยามเหยียด

คำรังเกียจนั้นเหลือระอา

เทอดทูนเธอดั่งเจ้าชีวา

ไยถึงฆ่าฉันลง

* คงเป็นสุขอุรา ที่สมดังใจ

ลวงคนให้คลั่งไคล้

เหมือนนกเพลินกรง

เธอช่างฆาตกรรม ได้แสนบรรจง

เกินดวงจิตพะวง ไหวทัน

ดั่งเหมือนถูกทับไว้ใต้โลก

น้ำตาตกทุกค่ำคืนวัน

สุดโทษใครให้คนขบขัน

ใจฉันมันง่ายเอง

(*)

ความทรงจำสีจาง

ใครคนหนึ่งคนนั้น ในวันหนึ่งวันนั้น

เคยผูกพันกันซะมากมาย

เพราะวันที่ห่างเหิน มันก็เริ่มห่างหาย

เพียงแค่เพราะเราไม่เจอะกัน

* ไม่เรียกร้องให้กลับมา

หรือว่าผลักไส หรืออะไรทั้งนั้น

เก็บเอาไว้ในส่วนลึก

ซ่อนอยู่อย่างนั้น รู้ว่ามันไม่ไปไหน

** แม้กระทั่งตอนนี้ เขายังอยู่ตรงนี้

ในภาพทรงจำสีจางๆ

เหมือนว่าจะเลือนหาย คล้ายว่าจะเลือนลาง

บางอย่างก็ยังไม่เปลี่ยนไป

(* , **)

ในความทรงจำสีจางๆ

เพราะมีเธอ(ในโลกใบนี้)

ในวันนี้ ถามใจตัวเอง ว่าอยาก อยากจะไป ถึงที่แห่งใด

โลกใบนี้ เหมือนว่ายิ่งดู ยิ่งกว้างใหญ่ และเวลาก็หมุนไปอีกวันที่ต้องเจอจะร้าย

หรือว่าจะดี ไม่รู้ฉันต้องพบกับสิ่งใดแค่เพียงได้รู้ว่าเธอนั้นคนหนึ่ง ที่ยังจะรัก

และเข้าใจ แค่เพียงได้รู้ว่าเธอนั้นคนหนึ่ง ที่ดีกับฉัน ให้อุ่นใจ อยู่ไม่ไกล

และวันนี้ฉันยังคงเดิน ก้าวต่อ ก้าวต่อไป แม้ว่าอ่อนแรง

เมื่อโลกนี้ คล้ายเป็นของคน ที่กล้าแกร่ง และให้เรียนให้รู้ไป อีกวันที่ต้องเจอ จะร้าย

หรือว่าจะดี ไม่รู้ ฉันต้องพบกับสิ่งใด แค่เพียงได้รู้ ว่าเธอนั้นคนหนึ่ง ที่ยังจะรัก

และเข้าใจ แค่เพียงได้รู้ ว่าเธอนั้นคนหนึ่ง ที่ดีกับฉัน มันอุ่นใจ ก็เพราะเธอ

ในวันเวลา มีอะไรมากมาย ที่ฉันนั้นพบ และผ่านมา อาจเจอน้ำตา

แต่ก็รู้ดี มีเธอมองอย่างห่วงใย แค่เพียงได้รู้ ว่าเธอนั้นคนหนึ่ง ที่ยังจะรัก และเข้าใจ

แค่เพียงได้รู้ ว่าเธอนั้นคนหนึ่ง ที่ดีกับฉัน มันอุ่นใจ ก็เพราะเธอ...

Can't Smile Without You

You know I can't smile without you

I can't smile without you

I can't laugh and I can't sing

I'm finding it hard to do anything

you see I feel sad when you're sad

I feel glad when you're glad

if you only knew what I'm going through

I just can't smile without you

you came along just like a song

and brighten my day

who would of believed that you where part of a dream

now it all seems light years away

and now you know I can't smile without you

I can't smile without you

I can't laugh and I can't sing

I'm finding it hard to do anything

you see I feel sad when your sad

I feel glad when you're glad

if you only knew what I'm going through

I just can't smile

now some people say happiness takes so very long to find

well, I'm finding it hard leaving your love behind me

and you see I can't smile without you

I can't smile without you

I can't laugh and I can't sing

I'm finding it hard to do anything

you see I feel glad when you're glad

I feel sad when you're sad

if you only knew what I'm going through

I just can't smile without you

วิมานดิน

ฝากรักเอาไว้ ฝากไปในแสงดวงดาว

ที่ส่องประกายวับวาว วาว อยู่บนฟากฟ้า

ให้แสงสุกใส ได้เป็นเสมือนดวงตา

คอยส่องมองเธอด้วยแววตา

แห่งความภักดี

เก็บฟ้ามาสาน ถักทอด้วยรักละมุน

คอยห่มให้เธอได้อบอุ่น

ก่อนนอนคืนนี้ ให้เสียงใบไม้

ขับกล่อมเป็นเสียงดนตรี

คอยกล่อมให้เธอฝันดี ดี ให้เธอเคลิ้มไป

* เป็นวิมานอยู่บนดิน ให้เธอได้พักพิงพิง

และนอนหลับไหล

เก็บดาวเก็บเดือนมาร้อย มาลัย

เก็บหยาดน้ำค้างกลางไพร

มาคล้องใจเราไว้รวมกัน

** ก่อนฟ้าจะสาง

ก่อนจันทร์จะร้างแรมไกล

ยังอยู่กับเธอข้างเคียงกาย

อยู่ในความฝัน ฝากเสียงกระซิบ

ฝากไปในสายลมผ่าน

ข้ามขอบราตรีที่ยาวนาน ให้เธอฝันดี

(*,**)

ให้เธอได้อบ อุ่น...อยู่ในวิมาน

เมื่อรักร้าว

ไม่เคยนึกเลย ว่ารักต้องร้าวราน

หมดคำสัญญาที่ให้ไว้

จบสิ้นทุกอย่าง โอ้ความรักและจริงใจ

ลบเลือนหายไม่มีอีกแล้ว

วันที่สวยงาม ถ้อยคำที่ซึ้งใจ

ไม่มีเหลือสิ่งใดให้ผูกพัน

หมดความไว้ใจ ในความรักที่คงมั่น

คืนแห่งฝันนั้นจางจากไป

* ฉันคนนี้ผิดด้วยเรื่องอะไร

เธอจึงหนีไปไกล ลืมภาพในวันเก่า

ฉันวันนี้ไม่มีแล้วเธอเป็นเงา

เมื่อรักร้าวแหลกสลายไม่กลับคืน

(*)

ไม่มีหัวใจเมื่อฉันไม่มีเธอ

มีแต่น้ำตาให้ทนฝืน

ไม่มีรักจริง มีแต่รักที่ขมขื่น

ฉันมีฉันคนเดียวที่เข้าใจ

ไม่มีรักจริง มีแต่รักที่ขมขื่น

ฉันมีฉันคนเดียวช่วยปลอบใจ

เป็นเกียรติเกินพอ

คงเป็นที่ฟ้าเบื้องบน เป็นคนขีดโชคชะตา

สั่งฉันและเธอให้มา ให้ได้พบเจอกัน

ให้ฉันได้มีโอกาส ลิ้มรสในความชื่นบาน

ให้เรามีกัน มีวันเวลาที่ดี

และเป็นที่ฟ้าเบื้องบน

เป็นคนพรากเราเช่นกัน

ให้เวลาเพียงเเค่นั้น กลับต้องเสียเธอไป

ฉันรู้ว่าไม่มีหวัง

จะเหนี่ยวและรั้งเธอไว้ข้างกาย

แต่รู้ใช่ไหมว่าฉันไม่เคยเสียใจ

* แค่เธอรักฉันที่ผ่านมาก็เป็นเกียรติเกินพอ

ไม่ขออะไรมากมายแค่ได้รักเธอ

แค่มีเวลาช่วงหนึ่งที่สมบูรณ์ที่มีเธอ

ชีวิตของฉันก็คุ้มกว่าคนมากมาย

** แค่เพียงได้พบได้เจอะเธอ นั้นก็ดีเกินพอ

จากนี้ฉันจะไม่ร้อง จะไม่ขออะไร

ถึงเราจะต้องจากกัน ไม่ว่าด้วยเหตุผลใด

แต่รู้ใช่ไหมว่าฉันไม่เคยเสียใจ..ที่ได้รักเธอ...

(*,**)

ไม่ทำร้าย

บอกฉันเมื่อวันจะลา

ว่าที่ผ่านๆพ้นมาไม่รักกัน

ที่เธอเพิ่งมาบอกฉัน

ก็เพราะไม่อยากต้องทำร้ายใจใคร

ฉันไม่เคยจะเอ่ยถามเอง

ก็คงไม่มีสิทธิ์โทษใคร

และคนทำร้ายคงไม่ใช่เธอ

* ไม่เลยไม่เลยไม่ทำร้าย ฉันเลย

แค่เธอไม่บอกกัน

เธอไม่ใจร้าย ไม่เลย ไม่เคยเลยสักที

ไม่ได้ทำร้ายฉันเลย มีแต่จะหวังดี

ปล่อยคนๆนึงโง่จนวันนี้

ไม่ได้ทำร้ายเลย สักนิดเดียว

ถ้ารู้ว่าเธอไม่รัก

วันนั้นจะหักห้ามใจก็คงทัน

แต่เธอเพิ่งมาบอกฉัน

วันที่ไม่อาจยั้งใจไม่รักเธอ

ทั้งที่ควรจะเจ็บนิดเดียว

กลับต้องกลายเป็นเจ็บมากมาย

และคนทำร้ายก็ไม่ใช่เธอ

( *,* )

เพราะผูกพันธ์

หาก..ว่าเธอเคยเหงาใจ

เมื่อเธอคิดถึงใคร จะรู้ว่าปวดร้าวหรือเปล่า

หาก..ว่าเธอเคยรักใคร

และเธอต้องเสียใจ จะรู้และเข้าใจถึงฉัน

* ในความผูกพันนั้น เจ็บปวด

แค่คิดถึงกัน ก็ทรมาน

สักวันเธออาจจะเข้าใจ

เธออาจจะรู้ใจในสิ่งที่ฉันเป็นอยู่

สักวัน เธอขาดคนรักไป

เธออาจจะได้รู้แล้วเธอจะเข้าใจ เป็นอย่างดี

หากว่ามีใครสักคน ที่เธอเคยทุ่มเท

และรักเขาอย่างฉันรักเธอ

หาก ตัดใจจากเขาไปและเธอต้องเสียใจ

เธอคงจะเข้าใจถึงฉัน

(*)

ลมหนาวและดาวเดือน

ดึกดื่นคืนนี้ ลมหนาวพัดโชยมา

ฉันมองไปที่ขอบฟ้า เนิ่นนาน

หน้าต่างห้องนอน เปิดต้อนรับแสงพระจันทร์

แสงเดือนกำลังประชัน แสงดาว

ก่อนหลับคืนนี้ ใจฉันขอไปเจอ

พบเธอที่บนฟากฟ้า พร่างพราว

จะนอนหลับไหล ในอ้อมแขนของดวงดาว

ให้เงาราตรี โอบล้อมหัวใจ

* ไม่รู้ค่ำคืนนี้ เมื่อเธออยู่ตรงนั้น

จะเห็นดาวดวงเดียวกัน กับฉันไหม

สักครั้งที่เธอเห็น แสงดาวทอประกาย

ก็ยังเหมือนเรา ได้พบกัน

** ดึกดื่นคืนร้าง น้ำค้างยอดหญ้าคา

ไหลลู่ลงมา สะท้อนแสงจันทร์

อยากหยุดเดือนดาว เก็บลมหนาวไว้นานๆ

เพราะเธอจะมา อยู่ในหัวใจ

(* , **)

อยากต่อเวลา ค่ำคืนนี้ให้ยาวนาน

เพราะฉันมีเธอ อยู่ในหัวใจ

ทำไมต้องรักเธอ

สั่งตัวเองควรจะลืมๆเธอไป

บอกตัวเองไปยังไงมันก็ฝืน

เจ็บปวดตรงที่รักเธอแต่เธอเป็นของคนอื่น

เหตุและผลนั้นเกินพอให้หยุดฝัน

* ก็รู้ทั้งๆว่าไม่ควร แต่เหมือนว่าในใจมันไม่ยอมรับฟัง

ก็เลยทรมานอยู่อย่างนี้

** ทำไมต้องรักเธอ ทำไมต้องผูกผัน

ทั้งๆไม่มีวันมันไม่มีทางเป็นไป

ทำไมต้องรักเธอ ไม่รู้ไม่เข้าใจ ที่รู้คือทำใจไม่ได้เลย

(ก็เพราะว่ารักเธอจนหมดใจ)

เจ็บที่รักเขาข้างเดียวก็เกินพอ

แต่ยังทรมานยิ่งกว่านั้น

ที่จำเป็นต้องเห็นเธอ อยู่กับเขาทุกๆวัน

ยิ่งเติมซ้ำแผลในใจให้ปวดร้าว

(* ,** ,**)

สายลมที่หวังดี

แอบส่งดอกไม้ไปให้ เธอไม่รู้หรอก

กับสิ่งดีๆ ให้เธอ เธอไม่รู้

ยังคง ปิดบังซ่อนอยู่

เธอไม่ต้องรู้ ว่าฉันนั้นคือใคร

ส่งความคิดถึงไปให้ เธอไม่รู้หรอก

เป็นกำลังใจให้เธอ อยู่เสมอ

แม้เราไม่ได้พบเจอ อย่าเดาเลยเธอ

ว่าฉันนั้นเป็นใคร

* ฉันอาจเป็นสายฝน เมื่อเธอร้อนใจ

อบอุ่นเหมือนไฟ เมื่อเธอเหน็บหนาว

อาจเป็นดนตรี กล่อมเธอเมื่อเหงา

อาจเป็นแสงดาว เมื่อเธอแหงนมอง

แค่เพียงช่วยรับมันไป ในทุกๆ อย่าง

ก็เพียงต้องการให้เธอ มีสุขเสมอ

แม้เราไม่ได้พบเจอ อย่าเดาเลยเธอ

ว่าฉันนั้นเป็นใคร

(*)

แล้วเมื่อถึงเวลา ก็จะรู้

เหตุผลที่ฉันนั้นทำ ให้เธอไป

จะเขียนข้อความหนึ่ง ไปกับดอกไม้

ให้เธอเรียกฉันว่าสายลม ที่หวังดี

(*,*)

คือหัตถาครองพิภพ

สองมือที่ดูนิ่มนวลอ่อนโยน

สองมือที่ดูช่างบอบบางอย่างนั้น

สองมือที่ดูไม่มีความสำคัญ

คือสองมือที่ทำให้โลกหมุนไป

แม้เพียงร่างกายนั้นเกิดเป็นหญิง

แท้จริงหัวใจนั้นแกร่งยิ่งกว่าชาย

ขอเพียงให้เป็นได้ดังที่ตั้งใจ

จะทุกข์ทนเดียวดายไม่มีความสำคัญ

* บันดาลโลกหมุนเวียนวนไปตามจิตใจ

นำพาให้เป็นไปตามต้องการ

ทุกสิ่งเปลี่ยนแปร ไปด้วยมือเธอเสกสรร

ดังถ้อยคำประพันธ์ เปรียบเปรยพรรณนา

** ถึงชายได้กวัดแกว่ง แผลงจากอาสน์

ซึ่งอำนาจกำแหงแรงยิ่งกว่า

อันมือไกวเปลไซร้ แต่ไรมา

คือหัตถาครองพิภพจบสากล

(*,**)

รักเธอไม่มีวันหยุด

จากกันจึงรู้ความจริง ไม่มีแล้วใคร

ที่จะรักฉันและจริงใจ

เทียบเท่าเธอได้เลยคงไม่มี

* กลับมาเพื่อทวงคำสัญญา

จากคนๆ หนึ่งซึ่งเคยรักกัน

ไม่ว่าจะเกิดอะไรขึ้นมากับฉัน

เธอไม่มีวันทิ้งให้ฉันเดียวดาย

** อยากให้เธอรู้ว่าฉันคิดถึงเธอที่สุด

อยากให้เธอรู้ว่าฉันยังรักเธอที่สุด

รักเธอไม่มีวันหยุด

พูดจากส่วนลึกสุดใจ

อยากให้เธอรู้ว่าฉันยังรักเธอ

แต่ตอนนี้เธออยู่ไหน รู้หรือไม่ว่าฉันต้องการ

อดีตที่ฉันเคยทำ ให้เธอช้ำใจ

ขอโทษเถิดนะถ้ายังไม่ สายเกินไปโปรดอภัยให้กัน

(*,**)

หากต้องขาดเธอไปฉันไม่เหลือใครอีกแล้ว

เฝ้ารอจนป่านนี้ยังไม่มีเลยวี่แวว

หรือว่าเธอมีใครแล้วจึงไม่ห่วง

ไม่เหลือเยื่อใยอีกแล้ว

(**)

แต่ตอนนี้เธออยู่ไหน รู้หรือไม่ว่าฉันยังรักเธอ

อยากเก็บเธอไว้ทั้งสองคน

คนดีขอโทษที่ทำให้วุ่นวาย

ให้หวั่นไหวและต้องมาถามกัน

ว่าคนไหนที่เป็นคนสำคัญของฉัน

ที่นั่งในใจ คือเขาหรือเธอ

ไม่รู้จะตอบกับเธอได้ยังไง

จะผิดไหม ถ้าบอกว่าเท่ากัน

อาจจะเห็นแก่ตัวเมื่อเธอช่างดีกับฉัน

และเขาก็สำคัญเป็นคนที่ตรงใจ

* หากฉันฝันถึงเธออย่างเขา

หรือถ้าเขาแสนดีอย่างเธอ

สิ่งที่ถามฉันคงไม่ลำบากใจ

อย่าเลยอย่าบอกให้ฉันเลือกเลย

เพราะฉันไม่เคยรู้เลย ไม่รู้ว่าจะเลือกใคร

ขาดเธอก็เหงา ขาดเขาก็คงเสียใจ

ไม่อยากจะเลือกใคร

อยากเก็บเธอเอาไว้ ทั้งสองคน

ฉันรู้ว่ามันก็คงไม่ดี

ทำอย่างนี้ที่สุดอาจไม่เหลือใคร

หากว่าเธอเกลียดฉันก็อยากขอโทษได้ไหม

เหตุการณ์ที่เป็นไปใจฉันเองก็เจ็บ

(*)

คืนฝนโปรย

ในคืนเดียวดาย เหม่อมองสายฝนพรำ

คล้ายๆ จะตอกย้ำเรื่องเก่า

วันเธอเดินไป ก็มีสายฝนพรำ

เมื่อเธอได้กลับคำ สัญญา

* เมื่อฝนมาเปลี่ยนใจ

ของใครคนหนึ่ง

รักไปกับสาย ฝนโปรย

** เจ็บจนเป็นฝนรินมาจากใจ

เจ็บจนมันไหลลงมาจากตา

เมื่อฟ้าได้หอบความรักไป

สิ่งเดียวที่ฉันยังคงแน่ใจ

ก็คือเธอนั้นคงไม่ย้อนมา

รู้ไหมฉันอ่อนล้า เพียงใด

คืนฝนโปรย

(*,**) (**)

สอนหนูหน่อย

*สอนหนูหน่อยหนูไม่เคยไม่เคย

ไม่รู้เรื่องเลยกับไอ้คำว่ารัก

มีไหมใครสอนให้หนูรู้จัก

จะรักดูหน่อยว่ามันเป็นยังไง

สอนหนูหน่อยหนูอยากรู้จริงจริง

สอนทุกสิ่งที่มันมีความหมาย

ค่าเล่าเรียนจะคิดหนูเท่าไหร่

คิดเท่าไหร่อยากจะได้วิชา

เห็นคนรักกันเขาพัวพัน

เขานวลให้กันมันน่าอิจฉา

จูงไม้จูงมือแล้วก็สบตา หนูเองก็ว้าก็วุ่นวายใจ

สอนหนูหน่อยหนูไม่เป็นไม่เป็น

ไม่คิดดีเด่นเอาแค่พอไปไหว

เอาแค่พอเลือดมันฉีดหัวใจ

ให้โลกทั้งใบ กลายเป็นสีชมพู

(*)