Günlerden
birgun havalar son derece sogukmus. Minik bir serce kendi
kendine burada kalmaliyim..Güneye goc etmemeliyim demis.
Ama serce bu soguk havalara fazla dayanamamis ve birgün
gökyüzünde ucarken, kanatlari donmus ve yere düsmüs. O
sirada oralarda otlamakta olan bir inek sercenin yanindan
gecerken üzerine pislemis. Serce tam artik ölecegini
düsünürken, taze gübrenin etkisiyle isinmis ve donarak
ölmekten kurtulmus. Serce bu ise cok sevinmis ki sarki
söylemeye baslamis. Ama oralarda gezinen bir kedi,
sercenin sesini duyunca yavasca gelmis, gübreyi eselemis
ve serceyi bulup, midesine indirmis.
Bu öykünün
anafikri ;
1. Tepene eden
herkes düsmanin olmak zorunda degil.
2. Seni bokun
icerisinden cikaran herkes de dostun degil.
3. Eger bokun
icinde rahat ve mutluysan, sesini sakin cikarma |