Abuziddin efendi köyde çok sevilen bir kişiydi. Köy erkeklerine ib-
ni Sinan`ın kitaplarından haram, helal, doğruluk, iyilik ve de fit-
nelik hakkında uygulamalı dersler verirdi. Köy kadınlarına da si-
cimle örgü, yemek, çocuk bakımı, ev ekonomisi, sağlık , nakış ve di-
kişle ilgili muazzam bilgiler verirdi. Köydeki bütün çocukları el-
ma şekeri ile sevindirir, çeşitli kitaplardan onlara masallar hikaye-
ler ve arada bir fırsatını buldukça hepsini meydana toplar birlikte si-
nemaya götürürdü. Evinin bahçesinde yeşil biber, domates ve patlıcan e-
kerdi. Bu onun en büyük zevkiydi. Topladığı patlıcan ve biberleri gö-
mer, toprağın altında pişirirdi. Sonra da onları tek tek zevkle keçi sü-
tüne sokar, tadına doyamazdı. Bu onun en güzel yöntemlerinden biriydi. Am-
ma en çok da yemesini severdi, bayağı göbekliydi. Kuru fasulye pilav ve ca-
cığı görünce ağzının suyu akardı. Üstüne başına çok önem verir ve ta-
radığı saçlarını briyantinle şekillendirirdi. Kravatlarını ütüler ku-
şaklarını beline dolardı. Abuziddin efendi olgun yaşta öldü. Ama ya-
şam boyunca millete hizmet etti. Elinden düşüremediği fil dişi ta-
rağı mezarının üstünde bir abide gibi durur.

Okuma yöntemini değiştirince neler oluyor.. (Bir de birer satır atlayarak okuyun bakalım)