hiç bir şeye inanmayan bir çocuk bir gece çok güzel bir rüyaya dalmış.o nasıl bir rüya ki mavi havadaki beyaz pamuk şekerlerine benzeyen bulutların üstüne çıkıvermiş çocuk.orada birde park varmış.parkda uzun kavak ağaçları,her kavak ağacının altında bir bank ve her bankın üstünde bir çift küçük kalp varmış.çocuk artık parkı gezmekten çok yorulmuş.oturacak yer aramaya başlamış.ama her bank bir çift küçük kalple doluymuş.çocuk usanmış artık boş bir bank aramaktan.derken bir bank görmüş ötekilerden farklı.bu bankta yalnızca tek bir kişi varmış.çocuk bankın yanına yaklaşmış ve sormuş: pardon, oturabilirmiyim...oturabilirsin demiş banktaki küçük kalpte ona.derken konuşmaya başlamış o küçük kalple.tanımış onu.ve hiç bir şeye inanmayan küçük çocuk bir şeye inanmaya başlamış.....Taki;  rüyanın bitip herşeyin normale döndüğü ana kadar.....

yüksel şahin..