...neden sen?? bunu o kadar soruyorum ki kendime,kendi kendime.sana yazmak aslında sana söylemek istediğim o kadar çok şey var ki!ama yapamıyorum nedenini iyi biliyorsun değil mi minik(!) sıçan.evet çok çok iyi biliyorsun.
bu gece de yine her gece olduğu gibi seni bekliyorum.ve bu kez gelmiyor musun?sana ihtiyacımın olduğunu bildiğin halde...kanala bakıyorum.hala yoksun.ve ben seninle konuşmayı bile özlüyorum.yazdıklarını bile.bırak sesini,seni görmeyi,seni öpmeyi,sana dokunmayı,sana sarılmayı,seninle hayal kurmayı...düşünsene sadece yazmanı istiyorum !!!
o ilk gece o sana slm verdiğim ilk gece nerden tahmin edebilirdim ki?böylesine duygu yüklü olucağım,böylesine benliğimde taşıycağım..söylesen gülerdim belki de.hatta bana yakında tanışıcaz dediğinde bile gülmüştüm.
sana farkında olmadan bağlanmam komik aslında.çünkü sen hiç benim olmadın ki.yine de seni suçlamıyorum,suçlamadım ve asla suçlamam da.sanırım en doğrusunu yapıyorsun.
...kısa bir zamanlık bir oyun bizimkisi.tahminimce başlamadan biticek olan bir oyun.sahne,dekor,oyuncular ve yönetmenler aynıydı belki ama her karede,her dakikada hatta her saniyede farklıydı olaylar.bu farklılığı yaratan da sendin işte.kimi zaman sarıldım sana paylaşmak için sevincimi,kimi zaman kızdım 'seni sevmiyorum ' dedim haykırmak için öfkemi.bunlaraysa bir tek sözün,düşüncen ,dokunuşun,gülüşün,bir tek bakışın dahi sebep oldu.
ne zaman zorluklar tıkadıysa yolumu;verdiğim savaşlarda daima seni bulmak isterdim yanımda.oysa sen kimbilir belki de başka kollarda...
yine de senden öğrendiğim çok şey var.özellikle de söz konusu insanlarsa zekaysa hep öndeydin benden.bilmiyorum...herşeyi paylaşmak isterdim senle,hayatını bile.ama sanırım böyle bi sorumluluğu üstlenmek zor geldi sana :)
evet ilk kez platoniğim.önceleri güldüğüm olay bu!ama tesadüfler o kadar karışıyormuş ki insanın yaşantısına.sen ruhsal durumumu bakışlarımdan anlayan,beynimin içini okuyan tek insansın.aslında sen beni tanıma şerefine ulaşmış tek insansın diyebilirim. eline çok koz verdiğim için mi, yoksa anlayabildiğin için mi bilmiyorum.
sana veda maili atmayı bile düşündüm.ama yapamadım...klavyedeki tuşlar bıçak gibi geldi.öyle bi bıçak ki benden canımı söküp atmamı istemiş gibi...ve yine başaramadım.başaramıycam da!
içinde yaşadıklarını bir gün bile belli etmedin bana yani tam anlamıyla.yine de hala dediğim bir şey var:ne mutluki bana seni tanımşım ne mutlukigülücüklerini içime sığdırmışım.ve olduğun gibi kal demiyorum SEVGıLıM ben seni olmadığın gibi de seviyorum...

                                                            Doğan