Y DERYN PUR   The Dove   Y Deryn pur a'r adain las, Fair dove on blue, far glancing wing, Bydd immi'n was di bryder, Be thou love's loyal servant, Of brysur brysia at y ferch, And round her casement fluttering, Lle rhois i'm serch yn gynnar. Sigh forth this message fervent; Dos ti atti, dywed wrthi, Tell her how, unto my wronging, 'Mod i'n wylo'r dwr yn heli, Bitter tears of baffled longing, Mod i'n irad am ei gweled, For her sake my cheeks are thronging, Ac o'i chariad yn ffaelu a cherdded, And O, if then thou cans't not move her, O! Duw faddeuo'r hardd ei llun, May God forgive her beauty bright Am boeni dyn mor galed! The woe it works her lover.     Pan o'wn yn hoenus iawn fy hwyl, For as I gaily cross'd the grass, Ddiwarnod gwyl yn gwylio, When holidays a-keeping, Canfyddwn fenyw lana'rioed, The lovliest lady ever was Ar ysgawn droed yn rhodio. Across the lawn came sweeping. Pan ei gwelais syth mi sefais, Passion stricken by the glowing Yn fy nghalon mi feddyliais, Virgin vision past me going, Wele ddynes lana'r deyrnas, "Ne'er," I cried, "In Cymru's showing A'i gwen yn harddu'r oll o'i chwmpas; Was mortal maid such glory given! Ni fyn'swn gredu un dyn byw, For sure she is some angel bright Nad oedd hi ryw angyles! Stray'd earthward out of Heaven!"     PRIODAS