KONUŞAN GERÇEK, SUSAN AŞK
Giderken sessizliğinde götürdün her şeyimi...
Gözlerimiz bakamadı birbirine
Kah yaşananları düşünmekten
Kah isyandan ..
Kim bilir belki de imkansızlığından...
Ben kelimeleri ekledim uç uca
Sen sigaraları ..
Ve sustuk...
Artık her şeyi biliyorduk...
Ben yaşıma, yaşamıma
Sen bana isyan ettin...
Sessizce kalktın iskemleden...
Bu gidişindi bildim...
Suskun... kırık... yitik...
Kımıldayamadım...
Öylesine baka kaldım arkandan...
Kapıyı bile çarpmadın ..
Beklerken her tepkiyi ben...
Hiç bir şeyi değiştirmeyeceğine inandığın
İsyanını susarak...
Öylesine çektin gittin o kapıdan...
Öylece kalakaldım kendimle...
Suskun bitik...
Kımıldayamadım...
Yıkıldı tüm duvarlar üstüme
Ağladım...
27 Ağustos 2000 / İstanbul / amour
