ÖMRÜM DİYORUM
Üzgün bir çocuğun yalnızlığı kadar saydam kalabilseydim
Ömrüm derdim ömrüm nasıl da dolu geçmiştir ölebilirim artık
Ölüm hiç de ürkünç gelmiyor
Yaşanmışsa tüm yaşanacaklar
Acı yitiriyor anlamını ve renkler kül oluyor körleşirken gökboşluğu
Bu dünya dünya mıdır hani bildiğimiz o yamyam küresi
Ki apis öküzlerinin çekip durduğu
Bir can sıkıntısıydı önceleri
Hantal ve gürültücü bir tehdit gibi düşüyorken üstümüze gölgesi
Alaycı bir gülüş takılıyor yalnız dudaklarımızın hüzün kıvrımına
Ömrüm diyorum şimdi ömrüm
Üzgün bir çocuksun sen ve yalnız
Öyle kal çünkü bu dünyada sana en çok mutsuzluk yakışıyor
Ahmet Telli
