มุมสว่างที่กลางใจ


มนุษย์สัมพันธ์ในการทำงาน
	มนุษย์ เป็นสัตว์สังคมที่อยู่กันเป็นครอบครัว ชุมชน สังคม โดยมีปฏิสัมพันธ์ซึ่งกันและกัน มนุษย์จึงแสวงหาหนทางที่จะอยู่ร่วมกันอย่างมีความสุข
	นักวิชาการหลายท่าน ถึงกับเดินทางไปศึกษาเรื่องของมนุษย์ในมหาวิทยาลัยต่างประเทศ โดยอาจลืมไปว่า พระพุทธเจ้า ศาสดาของศาสนาพุทธของเราท่านได้สอนไว้ทั้งหมดแล้ว เมื่อ สองพันห้าร้อยกว่าปีที่ผ่านมา
	จึงขอยกมาเพียง 1 เรื่อง เพื่อเป็นแนวทางในการดำเนินชีวิต สำหรับคนทำงาน คือ การสร้างมนุษยสัมพันธ์ หรือ หลักการยึดเหนี่ยวน้ำใจ ตามแนวทางพระพุทธศาสนา ก็คือการปฏิบัติตาม สังคหวัตถุ 4 อันประกอบด้วย @ ทาน @ ปิยวาจา @ อัตถจริยา @ สมานัตตา ซึ่งจะขออธิบายโดยสรุปดังนี้มนุษย์สัมพันธ์ในการทำงาน คือการทำงานร่วมกันอย่างมีความสุข โดยใช้หลักยึดเหนี่ยวน้ำใจในทางพุทธศาสมนา ซึ่งก็คือ สังคหวัตถุ 4 ประกอบด้วย ทาน ปิยวาจา อัตถจริยา สมานัตตตา
	ทาน คือ การให้ , การแบ่งปัน ซึ่งการให้ การแบ่งปัน มี 2 ประเภท คือ การให้เพื่อเอาบุญ และการให้เพื่อเอาคุณ ประเภทของทาน มี 3 ประเภท คือ 1. อามีสทาน หรือวัตถุทาน 2. วิทยาทาน หรือธรรมทาน 3. อภัยทาน (สพพฺ ทานํ ธมฺมฺทานํ ชินาติ การให้ธรรมทาน ชนะการให้ทั้งปวง)ฺ ปิยวาจา คือ คำพูดที่ไพเราะจริงใจ เป็นคำพูดที่ยกใจคน เช่น ยกย่อง ให้เกียรติ อ่อนโอน เมตตา ให้กำลังใจ เป็นต้น ส่วนคำพูดที่กดใจของผู้ฟังให้ต่ำลง เช่น คำด่าหยาบคาย ประชด ฺกระทบ แดกดัน คำพูดไม่จริง อัตถจริยา คือ การฝึกตนให้เป็นคนมีัประโยชน์ และการสร้างประโยชน์ให้กับคนอื่นแบ่งได้ดังนี้ 1. อัตถจารีย์ หมายถึง ผู้ทำประโยชน์ต่อส่วนรวม 2. โมฆะบุรุษ หมายถึง ผู้ว่างเปล่า 3. อนัตถาจารีย์ หมายถึง ผู้ทำสิ่งที่ไม่เป็นประโยชน์ (เช่น ค้ายาเสพติด) สมานัตตตา คือ ผู้่ที่วางตนสมฐานะ แบ่งเป็นทิศทั้ง 6 ได้ดังนี้ 1. ทิศเบื้องบน สมณะชีพราหมณ์ พระมหากษัตริย์ 2. ทิศเบื้องหน้า บิดา, มารดา 3. ์ทิศเบื้องหลัง สามี,ภรรยา,บุตร 4. ทิศเบื้องซ้าย มิตรสหายผู้ใต้บังคับบัญชา 5. ทิศเบื้องขวา ครู, อาจารย์ 6. ทิศเบื้องล่าง ผู้ใต้บังคับบัญชา ใครที่มองคนอื่นไม่ออก คือ คนมืดมัว ใครที่มองตัวเองไม่ออก คือ คนมืดมิด สุดยอดของการบริหารงาน คือ การประสานงานและประสานใจ โปรดติดตามเดือนต่อไป ผกามาศ บุญธรรม กลับหน้าแรก