Ostatni trolejbus
Bułat Okudżawa
A kiedy nie sposób już płynąć pod prąd h e h
Nie sposób już wyrwać się z matni A7 D
Niebieski trolejbus zabiera mnie stąd | e h
Trolejbus | Fis
Ostatni | x2 h
Mój promie północny, żeglijesz przez noc
I nie dbasz: głęboka czy płytka
Gdy zbierasz nas wszystkich - idących na dno
Z bulwarów
Rozbitków
Ach, otwórz podwoje: przechodzień czy gość c f c
Ja wiem, że tonącym śród nocy B7 Es
Ktoś z twych pasażerów, z załogi twej ktoś f c
Udzieli G7
Pomocy c
Jam z nimi już nieraz uchodził od klęsk
Jam ramię ich czuł przy ramieniu...
A jednak naprawdę w milczeniu jest sens
Jest dobroć
W milczeniu
Ucieczko przegranych, gościnny twój próg
A Moskwa jak rzeka wezbrana
I ból co od rana pod skronią się tłukł -
Ustaja
Do rana
(
geocities.com/vava_z/spiewnik) (
geocities.com/vava_z)