สมปอง แก้วคำปา

ชื่อเล่น	หนุ่ม
วันเกิด	ไม่มีข้อมูล
ที่อยู่	ไม่มีข้อมูล
สถานภาพ	คาดว่าจะโสด
โทรศัพท์	ไม่มีข้อมูล
อีเมล์	dt_zab@hotmail.com
โฮมเพจส่วนตัว	ไม่มีข้อมูล

6 เดือนกับความทรงจำ

เป็นระยะเวลาที่ยาวนานพอสมควร สำหรับการเรียนที่ มช. นับตั้งแต่วันแรกที่เข้ามา ไม่รู้จักใครเลย และก็ไม่กล้าเข้าไปทำความรู้จักกับคนอื่น ก็เลยไม่ค่อยมีเพื่อนมากนัก จนใกล้จะจบอยู่แล้ว การที่ได้มาเรียนที่นี่ทำให้ได้รู้จักสิ่งต่าง ๆ มากมาย มุมมองของอื่น ๆ ที่ต่างวัยกัน มีความทรงจำที่ดี ที่เกิดขึ้นกับตัวเอง … กับการเรียน ยอมรับว่าไม่ค่อยจริงจังมากเท่าไหร่ แต่ก็มากกว่าทุก ๆ ครั้งที่ผ่านมา นับตั้งแต่ที่เรียนหนังสือมา อาจารย์ที่สอนสอนดีมาก แต่ระยะเวลาที่เรียนตัวโปรแกรมจริง ๆ รู้สึกว่าจะน้อยไปหน่อย ก็เลยรับไม่ค่อยทัน ถ้ามีโอกาส อยากจะกลับมาเรียนอีกครั้ง

ในทรรศนะของเพื่อน

อยู่ใกล้ ๆ เธอแล้วรู้สึกร่มเย็นเป็นสุข ประดุจยืนท่ามกลางวัดวาอาราม เพราะใบหน้าของเธอละม้ายคล้ายเทวรูปเขมร ทั้งน่ากลัวน่าเกรงขาม ยามยิ้มก็สัมผัสได้ถึงละอองไอเย็น ทำให้สาว ๆ หัวใจสั่นผวา ประหนึ่งอยากจะกล่าวว่า "อย่าเข้ามานะฉันมีพระ"

นั่งใกล้กันตลอด 6 เดือน หนุ่มเป็นผู้ชายคนเดียวในห้องที่พูดภาษาเหนือได้เร็วมาก และเหนือด้วย แถมยังไม่ยอมรับตัวเองอีกว่า "ผมไม่ได้พูดเหนือ" ตามที่ว่ามีที่พำนักอยู่หลายที่มาก ทำให้น้ำเสียงที่พูดฟังแปลก ๆ และมันผสมผสานปนเปกันไปหมด แต่ยอมรับนะว่า ถึงอย่างไรสำเนียงของเธอก็เพราะมากค่า ถ้ามีโอกาส อยากจะชวนหนุ่มไปกินข้าวที่หน้ามออีก ไม่รู้ว่าเจ้าตัวจะว่าอย่างไร เพราะครั้งแรกที่ไปกินข้าวด้วยกันกับกลุ่มเราที่หน้ามอ เห็นหน้าหนุ่มงอเป็นตะหลิวอะไรประมาณนั้น ถ้าอยากรู้ว่าอะไร ก็ไปถามเจ้าตัวเองก็แล้วกัน (พี่น้องเองจ้ะ)