|
faust |
|
Alternative rockçu Julian Cope kraut müziği
incelediği kitabı Krautrock Sampler'da; "Hiçbir kraut grubu
Faust kadar mit olamamıştı!", diye yazar. 1971 yazında müzik yazarı ve prodüktör Uwe Nettelbeck Polydor firmasını, ileride Alman kraut grupları Can ve Amon Düül II kadar başarılı olacağını savunduğu bir grup için ikna eder. Bunun sonucunda Jean-Herve Peron, Werner "Zappi" Diermaier, Hans Joachim Irmler, Rudolf Sosna, Gunther Wustoff, Armulf Meifert FAUST adı altında biraraya getirilir. Provalarda ingiliz rock'n'roll'u etkili emprovize müzikler, elektronik enstrumanların ağırlıkta olduğu yorumlarla çalınır.Sanki Zappa ve Velvet Underground'un açtığı yoldan ilerliyor gibidirler; çağa meydan okuyan, yenilikçi, zorlu bir stilleri vardır. |
Grupla aynı adı taşıyan
ilk albüm 1971'de yayınlanır. İlk parça Why Don't You Eat
Carrots'un girişinde elektronik gürültüler arasında dönemin
yıldızları Rolling Stones ve The Beatles'dan iki küçük
"sample" girer çıkar ve ardından Faust kaosu başlar! Kendi
el yapımı enstrumanlarıyla, anarşik anti-müzik yapan bu Alman-Fransız
timi belki de baskın rock'n'roll müziğine tarihte ilk kafa tutan müzikçiler
olurlar. (Asıl saldırı ise 70'lerin sonunda punk müziğinden
gelecektir!) Ticari yönden pek başarılı olamayan ve zor anlaşılır bu albümden sonra Faust So Far çıkar. Sonuç daha tatmin edicidir. Özellikle albümle aynı adı taşıyan şarkıyla İngiltere ve Avrupa'ya giriş yapılmış olur (1972). Ertesi yıl Polydor'la olan sözleşme bitince Virgin' le anlaşılır. Grup irili ufaklı stüdyo kayıtlarını kes-yapıştır tekniğiyle tek bir parça haline |
|
|
|
getirir. Ve ortaya bir başka Faust klasiği
çıkar: Faust Tapes. |
(1989). Bu albümler de daha sonra birarada 71 Minutes
Of Faust (1996) adıyla yayınla- |
![]() Ravvivando (1999 |