Welkom op de digitale gedenkplaats voor ons dochtertje Veerle.

Veerle is geboren op de vroege zaterdagochtend van 6 juli 2002.
In de laatste uren voor haar geboorte is zij, om nog steeds onbekende redenen, in moeilijkheden gekomen, met ernstig zuurstofgebrek tot gevolg. Op de verloskamers in het TweeSteden Ziekenhuis te Tilburg viel Veerle's hartje plots 'weg' op de CTG-monitor. Tijdens het opgaan van de zon is Veerle via een spoed-keizersnede ter wereld gekomen.

Diezelfde ochtend is Veerle per ambulance overgebracht naar het Wilhelmina KinderZiekenhuis te Utrecht om daar te kunnen onderzoeken hoeveel schade was ontstaan aan haar hersenen door het zuurstofgebrek. De kinderarts vertelde ons 's-middags dat het zeer slecht ging met ons mooie kleine meisje en dat zij waarschijnlijk geen 24 uren meer zou leven. Hij gaf ons dan ook het advies om zoveel mogelijk foto's of filmopnamen van Veerle te maken als herinnering voor later, en om zoveel mogelijk bij haar te zijn.

Met vrees voor die volgende dag kregen we van de kinderarts echter te horen dat Veerle's hersenactiviteit in de afgelopen 24 uren was toegenomen. Dat was toch wel een klein wondertje volgens hem, en een reden om onze 'strijdster' (en ons) nog een etmaal te geven om haar vechtlust te laten zien.
En vechten kon ze want de volgende dag kwam de kinderarts weer met het bericht van een toename in hersenactiviteit. Veerle kreeg er zogezegd weer een dag bij om op dinsdag een MRI-scan te ondergaan die de artsen een nog beter beeld moest geven van haar hersenen. De schade leek minder ernstig als dat men had verwacht te zien en we moesten weer een lange dag wachten.

We zagen dat ons meiske amper meer bewoog. Ze had zich in de dagen ervoor ook niet veel verroerd, maar dit zag er verontrustend uit. De kinderarts vertelde ons dat het kwam door de medicijnen die Veerle hadden verdoofd om haar volledig stil te houden tijdens de MRI-scan. Die medicijnen van de vorige dag moesten nog uit haar lichaampje geraken.

Donderdagochtend gingen we weer zo vroeg we konden naar Veerle.
Deze dag, 11 juli, zou de dag zijn dat Veerle eigenijk was uitgerekend. Ons mooie kindje was 'levendig'. Ze bewoog zich veel, voor haar doen, en het leek erop dat we eindelijk een beetje voor haar konden gaan zorgen. Papa en vooral mama straalden; een moment van geluk met onze kleine meid.

Halverwege de middag hadden we een afspraak met de kinderarts. Het was de laatste afspraak wat betreft Veerle's gezondheid en toekomst. Vooral over het laatste, de toekomst van en met Veerle, moesten wij de voorgaande dagen goed nadenken.
Dr. G. kwam met het verwoestende bericht. Veerle zou geen toekomst hebben op een eerlijk en waardig leven. Naast de hersenen waren ook haar hersenstam en meerdere organen ernstig aangetast door het zuurstofgebrek en had ze ook nog infecties gekregen. Dr. G. vertelde ons dat de behandeling werd stopgezet.
Samen hadden we besloten dat we ons liefje niet onnodig pijn zouden laten lijden. De volgende dag zou de laatste zijn voor, en met, onze Veerle.

Na zeven dagen hebben wij op vrijdag 12 juli 2002 afscheid moeten nemen van ons mooie dochtertje Veerle.

Rust zacht, klein liefje.

Richard Böck en Angela Broeks,
Papa en Mama van Veerle.