Çanakkale Zaferi, tarihimizi taçlandıran olaylar içerisinde muhteşem bir yere sahiptir. Milletimizin tarih boyunca karşılaştığı en büyük ve en zorlu sınavlardan biridir. Bu zorlu sınavda, Çanakkale’de yaşanmış bir olayı sizlerle paylaşmak istiyorum.

Birinci Cihan Harbi patlak verip yedi düvelle savaşa girildiğinde Anadolu coğrafyasının bütün eli silah tutan gökçek yüzlü yiğitleri askere çağrılır. Bu daveti alanlar arasında bıyığı henüz terlemiş Murat isminde bir delikanlı da vardır. Yozgat’ın Sorgun kazasının Karayakup köyünden olan bu yiğidi, anacağızı uğurlamadan önce başını kınalar öyle selametler. Murat, 3. taburda yerini aldığında komutanı Sabri Bey’in dikkatini çeker. Başı kınalı bu Anadolu çocuğunu çağırır ve kınanın sebebini sorar. Murat, mahcup mahcup boynunu büker, cevap veremez. Ve hemen bölükteki tıbbiye öğrencilerinden Şükrü’ye bir mektup yazdırır:

“Anacığım, kardeşlerimi askere gönderirken başına kına koyma... Zabit efendi bana sordu cevap veremedim. Kardeşlerim de cevap veremeyip mahcup olmasınlar.”

Bir müddet sonra Murat’ın anasından cevabî mektup yetişir. Ama ne mektup!... Dupduru bir ana gönlünden dökülmüş, şuur dolu ifadeler:

“Ey oğlum, gözümün nuru Murat’ım! Zabit efendiye selam söyle... Biz kurbanlık koçları kınalar öyle kurban ederiz. Sen dört kardeşin arasında kurbansın. Sen İsmail’sin (a.s.) Sen orada şehit olacaksın inşallah. Kurbanlık koçlar nasıl kınalanırsa, ben de onun için senin saçını kınalayıp gönderdim.”

Ve mektup Çanakkale’de Murat’a ulaştığında, Murat’ın kınalı başı çoktan Allah’ına kurban gitmiştir bile... [1]

Şu husus iyi bilinmelidir ki, milletimizin bekası, şehitlik ve gazilik ruhu kazanmış bir kalbe sahip olan nesiller yetiştirmekle mümkündür. Bunun için çocuklarımıza Çanakkale destanını ve ardındaki ruhu anlatmalı, aziz vatanımızın kıymetini öğretmeliyiz. Bu vesileyle aziz şehitlerimizi ve gazilerimizi ve kınalı kuzu Murat’ı rahmet ve minnetle yad ediyorum.

Cumanız Mübarek Olsun