Merhaba,
İbrahim
REFİK’in
Albatros
Kitapları
arasında
çıkan
“Hayata
Yeni
Gözle
Bakabilmek
BAŞARI
HARİTASI” isimli
kitabı
yeni
bitirdim.
Beni
çok
etkileyen
“Tebessümün
Gücü”
isimli
yazıyı
sizlerle
paylaşmak
istiyorum.
Küçük
kız,
hüzünlü
bir
yabancıya
gülümsedi.
Bu
gülümseme
adamın
kendisini
iyi
hissetmesine
sebep
oldu.
Bu
hava
içinde
iken
yakın
geçmişte
kendisine
yardım
eden
bir
dosta
teşekkür
etmediğini
hatırladı.
Hemen
bir
not
yazdı,
yolladı.
Arkadaşı
bu
teşekkürden
o
kadar
keyiflendi
ki,
her
öğle
yemek
yediği
lokantadaki
garson
kıza
yüklü
bir
bahşiş
bıraktı.
Garson
kız
ilk
defa
böyle
bir
bahşişi
alıyordu.
Akşam
eve
giderken,
kazandığı
paranın
bir
parçasını
her
zaman
köşe
başında
oturan
fakir
adamın
şapkasına
bıraktı.
Adam
öylesine
minnettar
oldu
ki...
Çünkü
iki
gündür
boğazından
aşağıya
lokma
geçmemişti.
Karnını
doyurduktan
sonra,
bir
apartman
bodrumundaki
odasının
yolunu
ıslık
çalarak
tuttu.
Öyle
neşeliydi
ki,
bir
saçak
altındaki
köpek
yavrusunu
görünce
kucağına
alıverdi.
Küçük
köpek
gecenin
soğuğundan
kurtulduğu
için
mutluydu.
Sıcak
odada
gece
boyunca
koşuşturdu.
Gece
yarısından
itibaren
apartmanı
dumanlar
sardı.
Bir
yangın
başlıyordu.
Dumanı
koklayan
köpek
öyle
bir
havlamaya
başladı
ki,
önce
fakir
adam
uyandı,
sonra
bütün
apartman
halkı...
Anneler,
babalar
dumandan
boğulmak
üzere
olan
yavrularını
kucaklayıp
ölümden
kurtardılar.
Bütün
bunların
hepsi,
beş
kuruşluk
bile
maliyeti
olmayan
bir
tebessümün
sonucudur.
Tebessümü
insanlardan
esirgemeyin.
Bol
bol
tebessüm
edin.
Çünkü
gülümseme
yüzün
zekatıdır.
Ayrıca
hem
maliyeti
sıfırdır,
hem de
bedeline
paha
biçilmez.