Indisch Herinneringscentrum Bronbeek

website

Velperweg 147
6824 MB Arnhem
T +31 (0)26 376 36 57
F +31 (0)26 361 65 99
info@indischherinneringscentrum.nl

Een stukje uit: 'De waarheid over Java' van Mr. H.W.J.Picard

Deze tweede periode dan, die van de vorming van getrainde groepen van Indonesiërs voor de Japanse oorlogvoering, wordt ingeluid met de stichting van de z.g. Poetera-beweging, welk woord een samentrekking is van "Poesat Tenaga Rakjat" "verzameling van volkskracht".
In dit tijdvak wordt de bestuursorganisatie volkomen autoritair. De regentschapraden worden opgeheven, en iedere decentralisatie wordt centralisatie in de vorm van plaatselijke hoofden, die qua positie geholpen worden door een politiesysteem. Zoals ook in het rapport van Poll zo duidelijk vastgelegd is: de politiestaat doet zijn intrede.

Er zijn vier soorten van politie, in de eerste plaats de beruchte Kempeh-tai, het best te vergelijken met de Russische Gepeoe en de Duitse Gestapo, een militaire politie, dan een inheemse politie, zoals wij die vroeger ook kenden, thans onder leiding van Japanners, vervolgens de befaamde, "Keibodan" een soort van hulppolitie van Indonesiërs, die 1.300.000 man telde en die tot in alle hoeken en gaten van Java den overheerser hielp, en tenslotte de z.g. politie istimewa (chabu) bestemd voor het onderdrukken van massaal volksverzet. Ik heb na de Japanse capitulatie veel vooral van de Keibodan gezien en meegemaakt. Deze knapen zijn veelal de typische pemoeda’s geworden, de terroristen, moordenaars, brandstichters en plunderaars van later. En natuurlijk met hen de z.g. "Seinendan", een soort van Hitlerjugend, die militair geschoold wordt, alsook de militaire organisaties, die eerst in de derde periode hun beslag krijgen.

De tweede periode loopt van einde 1942 tot October 1943. De figuur van Soekarno treedt meer en meer op de voorgrond. Hij wordt de grote handlanger van de Japanner en de dominerende figuur in de leiding van de Poetera-beweging, de z.g. Ampat Serangkai (het klaverblad: Soekarno, Hatta, Hadji Mansoer en Ki Hadjar Dewantoro). Als een echte namaak-Führer gaat hij in alles voor.Top

Stap voor stap wordt de gehele samenleving dienstbaar gemaakt aan de strijd van Japan tegen de geallieerden. Hoe ongunstiger deze strijd zich gaat ontwikkelen voor de Japanner, hoe sneller de stappen om de Indonesiërs in hun greep te krijgen, volgen.

En, ook al wordt reeds in deze tweede periode het Japanse regiem veel minder populair - begrijpelijk, omdat een politiestaat dat nu eenmaal nooit kan zijn, en ook psychologisch verklaarbaar, omdat de machtige Japanse vader niet heeft wat hij beloofd had en wat men van hem verwacht had: "bushido" eer, edelmoedigheid, ook al wordt het Japanse regiem daardoor veel minder populair, de angst van de Indonesiër voor deze kwaadaardige, hard toeslaande en wrede vader is veel te groot om zelfs maar te mokken of tegen te stribbelen.

Pas veel later zal zich het niet nakomen en naleven van zijn schone beloften gaan wreken op de overheersers. Het ontzag is nu nog veel te diep.

Inmiddels is ook buiten de kampen het Japanse Tonarigumi-systeem van de hantjo's (wijkhoofden) en comitjo's (groepshoofden) ingesteld.

Ook Indische vrouwen, buiten de kampen gebleven, en zij, die daarvoor doorgaan, alsmede de Indische mannen en de weinige totoks, die nog werken, worden bij dit systeem ingeschakeld. Zij moeten evenals de Indonesiërs appèl houden voor hun comitjo's, gymnastiek doen, en naderhand ook werkzaamheden verrichten.

De waarde van dit systeem is gemakkelijk te begrijpen. Het stelt de Japanners in staat een betrekkelijk gering aantal mensen verantwoordelijk te stellen voor alles wat de gemeenschap doet of misdoet en heeft bovendien het ontzaggelijke voordeel van gemakkelijke en snelle communicatie, speciaal dienstig voor het doordringen der Japanse propaganda.

Misschien voelt de lezer nu al iets van de sinistere kracht van de giftige stof, waarmede de Japanse propaganda de jonge Indonesiërs heeft ingeënt. Neen, het is nog beter dit gif te vergelijken met een narcoticum, dat eerst in geringe dosis, en successievelijk in grotere quantiteiten toegediend wordt, totdat de ziel er geheel van doortrokken is. Doortrokken, zodanig, dat zij zich kon instellen op een Repoeblik Indonesia, die Japans, en in wezen on-Indonesisch is."Top

Herdenking 60 jaar eide van de Politionele Acties (Roermond ma 7 september 2009)

Voor de ruim 6200 gesneuvelden militairen in Indië en Nw-Guinea is in Roermond op 7 september 1988 een Nationaal Indisch Monument 1945-1962 door Zijne Koninklijke Hoogheid Prins Bernhard onthuld waar elk jaar op 7 september een herdenking plaatsvindt. Tot heden werd die herdenking door ongeveer 19.000 veteranen bijgewoond.

Wim van der Doel (historicus en specialist op gebied van de Politionele Acties): 130.000 jongens werden vanuit Nederland naar Indië gestuurd. Er waren ruweg 6000 gesneuvelden. Meer dan de helft ervan viel in het jaar 1949. De periode van na de Politionele Acties, want toen hield de Republiek zich niet meer aan wapenstilstandverdragen en ging tot guerilla-oorlog over.