Ted Wedding Terug naar: Lied/voordracht-overzicht
Als afscheid werd in februari 1947 een feest gevierd in Zwembad Manggarai, Batavia. Daar zong Ted Wedding dit lied met pianobegeleiding van Boy Hager.
Onze jongens kwamen en gooiden bommen neer
Op des Sultans stad en verdwenen toen weer
Kurang ajar itu orang: Inggris dan Belanda
Hancur sekutu...tetap Merdeka !
Ze raasden en ze tierden, 't hielp hun geen steek,
Maar de represailles kwamen nog die week.
De nyonya en de tuhan, de sinyo en menir
Moesten achter kawat, masuk internir!
Met een drie stel kleren, een tikar en iets meer
Op naar Sewugalur, masuk internir
We hadden daar geen tafel, we hadden er geen stoel
We waren staatsgevaarlijk, musuh betul !
Heel in de verte lag Batavia
Musuh betul itu nona NICA
Al lag ook de bevrijding nog ver in het verschiet
Treuren dat deden deze vrouwen niet !
NICA betekent Netherlands Indies Civil Administration. sekutu betekent geallieerden.
Achtergrond-informatie:
Toen de Duitsers in mei 1940 Nederland bezetten, werd de Koninkelijke Militaire Academie in Bandung voortgezet. De meeste kadetten kwamen uit Nederlands Indië (o.a. Nasution).
In maart 1942, bijna 3 jaar later, werd Nederlands Indië door de Jappen bezet. De Nederlands-Indische Regering wist samen met de KMA, de Piloten-opleiding en de goudvoorraad van de Nederlands-Indische Bank naar Australië uit te wijken.
Onze Piloten ("de jongens" van Ted Wedding) werden ingedeeld bij de geallieerde luchtmachten en vochten mee in de Passific-oorlog.
Radio Yogya:
De Jappen hadden alle radio's geconfisceerd, zodat er niet naar buitenlandse uitzendingen geluisterd kon worden. Ten behoeve van hun propaganda hadden ze een netwerk van luidsprekers aangelegd om de massa te kunnen indoctrineren, met muziek en berichten.
Deze Japanse erfenis werd door de R.I. dankbaar gebruikt voor opruiende berichtgeving (Bung Tomo). Op 25 november 1945 werden de radio-stations van Yogya en Solo door Britse vliegtuigen aangevallen.
De represailles ... 3 december 1945, "op naar Sewugalur, masuk internir."
Gepensioneerde gezagvoerder van de KLM Bremer (ooit zo'n jongen), vertelde in een privé gesprek, dat de Mitchell-B25 het plezierigste vliegtuig was waarin hij ooit gevlogen had.
De jongens van de naar Australië uitgeweken piloten-opleiding vormden na de oorlog de "bibit" van de KLM in wederopbouw.