ครอบครัว นายจำปี วิชัยสืบ
   
   

ประวัติ : คุณพ่อจำปี วิชัยสืบ
เกิดวันอังคารที่ 15 มีนาคม พ.ศ.2447 ที่บ้านหมื่นกาด ตำบลหัวเวียง อ.เมือง จ.ลำปาง
เป็นบุตรของนายเทพ และนางบัวคำ วิชัยสืบ
มีน้องร่วมบิดา มารดาเดียวกัน จำนวน 9 คน คือ...
1.) พ่อจำปี วิชัยสืบ
2.) พ่อจำปา วิชัยสืบ (คู่แฝด)
3.) นายลา วิชัยสืบ
4.) ดช.ศรีนวล (เสียชีวิตเมื่อยังเยาว์)
5.) พันโท วิรัช วิชัยสืบ
6.) พันโท สันต์ วิชัยสืบ
7.) ดญ.บุญปั๋น (เสียชีวิตเมื่อยังเยาว์)
8.) นางบัวแก้ว วิชัยสืบ
9.) ดช.จันทร์ (เสียชีวิตเมื่อยังเยาว์)
เมื่อ พ.ศ.2471 ได้ทำการสมรสกับนางคำมวล พันธ์วัง (เกิดเมื่อ 7 ม.ค. 2450)
อยู่บ้านเลขที่ 39 บ้านป่าขาม ต.หัวเวียง อ.เมือง จ.ลำปาง
มีบุตร ธิดาด้วยกัน จำนวน 11 คน คือ...

1.
สุภา วิชัยสืบ เกิดเมื่อ 19 เม.ย. 2472
2.
พ.ต. ศรียนต์ วิชัยสืบ เกิดเมื่อ 11 ต.ค. 2475
3.
ด.ญ. แอน วิชัยสืบ เสียชีวิตเมื่อยังเยาว์
4.
ด.ญ. ศรีวิไล วิชัยสืบ เสียชีวิตเมื่อยังเยาว์
5.
อารีย์ วิชัยสืบ (ชวนพิศ) เกิดเมื่อ 27 เม.ย. 2482
6.
ณรงค์ วิชัยสืบ (ยุทธ) เกิดเมื่อ 14 เม.ย. 2484
7.
อัมพร วิชัยสืบ (นาย) เกิดเมื่อ 13 พ.ค. 2486
8.
อุไรวรรณ วิชัยสืบ (แอ๊ด) เกิดเมื่อ 15 ก.ค. 2488
9.
ชยันต์ วิชัยสืบ (ปุก) เกิดเมื่อ 22 ก.พ. 2491
10.
ด.ต. จรินทร์ วิชัยสืบ (เจือ) เกิดเมื่อ 29 ม.ค. 2493
11.
จรัญ วิชัยสืบ (จุน) (คู่แฝด) เกิดเมื่อ 29 ม.ค. 2493
   
เมื่อเยาว์วัย พ่อจำปี ได้เข้ารับการศึกษาที่โรงเรียนเทศบาล 3 (บุญทวงค์อนุกุล) อ.เมือง จ.ลำปาง จนจบชั้นประถมต้น แล้วไปศึกษาต่อที่โรงเรียน บุญวาทย์วิทยาลัย จนถึงมัธยมปีที่ 2
เมื่อประมาณ พ.ศ. 2461 ขุนอักษรศิษรสิทธิ์ (ครูใหญ่โรงเรียน บุญวาทย์วิทยาลัย สมัยนั้น) ได้ย้ายไปรับราชการเป็นครูใหญ่ที่โรงเรียนพิริยาลัย อ.เมือง จ.แพร่ ได้ชักชวนพ่อจำปี วิชัยสืบ ไปศึกษาต่อที่โรงเรียนพิริยาลัย อ.เมือง จ.แพร่ และพ่อจำปี ก็ได้รับราชการเป็นครูโรงเรียน ประชาบาล วัดไชยมงคล บ้านทุ่ง อ.เมือง จ.แพร่ และย้ายไปสอนที่โรงเรียน ประชาบาลวัดหัวข่วง อ.เมือง จ.แพร่ ในเวลาต่อมา
ระหว่างรับราชการเป็นครูอยู่ที่ จ.แพร่ พ่อจำปี วิชัยสืบ ก็ได้เริ่มศึกษา และเรียนศิลปป้องกันตัว (มวยไทย) กับ ครูกระสินธ์ เนตรายน ครูพละศึกษา ร.ร.พิริยาลัย ควบคู่ไปด้วย จนมีความสามารถชกมวยไทยได้เป็นอย่างดี จึงได้เดินทางเข้ากรุงเทพฯ เพื่อศึกษาต่อและหางานทำ แต่ไม่ประสบผลสำเร็จ จึงได้ไปฝึกหัดชกมวยไทย และมวยสากลกับ ครูกิมเส็ง ทวีสิทธิ์ ชกมวยอยู่ที่กรุงเทพฯ หลายครั้ง แล้วจึงกลับมาหางานทำที่จังหวัดลำปาง
ขณะที่หางานทำเป็นหลักแหล่งไม่ได้ พ่อจำปี ได้ตระเวนชกมวยเลี้ยงชีพไปทั่วทั้งจังหวัดภาคเหนือ จนได้รับการคัดเลือกให้เป็น "นักมวยประจำคุ้มเจ้าหลวงนครลำปาง"
และเมื่อวันที่ 27 มกราคม พ.ศ.2468 ได้รับการตรวจเลือกให้เข้าเป็นทหารกองประจำการ กรมทหารราบที่ 8 จ.ลำปาง เมื่อครบกำหนดแล้ว ได้สมัครเข้ารับการอบรมต่อเป็นนายสิบประจำการ (ได้รับยศเป็น สิบตรี) และรับราชการจนได้รับยศเป็น สิบโท จนกระทั่ง พ.ศ. 2472 ก็ได้ลาออกจากราชการทหาร (ขณะรับราชการทหารนั้น พ่อจำปีก็ได้รับเลือกให้เป็นตัวแทนของกรมทหาร ทำการแข่งขันชกมวยไทยมาโดยตลอด)
เมื่อวันที่ 15 กุมภาพันธ์ พ.ศ.2472 ได้เข้าทำงานเป็นผู้จัดการ ทำไม้กับพ่อเลี้ยงน้อยจันทร์ตา รัตนอนันต์ ที่ป่าแม่หละ อ.งาว จ.ลำปาง และป่าทุ่งกุย อ.พะเยา จ.เชียงราย (ในสมัยนั้น)
เมื่อ พ.ศ.2479 ได้สอบคัดเลือกเข้ารับราชการ กรมไปรษณีย์โทรเลข กระทรวงคมนาคม ตำแหน่งบุรุษไปรษณีย์ และได้รับการบรรจุตั้งแต่วันที่ 1 กัยยายน พ.ศ.2479 รับราชการเรื่อยมาจนกระทั่งเกษียณอายุราชการเมื่อวันที่ 30 กันยายน พ.ศ.2508 ขณะรับราชการเป็นบุรุษไปรษณีย์อยู่นั้น พ่อจำปี วิชัยสืบ ได้ทำการฝึกสอนมวยไทย และมวยสากลให้กับเด็กหนุ่มทั่วไปในจังหวัดภาคเหนือ ที่เดินทางมาขอรับการฝึกสอนอบรม
โดยใช้ชื่อค่ายมวยว่า "จำปาทอง"
 





คำรำลึกถึง "พ่อจำปี วิชัยสืบ"
พ่อ... ผู้มีพระคุณของลูก
พ่อ...
ผู้มีความอดทนเป็นเลิศ
พ่อ...
ผู้ไม่เคยเฆี่ยนตีลูก และพ่อ... ผู้อบรมสั่งสอนลูก โดยใช้ระเบียบวินัยทหาร
ให้
ลูกของพ่อตรงต่อเวลา รับผิดชอบต่องาน และรู้จักเสียสละเพื่อส่วนรวม
พ่อ...
สอนลูกโดยการเล่านิทาน ชี้แนะแนวทางที่ถูกที่ควรในเนื้อเรื่อง นำบทกลอนโลกนิติ คำสอนต่างๆ มาให้ลูกได้อ่านได้จำ และนำไปปฏิบัติ
พ่อ... ชอบปลูกไม้ดอก ไม้ผล บ้านเราจึงมีดอกไม้ที่ส่งกลิ่นหอมทั้งตอนเช้าและตอนเย็น บ้านเรามีต้นฝรั่งให้เราได้ปีนเล่น และรับประทานผลเมื่อกลับจากโรงเรียน และมีมะละกอสุกเป็นของหวานก่อนไปโรงเรียน
พ่อเกลียดที่สุดคือ การพนัน การนำสัตว์เลี้ยงขังกรงจำกัดขอบเขตขาดการขยายพันธุ์
เมื่อลูกๆ เจริญเติบโต มีอาชีพการงาน เหน็ดเหนื่อย เบื่อต่องาน เมื่อนำมาเล่าให้พ่อรับรู้ พ่อจะให้กำลังใจกับลูกๆ อย่างดีเยี่ยม ทำให้ลูกอดทนต่องาน มีความมุมานะต่องาน ให้อภัยต่อผู้ร่วมงานและผู้สั่งงาน
ลูกๆ ทุกคนมาหาพ่อแล้วจะหายเหนื่อย สบายใจ
บัดนี้ พ่อของลูกๆ ก็ได้จากไปอย่างไม่มีวันกลับ ลูกๆ ขออธิษฐานให้ดวงวิญญาณของพ่อ ผู้เป็นสุดบูชาของลูกๆ จงไปสู่สุขคติภพ ถ้าชาติหน้ามีจริงแล้ว ขอให้พ่ออย่าได้พบและเจอกับโรคร้ายแบบนี้อีกเลย
ขอให้ได้เกิดมาเป็นพ่อที่ดีของลูกๆ อีกตลอดไป.....
จากคำ "รำลึกถึง... พ่อ"
จากลูกๆ ของพ่อจำปี วิชัยสืบ

เมื่อวันที่ 3 พฤษภาคม พ.ศ. 2530