welcome on board, aRman; life is not easy as you expect
cont...
|

25 küsür yaşıma kadar çektirdiklerim arasında
en sevdiğim fotoğrafım bu. yer samata kilisesi
ve levon dayımın düğün günü.
çok sevdiğim bir kıyafet, harika saçlar, muhteşem gülüş
:))
böyle bir fotoğrafımın daha olabileceğine inanmıyorum.
|
 |
ve aRtuç
ailesi yeni bir üye daha kazandı... hoşgeldin herman. yanlış
anlamayın abi kız değildir, sadece çok istediği halde kız çoçuğu
olmayan bir mamanın son debelenmeleridir diyebiliriz :)))
efsaneye göre, herman eve geldiğinde
cama çıkıp tüm sokağa, "benim kardeşim oldu" diye
bağırmışım.
...oysa benim tek hatırladığım, babamın
sanki pazardan torba getirirmiş gibi, hermuşu getirip salondaki
yemek masasının üzerine bıraktığı :))) |
|
 |
beni çıplak göremediniz, ama
işte size çıplak herman'ı takdimimdir. anna kuyriğim ne kadar
ufakmış, upuzun saçlar... mamamın da keyfi yerinde, resmi çeken
muhtemelen simon aparım da beni güldürüyor :))) |
|
 |
 |
herman bey büyümeye
başladılar. süper yanaklar harika da bir gülüşü var. şimdi
olsa yerim ben onu... biz de fena değiliz büyüyoruz bu arda,
farkindamisiniz bilimiyorum ama kocaman bir kafam mevcut :)) |
|

ya bu resim galiba yine yukardaki ikisi gibi aynı doğumgününün
devamı.
mamaların yatağının üzerindeyiz beş kuzen.
şimak, artür, sementa(o şimdi şirag'ın maması :)) ), aRman ve
herman.
diğer önemli bir nokta da benim ayağımdaki ayakkabılar.
halis muhlis "panter". olsa şimdi yine alır, yine giyerim
:))
|
|