|
|
...........................อาชีพ "เสี่ยงตาย" มอ'ไซค์รับจ้าง
..........อาชีพขับรถเครื่องรับจ้าง เป็นที่อีกอาชีพหนึ่งที่มองแต่เพียงผิวเผินอาจจะเห็นว่า เป็นอาชีพที่ไม่มีความเสี่ยง เนื่องจากโดยทั่วไปแล้วพวกรถเครื่องรับจ้าง มักจะวิ่งรับคนโดยสารตามตรอกซอกซอย ซึ่งมันก็เป็นความจริงแต่ทว่าเป็นความจริงเพียงส่วนเดียว ส่วนที่เหลือมันเป็นเรื่องที่ไม่อาจจะหลีกเลี่ยงในเรื่องของความเสี่ยงได้เลย |
ที่นี่ผีดุ |
|
|
Gallery |
|
|
|
|
| -เงินดีไหมครับ "ไม่ดีครับ ตอนนั้นอายุประมาณ 30 กว่าๆ รายได้ต่อวันไม่มาก 60 บาทเอง สมัยนั้นอยู่ได้ครับ เพราะครอบครัวก็หากินด้วยกัน แฟนขายส้มตำ อยู่ด้วยกัน 20 ปี ลูกสาวผมก็อายุ 20 ปีพอดี แล้วผมก็มาแต่งงานกับคนดอนเจดีย์ อยุ่ได้ 20 ปีเขาก็หนีไปมีชู้ -ตอนนั้นความรู้สึกของพี่เป็นไงบ้าง "ว้าวุ่นมากพ่อแม่เสียหมดเลย เหมือนอยู่ตัวคนเดียวในโลก จะไปเล่าให้เพื่อนฝูงฟังเขาก็ถมน้ำลายรดหน้า คือชิงดีชิงเด่น ไม่มีความจริงใจ อย่างเช่นรถเครื่องรับจ้างทุกคัน ถ้าเห็นทางได้เขาจะเอาทันที แทนทีจะช่วยกันเพราะเป็นพวกกัน แต่ไม่มีเลย ตัวใครตัวมัน" -ช่วงที่แฟนพี่หนีไป ลูกสาวอายุเท่าไร "ลูกสาวแต่งงานแล้ว ตอนอายุ 18" -แล้วพี่ทำไงตอนอยู่คนเดียว "พูดง่ายๆว่า สิ่งที่ไม่เคยเจอก็ต้องเจอ เราเคยอยู่ครอบครัวนึง 4-5 คน แต่พอเจออย่างนี้แล้วบ้านก็ไม่อยากเข้า พอถึงบ้านล้มตัวลงหัวถึงหมอนแล้วน้ำตาไหลพราก คิดถึงพ่อกับแม่" -ตอนนั้นทำอาชีพทำอะไร "วิ่งรถแล้ว" -พี่นึกยังไงมาขับมอไซค์รับจ้าง "เพราะอายุมากแล้ว 40 กว่าย่าง 50 แล้ว ลูกเต้าเขาบอกว่าเลิกเหอะงานช่างไม้ เพราะผมเคยหล่นลงมา แต่ไม่เป็นอะไรเพราะลงมาตรงกองทราย มันเหมือนใจเราแวบไปเลย ตอนนั้นทำอยู่กรุงเทพก็เลยกลับมาที่บ้าน คิ้วก็แตกหมุนโม่ปูน ไม่มีคนหมุน เครื่องมันตีกลับ หยุดไป 3-4 วันเขาก็ให้ค่าแรง เสร็จแล้วเรามาคิดว่างานมันหนัก ต้องมาตากแดด เข้า 2 โมงเที่ยงพัก เข้าทำงานบ่ายโมง จากบ่ายโมงยันห้าโมง เสร็จแล้วก็คิดว่าตัวเองอายุมากแล้ว ลำบากแน่ ก็อยากอยู่ใกล้ๆบ้าน เสื้อตัวนี้ตำรวจเขาขายผม 900 คือตำรวจเขาให้คนอื่น แต่เขาไม่ได้วิ่ง ผมก็วิ่งมาเรื่อยๆ จนเจอปัญหาหลายอย่าง มีคนเขาจ้างผมไปด่านช้าง ไปโรงงานน้ำตาลมิตรผล แล้วไม่เจอ ก็กลับจากด่านช้างไปอู่ทอง จากอู่ทองก็ไปที่จะถึงจระเข้ สองฟากมีร้านขายพวกแตงโม ตอนนั้นก็กลับมา ก็ไปเลาขวัญอีก กลับมาถึงท่ากระโจมผมก็ขอค่ารถ เขาให้ผมมาร้อยเดียว" -ไม่ได้ตกลงราคาก่อนหรอ "เขาก็รู้ว่าราคาเท่าไหร่ เขาก็มีแต่เขาบอกว่าจะขอเป็นค่ารถ ผมก็เป็นคนสงสารคน เขาบอกว่าอีก 2 วันจะมาให้ ก็รับปากกับผมไว้ ถ้าเขาไม่มาเวรกรรมก็อยู่กับตัวเขา" -วันนั้นค่าใช้จ่ายเราเสียเท่าไร "100 นึงหมดเลย เติมน้ำมันบ้างอะไรบ้าง เสร็จแล้วก็เจอหลายอย่าง" เคยเจอกับเหตุการณ์ที่คิดว่ามีอันตรายถึงตายบ้างมั้ย "มีครั้งนึงออกจากนี่ทุ่มครึ่ง คนเขาจ้างไปหนองเถา เสร็จแล้วผู้โดยสารเขาเห็นว่ามีรถตามมา 2 คันทางจากหนองหลอดไปจะเป็นลูกรังทั้งนั้น ผมก็บอกให้เขาเกาะแน่น ผมก็เข้าเกียร์ 1 มันก็บอกว่าให้ผมเบา พอผมเบามันก็ขับรถตัดหน้า เขาก็หล่นไปข้างทาง เราก็ปีนเกียร์ออกเลย พอไปถึงบ้านเจ้าของบ้านก็หุงหาข้าวให้กิน พอดีตำรวจหนองหญ้าไผ่มาชอบลูกสาวเขาอยู่ เขาบอกว่าให้ลองขับไปที่บ้านผู้ใหญ่จง เขาบอกว่าพี่ถ้าไปทางบ้านผู้ใหญ่ชัยกลับถึงบ้าน 5 ทุ่ม เราก็อ้อมเพราะจำเป็น รถเรามันใหม่โดนจี้แน่นอน พวกนี้ไม่จี้เปล่าๆ มันเอาถึงตายเลย มีคนโดนมาแล้วหลายศพแต่เราก็ต้องทำใจ" -อุบัติเหตุเคยเจอไหมครับ "เมื่อ 2-3 ปีที่แล้ว ไปส่งคนช่วงตรุษจีนพอดี ก็เจอทางที่เขาจะสร้างสะพาน เขาขุดถนนไปครึ่งนึงเราก็ไม่เห็น ตอนนั้นรถคว่ำแขนหักรักษาไปปีนึง" -ช่วงไม่มีรถเราทำยังไง "เรามีเงินทุนอยู่เก็บไว้ ผมก็ต้องเลี้ยงลูกเลี้ยงหลาน แต่ต่อนนี้ก็อยู่กับลูกหลาน ลูกกลับมาอยู่กับเราอีก เพราะแฟนทิ้ง หลานก็มีคนเดียวเป็นผู้ชายอายุ 10 ขวบ กำลังเรียนหนังสือ ลูกสาวก็ไปรับกระจับมาต้มขาย คือต้มแล้วก็ให้ลูกเขาไปขาย" -รายได้จากขี่รถเครื่องทุกวันนี้เอาตัวรอดไหม "ก็พออยู่ได้ไปวันๆ อย่างวันนี้ได้ 600 หักค่าน้ำมันก็ใช้ไปแล้ว 100 กว่าๆ วันนี้ไม่ต่ำกว่า 200 แน่ ตอนนี้น้ำมันในถังก็ไม่มีแล้ว ต้องเติมอีกแล้ว ผมถือคติว่าปีนึงผมรู้จักแม่ค้าในตลาด ผมวิ่งมา 15 ปี ผมจะมีเขตทางคือแม่ค้ามาซื้อของ ผมก็จะรับไป 10 บาท แต่ถ้ากลับด้วยจะคิด 30" -จะทำอาชีพนี้ไปเรื่อยๆไหม "ยังตอบไม่ได้ว่าเราจะหมดแรงเมื่อไหร่ ถ้าเบื่อก็ไม่อยากทำ อย่างน้อยๆ ต้องได้ 200 ต่อวัน" .........หนุ่มวินมอไซค์หมายเลข 35 พูดพร้อมกับหัวเราะ ก่อนที่จะขึ้นรถแล้วขับออกไปรับผู้โดยสารขาประจำ… โชคดีอย่ามีภัย ไม่ตายคงเจอกันครับ ! |
