.
.
.
.
.
.
......
Index
|
Contact
|
About this site
|
Guestbook
......
Alexander
Vinokourov
| NEWS |
Artikel uit Eindhovens Dagblad van 25-02-2004 KAZAK PUT KRACHT UIT OVERLIJDEN KIVILEV Alexander Vinokoerov heeft kracht voor twee Door EDWARD SWIER Woensdag 25 februari, Peter van Petegem won in het voorjaar twee klassiekers, Lance Armstrong werd voor de vijfde keer Tourwinnaar, Paolo Bettini veroverde de wereldbeker en Igor Astarloa werd wereldkampioen. Maar wat Alexander Vinokoerov liet zien was ook niet mis. De Kazak stond er al in Parijs-Nice, won de Amstel Goldrace, de Ronde van Zwitserland en eindigde als derde in de Tour. Het maakte dat de coureur van T-Mobile klom naar de vijfde plaats op de UCI-rangschikking. Dat alles woog echter niet op tegen het verlies dat Vinokoerov in 2003 leed. In maart overleed zijn grote vriend Andreï Kivilev, na een val in Parijs-Nice. 'Sindsdien heb ik kracht voor twee. Andreï rijdt vanaf die dag met me mee.' Kosten noch moeite waren gespaard door T-Mobile. In een kalksteengroeve, onder het grondoppervlak van Mallorca, was half januari een eendaagse droomwereld geschapen. Met volop moderne muziek, de lekkerste hapjes en veel show. Behalve renners en sponsors was echter ook de pers uitgenodigd. En dus was voor Alexander Vinokoerov de grootste lol er al snel weer van af. De dertigjarige Kazak schijnt van feestjes te houden, maar dat moet dan wel ver van de camera's en blocnotes gebeuren, in kleine, besloten kring. Met vrienden of collega's. Als de fles wodka op tafel komt, is de coureur vaak de gangmaker. 'Nieuwkomers bij de ploeg worden door Vino altijd meegenomen naar de disco. Hij schijnt dan helemaal niet zo schuchter te zijn. Eerder een feestbeest', weet Madelon van Maastricht. De jongedame uit het Gelderse Vaassen beheert de fansite voor Vinokoerov (http://www.vinokourovnet.tk) 'Hoe dat ooit begon met die website?' Ze moet er om lachen. Tuurlijk, het leuke blonde koppie van Vinokoerov sprak haar aan. 'Maar ik ben een fansite gaan maken omdat ik het zielig vond dat hij nooit wat won. Als er iemand voor Ullrich op kop moest rijden, deed Alexander dat. En moest de sprint voor Erik Zabel worden aangetrokken, dan zag je hem ook.' Inmiddels is de status van Vinokoerov, bij wie het in het verleden nog aan koersinzicht ontbrak, echter duidelijk veranderd. 'Nee, zielig is hij niet meer,' vindt Madelon. Afgelopen jaar zegevierde de Kazak in Parijs-Nice, de Amstel Goldrace, de Ronde van Zwitserland, won hij een rit in de Tour de France en werd hij derde in de eindrangschikking van diezelfde Franse ronde. Op 12 oktober sloot hij een bewogen jaar af met winst in het Kivilev Memorial Kriterium in Kazachstan. Makker Hij moest en zou daar winnen. Zoals hij voor zijn vriend Andreï Kivilev in 2003 wel meer realiseerde. Vinokoerov trok op zijn zestiende met zijn makker, met wie hij de wielerschool van Almaty (het vroegere Alma Ata) doorliep, naar Frankrijk. Aan hun lange, hechte vriendschap, die geenszins werd doorkruist doordat beiden voor verschillende broodheren fietsten, kwam begin maart 2003 plots een einde. Cofidis-renner Kivilev verongelukte in Parijs-Nice. Vinokoerov overwoog af te stappen, deed dat niet, en won vervolgens als eerbetoon aan zijn maatje de pittige meerdaagse. 'Ik had het gevoel dat Kivilev met me meereed.' Dat gevoel zou de rest van het seizoen blijven. Vinokoerov besloot de doelen die Kivilev bij leven had nu zelf na te streven. Zelfs het podium in de Tour bleek haalbaar. 'Andreï had zich dat ten doel gesteld. Ik heb het voor hem gerealiseerd', vertelde Vinokoerov nog maar eens op Mallorca. 'Zijn dood heeft mijn leven veranderd. Ik ben gemotiveerder, fiets met de kracht van twee. Ik voel zijn aanwezigheid.' Maatjes Ook Madelon van Maastricht is ervan overtuigd dat Vinokoerov juist daardoor in 2003 zo sterk voor de dag kwam. 'Die twee kenden elkaar door en door, hadden van jongs af aan met elkaar in een internaat gezeten. Ze kregen er een hele strenge opvoeding. Drie keer per dag trainen of het nu regende of sneeuwde, slapen op keiharde bedden. Dan word je echte maatjes. Daarom ook heeft Alexander de Kivilev Foundation opgericht. Andreï onderhield ook zijn broers en hun gezinnen, de rest van zijn familie in Kazachstan. Wie nu geld stort weet dat hij zowel een bijdrage levert voor die familie als voor het wielrennen daar.' Eerder al nam Vinokoerov het nodige materiaal mee naar zijn geboorteland. Fietsen, wielertenues, schoentjes, brillen. Zo nu en dan overlegt hij zelfs met de premier om de toekomst van het wielrennen in Kazachstan te verzekeren. Er zijn plannen om een wielerploeg op te zetten, waarin wielertalent uit Kazachstan de kans krijgt zich te meten met de Europese concurrentie. 'Als het kan, help ik', is Vinokoerovs motto. De in Petropavlovks geboren Vinokoerov gaat in de wintermaanden steevast terug naar zijn geboortestreek. Met zijn vrouw Svetlana en de drie jonge kinderen (Irina, Nikolas en Kiril) verlaat hij dan vol goede zin het mondaine Monaco. En keert terug naar de plek waar hij, zeker sinds de Spelen van 2000, een grote held is. In Sydney namelijk won Vinokoerov zilver in de wegwedstrijd, na een unieke ontsnapping met zijn Telekom-ploegmaten Jan Ullrich en Andreas Klöden. Vinokoerov, al luitenant, werd prompt tot kapitein bevorderd en kreeg een auto en appartement cadeau. Van die tijd ook dateert de goede vriendschap met Ullrich. In de winter van 2002-2003, toen Ullrich nota bene besloten had Telekom te verlaten, bezocht de Duitser zijn teamgenoot. Samen zwommen ze in ijskoude meren en jaagden ze op eenden en wilde zwijnen in de uitgestrekte natuur. Kopman Dit jaar zijn de twee herenigd. Ullrichs avontuur bij Team Coast/Bianchi is de Duitser financieel slecht bevallen, de ploeg hield bovendien op te bestaan. Een terugkeer van Ullrich bij T-Mobile, de nieuwe naam van Team Telekom, maakt dat Vinokoerov pas op de plaats moet maken. Durfde hij na de Tour van 2003 te beweren dat 'wie het ene jaar op het podium staat, het jaar erop de Tour kan winnen', nu is Ullrich opnieuw de kopman. Al heet het in Vinkoerovs taal 'dat we wel kijken wie er in de laatste week het beste voor staat, als er maar iemand van onze ploeg wint.' De Kazak weet ook hoe de verhoudingen liggen. Zijn ze lang even goed dan kiezen de beleidsbepalers van T-Mobile voor Ullrich. De Duitser is niet voor niets teruggehaald. Hij wordt al jaren beschouwd als de enige coureur die Lance Armstrong kan aftroeven. En er zijn twijfels of Vinokoerovs motortje wel groot genoeg is om überhaupt de Tour de France te winnen. Al wil de teamarts van T-Mobile, Lothar Heinrich, anders doen geloven. 'Niemand is sinds Bjarne Riis in één jaar zo spectaculair verbeterd.' Maar zelfs Madelon van Maastricht, de beheerster van de fansite, betwijfelt of de Kazak de Tour kan winnen. 'Wedstrijden als Parijs-Nice, de Ronde van Zwitserland en ook klassiekers kan hij ieder jaar weer pakken, maar het geel in Parijs? Ik denk dat hij daar toch niet goed genoeg voor is.' Maar haar idool is in ieder geval allang niet meer dat zielige mannetje van vroeger.
