
Sint Maartens Fonds (SMF)
Het Sint-Maartensfonds is in 1953 opgericht als een soort zelfhulpgroep
voor ex-oostfronters, leden van de Waffen-SS en andere collaborateurs.
De organisatie heeft een extreme vleugel die nog altijd radicaal achter
het nazistische en fascistische ideeëngoed staat.
Tijdens de tweede wereldoorlog maakten meer dan 20.000 Vlaamse en evenveel
Waalse collaborateurs deel uit van de Waffen-SS, opgericht in 1938 door
Himmler. Deze SS-ers en verklikkers waren verantwoordelijk voor het wegvoeren
van 41.000 Belgen naar Duitsland, waar 13.000 onder hen de dood vonden,
voor het wegvoeren van 25.000 Belgische Joden waarvan er maar 1300 terugkwamen
en
voor het terechtstellen van 2.00O verzetslieden.
Het Sint-Maartensfonds gaf het maandblad 'Berkenkruis' uit. Het blad verschijnt
10 maal per jaar, staat maand na maand bol van ziekelijke verhalen van
Oostfrontstrijders die tegen het Goddeloze communisme vochten, en verheerlijkt
al evenzeer het optreden van de Duitse Wehrmacht en van diverse SS-divisies.
Tussendoor is er ruimte voor aankondigingen van Joelfeesten en andere
minder orthodoxe activiteiten.
Een greep uit de jaargangen 1976-1986.
Racisme en anticommunisme, de twee basisingrediënten van de nazi
ideologie: "Worden niet alle communistische revoltes door Joden aangevoerd?
Steekt daar niet een systeem in?" (januari '76 over de Portugese
anjerrevolutie).
Negationisme: "In geen enkel concentratiekamp in Duitsland of daarbuiten
hebben gaskamers, gaswagens, verbrandingskamers voor levenden bestaan."
(juni '79).
Racisme van nazikwaliteit: "Het rassenonderscheid is een biologisch
verschijnsel. Men kan hier van hogere of lagere wezens spreken. Men weet
dat een doorsnee neger 500 jaar ten achter is op de doorsnee blanke, op
enkele uitzonderingen na." (februari '79).
Een ode aan het nazistische derde rijk: "Het nationaal-socialisme
was en is de enige oplossing voor de jeugdwerkloosheid." (februari
'83).
Het SMF had verantwoordelijken zoals André Van Hecke maar in 1980
kende het fonds een afsplitsing waarin Van Hecke meeging: de organisatie Hertog Jan Van Brabant. Eén van de
redenen was dat enkele leden vonden dat het fonds de nazi-boodschap te
weinig uitdroeg. Het geeft het tijdschrift 'Periodiek Contact' uit en
staat naar eigen zeggen meer op een traditioneel nationaal-socialistische
lijn. Toch werden deze radicalen enkele jaren later weer door de rest
omarmd en zijn het Sint-Maartensfonds en Hertog Jan Van Brabant nauw verbonden.
In 'Periodiek Contact' stond in 1996 een advertentie van het SMF waarin
Ze zichzelf als volgt voorstelden:
"Alle militaire en paramilitaire formaties, de jeugdorganisaties
en iedereen die toen de collaboratie aanvaardde opdat Vlaanderen zou leven,
voelen er zich in thuis."
Een ander lid van het SMF was Jan Vincx. Hij was verantwoordelijk voor
de uitgave in België van allerhande SS-publicaties. Hij was tevens
verantwoordelijk voor 'Etnika'. Deze vzw bevatte zowel leden van het SMF
als van de vzw Hertog Jan van Brabant. De titels van de uitgaven liegen
er niet om: "De SS-Pantser Divisie Wiking", "SS-Kriegsberichter",...
De Oostenrijkse tegenhanger van het St. Maartensfonds en co wordt gevormd
door de 'Ulrichsgemeinschaft', dat jaarlijks een bijeenkomst van oud-SS'ers
organiseert. Elk jaar is er een feestrede ter ere van de collaborateurs.
In 1985 en 1990 werd de feestrede gedaan door Jörg Haider.
In een toespraak erkende Haider de "opoffering van de soldaten van
Duitsland die vrijheid gebracht hebben voor West-Europa".
In feestredes voor het St. Maartensfonds klinkt het gelijkaardig, Oswald
Van Ooteghem hield eind jaren '80 een feestrede en verklaarde over de
Oostfronters: "Zij gingen om te strijden voor Vlaanderen en zij streden
voort om Europa te behouden voor een overrompeling van het bolsjewisme.
Onze oostfrontstrijders hoeven zich niet te schamen... hun strijd maakt
deel uit van de Vlaamse ontvoogdingsstrijd."
Bij een herdenking ter ere van Staf de Clercq, leider van het VNV en oppercollaborateur,
op 28 oktober 1979, was de hoofdspreker Vlaams Blok-stichter Karel Dillen,
met een vlammend eerbetoon aan de collaboratie en aan de VMO.
Op 7 Mei 2001 was Vlaams VU minister Sauwens aanwezig op de jaarlijkse
bijeenkomst en moest hij zijn ministeriele functie overdragen aan een
partijgenoot.
Naast Sauwens waren negationist en gewezen Vlaams Blok ondervoorzitter Roeland Raes, Vlaams Blok parlementslid Francis Van den Eynde, tal van ander Vlaams Blok mandatarissen en eregaste: de 87-jarige Nederlandse "zwarte-weduwe" Florentine Sophie Rost van Tonningen-Heubel. De extremistische weduwe van een Nederlandse nazi was en is een fervent aanhangster van het nazisme.
Aan de muren prijkten op die bijeenkomsten de wapenspreuk van de Waffen-SS:
"Meine Ehre heißt Treue", "Vlaanderen Groot Germania",
"Dietsland Europa" en "Kameraden Toen, Kameraden Nu".
Er werd geparadeerd door de muziekkapel van de Vlaams
Nationalistische Jeugd (VNJ) met veel vlaggenvertoon van onder andere
het Vlaams Oostfront-legioen waarna de vlaggen op het podium werden geplant.
De verboden Vlaamse Militantenorde (VMO) was ook van de partij in uniform en met de welbekende vlaggen met runentekens.
Het Sint Maartensfonds is geen "groepje onschuldige bejaarden met
nostalgie" zoals Filip Dewinter aan de pers vertelde, het is een
club harde nazi's die vol weemoed terugdenken aan hun führer...
|