De
bombardementen op Afghanistan zijn van start gegaan. Het machtigste
en rijkste land ter wereld, de VS, is een van de armste landen op
deze planeet aan het bombarderen. Zoals gewoonlijk gedraagt
Groot-Brittannië zich als een gehoorzaam schoothondje tegenover het
VS-imperialisme. Hoezeer ze het ook proberen verbergen, draait deze
oorlog niet om “rechtvaardigheid” of de “strijd tegen het
terrorisme”. Eerder is het doel om de volkeren uit de voormalige
koloniale landen te terroriseren en hen te dwingen zich te
onderwerpen aan de wil van de rijken en de machtigen. Dit is een
duidelijke waarschuwing: “Ofwel doe je zoals wij zeggen, ofwel
bombarderen we je plat!”
Ze
hebben Osama bin Laden verantwoordelijk gesteld voor de dood van de
meer dan 5000 mensen die stierven in de WTC Twin Towers in New York.
Ze kwamen met een lang document op de proppen dat zijn “schuld”
moest aantonen. Maar datzelfde document stelt dat dit zogezegde
bewijs geen stand zou houden in een rechtbank! Het zegt ons dat we
vertrouwen moeten hebben in Bush, Blair en de CIA! Wat ze er
gemakshalve niet bij vertellen is dat Osama bin Laden de creatuur is
van het VS-imperialisme. In het verleden werd hij gesteund en
gefinancierd toen hij nog nuttig was voor de belangen van de VS om
het Afghaanse regime in de jaren ’80 (dat ondersteund werd door de
Sovjets) omver te werpen. De VS steunden eveneens de verschillende
Islamitische fundamentalistische groepen, zowel deze binnen de
huidige Noordelijke Alliantie als de Taliban. De Westerse
imperialisten verpinkten niet toen het Afghaanse volk leed onder
deze verschillende fundamentalistische klieken die elkaar bevochten
voor de controle over wat nog overbleef van Afghanistan na jaren van
oorlog.
Veel geld voor bommen! Geen geld voor welzijn!
Elke
kruisraket kost 1 miljoen dollar. Tijdens de eerste golf van
aanvallen lanceerden ze 50 van deze raketten op Afghanistan. De
totale kost van deze “oorlog” zal in de miljarden dollars lopen.
Voor kapitalisten vormt het geen enkel probleem om dit bedrag uit te
geven zolang het maar dient om hun vitale belangen te beschermen.
Wanneer het er echter op aankomt om geld uit te geven aan welzijn,
woningen, waterbevoorrading, enz, klagen ze over het gebrek aan
middelen en dat ze geen geld hebben voor zulke dingen.
Indien
dit geld gebruikt zou worden om de trieste sociale en economische
omstandigheden te verbeteren waarin miljoenen mensen op de planeet
leven, in plaats van het te investeren in vernietigingswapens,
zouden we niet geconfronteerd worden met de huidige explosieve
wereldsituatie. Het kapitalistische systeem is echter niet gebaseerd
op het oplossen van sociale problemen. Het gaat om prestige,
invloedssferen en winst. Het gaat om het uitzuigen van de laatste
druppel meerwaarde uit de miljoenen werkers over de hele wereld. Het
kapitalistische systeem kan zich niet anders gedragen. Iedereen die
denkt dat er een kapitalisme kan zijn zonder oorlog, leeft in een
droomwereld.
De
voorbije twintig jaar heeft de kapitalistische klasse wereldwijd een
niet aflatende aanval uitgevoerd op de arbeids- en
levensomstandigheden van de werkende mensen. In de onderontwikkelde
landen betekende dit een onhoudbare kwelling voor de massa. De
armoede tiert welig.
Het
is precies hierdoor dat terrorisme, racisme, etnische conflicten en
oorlogen opgang maakten. In laatste instantie zijn de rijken op deze
wereld – de kapitalisten – verantwoordelijk voor de huidige
situatie.
De
propagandamachine heeft het gewone volk voorbereid op deze oorlog.
Elke dag vertelt men ons hoe slecht het Taliban-regime is, hoe
slecht ze vrouwen behandelen, hoe weinig ze geven om het gewone
Afghaanse volk. Maar hoe zal het terugbombarderen van Afghanistan
naar het Stenen Tijdperk het probleem oplossen? In plaats van de
situatie te stabiliseren, zal de oorlog die net begonnen is, ze
verder destabiliseren. Aangezien miljoenen arme Afghanen gedwongen
worden te verhuizen en duizenden zullen sterven door de bommen van
het “beschaafde Westen”, zullen terroristische organisaties als
bin Ladens Al Qaeda talloze rekruten vinden die bereid zijn
aanvallen uit te voeren op het Westen. Op die manier zal het
zogezegde doel om het terrorisme uit te roeien, niet behaald worden,
eerder integendeel. De problemen zullen alleen maar erger worden.
Een
van de verhaaltjes die verspreid worden door regeringsleiders om
verdere actie tegen het Taliban-regime te rechtvaardigen, gaat over
hun betrokkenheid in de heroïnehandel. Volgens dit verhaal zijn de
Taliban in het bezit van enorme hoeveelheden heroïne die ze op de
wereldmarkt zullen verhandelen. Het is absoluut juist dat het
Taliban-regime zichzelf gedeeltelijk financiert door de productie
van heroïne, maar wat Washington en Londen daarbij gemakshalve
vergeten is dat dit geen recente ontwikkeling is. Dit was reeds het
geval in de jaren ’90 toen de Taliban door het Westen en door
Pakistan ondersteund werden in de Afghaanse burgeroorlog tussen
verschillende Islamitische fundamentalistische facties. Deze
propaganda (“de Taliban gaan het Westen overspoelen met heroïne”)
heeft echter te kampen met een klein probleempje, aangezien de
Noordelijke Alliantie, die nu ook aan de zijde staan van Bush in
zijn “oorlog tegen het terrorisme”, er eveneens om bekend staan
zich te financieren met de lucratieve handel in heroïne en opium.
Bovendien bereikten de Verenigde Naties een akkoord met het
Taliban-regime om hun opiumproductie stop te zetten. Volgens
Mohammad Amirkhizi, een hooggeplaatst politiek adviseur van het
VN-Bureau voor Drugsbestrijding en Misdaadpreventie, leven de
Taliban het verbod op de klaprozenkweek na, met als gevolg dat de
meeste opium die geproduceerd wordt in Afghanistan, komt vanuit
gebieden gecontroleerd door de Noordelijke Alliantie! Volgens
dezelfde VN-instantie, “[…] is er in gebieden die onder controle
staan van de Noordelijke Alliantie ongeveer 150 ton opiumklaprozen
geoogst”. Dit enkel in de 10% van Afghanistan die ze controleren,
tegenover 50 ton geoogst in de overige 90% van het land dat onder
controle staat van het Taliban-regime.
De farce van humanitaire hulp
Als
deel van de propagandaoorlog die uitgevochten wordt om mensen te
overtuigen dat deze oorlog een humanitaire dimensie heeft, hebben
Amerikaanse en Britse troepen naast de bommen en kruisrakketen,
enige voedselpakketten gedropt. In totaal werden er zo’n 37.500
pakketten ‘geleverd’. Volgens sommige schattingen zou het aan
dit tempo ongeveer zes maanden in beslag nemen om de miljoenen
Afghanen voor ook maar één dag te voeden! Verder hebben
hulpverleners duidelijk gemaakt dat deze methode volkomen inefficiënt
is. Will Day, hoofddirecteur van Care International, zei:
“Voedselpakketten vanuit de lucht zorgen voor spectaculaire TV,
maar vaak tonen ze het onvermogen aan om een voedselcrisis te
beantwoorden.”. Barbara Stocking, directeur van Oxfam, voegde daar
aan toe dat “het voedseltransport zoals reeds uitgetest goedkoper
[is] per truck. Voedseldroppings zijn riskant, willekeurig, duur en
beantwoorden maar aan een fractie van wat nodig is. Hulpverleners
zouden in een moeilijke positie terechtkomen als voedselhulp bezien
zou worden als deel van een militaire operatie.” (The Guardian,
maandag 8 oktober, 2001). Niet alleen hierdoor maakt het Britse en
Amerikaanse beleid de al slechte situatie nog penibeler, maar ook
door de naburige landen op te dragen hun grenzen met Afghanistan af
te sluiten en zo de honderdduizenden vluchtelingen niet toe te
laten. In feite is de dreiging van een militaire actie, en nu dus de
feitelijke kruisraketten, een van de voornaamste redenen waarom
mensen Afghanistan ontvluchten. Wat betreft de humanitaire
bezorgdheid van het VS-imperialisme moeten we enkel even terugdenken
aan de bombardementen op Joegoslavië drie jaar geleden, die zelfs
een hulpkonvooi vernielden dat door Kosovo reed.
Het zal een lange oorlog worden
Ze
zijn nu begonnen met luchtbombardementen. Eerdere verslagen wezen
erop dat de bommen tot doel hadden de slagkracht van de luchtmacht
van de Taliban te vernietigen. Zo hebben ze landingsstroken
gebombardeerd teneinde de Taliban te proberen beletten hun
oorlogsvliegtuigen te gebruiken. Maar daarbij hebben ze ook een
elektriciteitscentrale vernield. De beperkte infrastructuur die
Afghanistan had, werd al ernstig beschadigd door jaren van interne
oorlog. En nu vernielt het rijke Westen nog wat er van overblijft!
Bush
verklaarde dat deze zware bommencampagne de weg vrijmaakt voor het
zenden van grondtroepen. Eens dit gebeurt, zal de ‘publieke
opinie’ beginnen te veranderen. Een grondoorlog in Afghanistan zal
onvermijdelijk leiden tot Britse en Amerikaanse slachtoffers. De
condities waarin ze zouden moeten vechten zouden ongunstig zijn,
omdat de gevechten man tot man beslecht moeten worden in dit
bergachtige land. Nog nooit heeft er iemand Afghanistan volledig
gedomineerd. Toen het land nog een Britse kolonie was, waren de
bergachtige streken nog steeds in de handen van de lokale
bendeleiders.
Op
dit moment is er in de geïndustrialiseerde landen nog geen sterke
openlijke oppositie tegen de oorlog. Er is echter ook geen homogeen
blok dat voor de oorlog is. Er hebben al demonstraties tegen de
oorlog plaatsgevonden, zelfs in New York. Laten we niet vergeten dat
de massale oppositie tegen de Vietnamoorlog niet onmiddellijk begon.
Dit nam tijd in beslag. De tegenkanting zal echter groeien naarmate
de tijd verstrijkt, wanneer het gewone volk de ware aard van deze
oorlog zal doorhebben. Dit zal ook meer en meer leiden tot het in
vraag stellen van het systeem dat verantwoordelijk is voor deze
situatie. Zo zal er zich onvermijdelijk een proces van
radicalisering ontwikkelen.
Vandaag
kunnen ze misschien Kabul innemen, maar dat zal geen totale
overwinning betekenen. Tachtig procent van de gebouwen in Kabul zijn
al vernield tijdens de gevechten tussen verschillende rivaliserende
fundamentalistische groepen. Vele inwoners van Kabul zijn al
gevlucht. De hevige gevechten zullen niet plaatsvinden in de steden,
maar in de omringende bergen.
Blair
en co hebben al gewaarschuwd dat er slachtoffers zullen vallen onder
de Britse en Amerikaanse troepen. Dit feit alleen al illustreert de
aard van de zogezegde “internationale coalitie” van veertig
landen. Hoewel ze opscheppen over deze wijde coalitie, zijn er
slechts twee landen die aan de eigenlijke bombardementen hebben
deelgenomen nl. de Verenigde Staten en Groot-Brittannië. Zoals een
expert al zei, is het beter om een kleine coalitie te hebben als het
op de eigenlijke gevechten aankomt. Tijdens de bombardementen op
Kosovo was er grote onenigheid omtrent de doelwitten van de
aanvallen. Elk land diende rekening te houden met de stemming en
gevoeligheden van thuis. De stemming in vele NAVO-landen is er
vandaag bijvoorbeeld niet een van goedkeuring van de
oorlogsdoeleinden. In landen als Griekenland en Italië zijn er al
grote manifestaties geweest tegen de oorlog.
Het verzet tegen de
oorlog zal groeien
De
strategen van het kapitaal weten dat de stemming ook zal veranderen
in de VS en Groot-Brittannië. Daarom verklaarde Bush dat het een
lang en moeilijke oorlog zal worden. Dit geeft ook aan waarom het zo
lang duurde eer de aanval losbarstte. In de voorbije dagen werd het
duidelijk dat enige delen van de Amerikaanse heersende klasse
hoopten dat de Taliban omvergeworpen kon worpen door druk van
buitenaf. Ze dwongen Pakistan om de steun aan het Taliban-regime op
te geven. Zonder deze steun zou de Taliban niet lang stand houden.
De Taliban zullen zich echter niet vrijwillig overgeven. Ze zijn nu
een wanhopig regime. In het verleden hebben ze hun tegenstanders
steeds bloedig gewroken. Indien ze de macht verliezen zou hun wel
eens hetzelfde lot kunnen wachten. Mogelijk verliezen ze de controle
over de belangrijkste steden, maar dan zullen ze zich gewoon
terugtrekken naar veiliger oorden in de bergen en zullen ze de
gevechten van daaruit voortzetten.
De
Verenigde Staten en hun bondgenoten proberen nu een soort van
alternatieve regering in elkaar te boksen die de Taliban dient te
vervangen. De zogenaamde Noordelijke Alliantie maakt deel uit van
dit plan. Toen de Noordelijke Alliantie aan de macht was, was dit
echter een corrupt en despotisch regime. Hierdoor waren de Taliban
in staat om zich voor te doen als “bevrijders” die het land zou
ontdoen van deze corrupte elementen. De Noordelijke Alliantie was
net zo doortrapt als de Taliban die hen verving. Bovendien is de
etnische samenstelling van de Noordelijke Alliantie er vooral een
van Tadzjieken en Uzbeken, terwijl de meerderheid van de Afghanen
Pushtonen zijn. Een regering enkel gebaseerd op de Noordelijke
Alliantie zou de autoriteit niet hebben om te regeren. Dit zou niet
tot stabiliteit leiden, verre van. Daarom wordt nu zelfs de oude
koning in de zaak betrokken!
In
de Financial Times van 8 oktober zei een diplomaat dat “het
scenario [kon] bestaan uit een coalitieregering die vastberaden is
de strijdende groepen te ontwapenen, ondersteund door een
VN-vredesmacht.” Dit betekent dat Amerikaanse en Britse troepen
Afghanistan zouden moeten bezetten om toezicht te houden op deze
ontwikkelingen. Dit zou enkel kunnen werken voor een bepaalde
periode door deze troepen permanent te stationeren in Afghanistan.
Welke regering er ook gevormd wordt, het zou de problemen van het
Afghaanse volk niet oplossen. Eerder zou deze regering de belangen
dienen van de imperialisten die hen aan de macht gebracht hebben. Op
die manier zouden de Westerse troepen geconfronteerd worden met een
vijandige bevolking.
De hele regio zal gedestabiliseerd worden
Een
doorgedreven bommencampagne zal onvermijdelijk leiden tot vele
slachtoffers onder de burgerbevolking. Dit zal de woede opwekken van
de Arabische en Moslimvolkeren over de hele wereld. Het is een
interessante vaststelling dat de VS nooit enige druk uitgeoefend
hebben op Saoedi-Arabië om hun basissen beschikbaar te stellen. De
situatie in Saoedi-Arabië geeft aan wat er gebeurt in de hele
regio. Het inkomen per hoofd bedraagt nu 7000 dollar per jaar,
tegenover 16.000 dollar in het begin van de jaren ’80. De
werkloosheid onder de jeugd stijgt. Onder deze omstandigheden,
zonder een volwaardig links alternatief, kunnen sommige jongeren bin
Laden beschouwen als een soort van anti-imperialistische held.
Saoedi-Arabië is dan nog een van de rijkste Arabische landen. In de
andere Arabische landen is de situatie van gewone arbeiders en jeugd
nog veel slechter.
De
situatie wordt ook chaotischer in Pakistan. Onder enorme druk van
het Westen (waarschijnlijk te maken met financiële steun en
schuldafbetaling) spreekt het militaire regime van Musharaff nu ook
zijn steun uit aan de bombardementen. Interessant is dat Musharaff
zelf een toespraak hield waarin hij verklaarde dat het een snelle
operatie zou zijn waarbij geen burgerslachtoffers zouden vallen en
waarbij het enige doel was om de “terroristen” gevangen te
nemen. Het zal echter geen korte militaire operatie worden; eerder
zal ze veel tijd in beslag nemen en zullen er vele doden vallen. Dit
zal een invloed uitoefenen op het volk in Pakistan. Er zijn al
demonstraties georganiseerd door de Islamitische fundamentalisten.
Dit waren bescheiden manifestaties met enkel een handvol deelnemers.
Dit toont de zwakte aan van het fundamentalisme in Pakistan op dit
moment, maar naarmate de gevechten escaleren kan de verzetsbeweging
groeien. Zo zal Pakistan ook onstabiel worden.
Het
verzet is in Pakistan niet beperkt tot een laag uit de massa.
Musharaff heeft twee leidinggevende generaals afgezet die
uitgesproken sympathieën hebben voor de Taliban. Tot zeer recent
ondersteunde het ganse regime de Taliban en voerde het een
winstgevende handel met hen. Vele generaals zullen niet tevreden
zijn met de nieuwe situatie en daarom kan Musharaff bedreigd worden
vanuit de legerelite.
Werkers hebben een alternatief nodig
De
arbeiders van deze landen leggen de schuld voor de armoede die hen
treft terecht bij het imperialisme. Ze zien hun regeringen als
louter marionetten van dit imperialisme. Bin Laden weet dit. In zijn
recente televisietoespraak deed hij een directe oproep aan de
volkeren in alle Islamitische landen om op te staan tegen hun
regeringen. Hij buit deze plicht van de Arabische massa uit voor
zijn eigen doeleinden. Hij is een reactionaire demagoog. In het
verleden maakte hij er geen probleem van om samen te werken met de
CIA en hulp te krijgen van hen. Hij is geen vriend van het Arabische
gewone volk. Het Taliban-regime weerspiegelt zijn manier van denken.
Geen enkele organisatie of groep die uitgaat van de ideeën van
individuen als bin Laden, kan ooit de ware belangen dienen van de
Arabische arbeidersklasse en de arbeiders uit overige Islamitische
landen.
Deze
situatie kon enkel ontstaan door de huidige leiding van de
arbeidersbeweging die afstand doet van zijn rol. De mensen zoeken
naar een oplossing voor hun problemen, maar niemand reikt die aan.
De VS en hun bondgenoten willen het Taliban-regime omverwerpen. Elke
regering die in hun plaats komt zal enkel hun marionet zijn. De taak
om het Taliban-regime omver te werpen behoort toe aan het Afghaanse
volk zelf. Velen zullen spotten met deze stelling. Dezen willen we
er aan herinneren dat toen de NAVO Joegoslavië bombardeerde, wij
vooropstelden dat de taak om Milosevic omver te werpen, toebehoorde
aan het Servische volk. Men vertelde ons toen dat dit niet
realistisch was. Alle bommen leverden geen enkel resultaat op.
Milosevic werd echter ten val gebracht onder impuls van de Servische
massa, wat onze stelling aantoonde.
Vandaag
geldt hetzelfde voor Afghanistan. De arbeiders en boeren van
Afghanistan kunnen geen enkel vertrouwen stellen in de Taliban, de
Noordelijke Alliantie, de verbannen koning of welke politicus uit
het Westen ook. Ze kunnen enkel op zichzelf rekenen. Het is de
plicht van de arbeiders van de hele wereld om de werkende massa van
Afghanistan te helpen. Meerbepaald hebben de arbeiders van Pakistan,
India, Iran en de omliggende landen een rol te spelen. Indien de
arbeidersklasse met hun eigen onafhankelijke arbeiderspartij aan de
macht zou komen, zou de situatie ingrijpend veranderen. De toekomst
van Afghanistan kan wegens haar enorm onderontwikkelde aard, niet
losstaan van deze in de omliggende landen.
Per
slot van rekening kunnen de problemen van de Afghanen enkel opgelost
worden binnen de context van een Socialistische Federatie van het
Indische subcontinent. Tenzij de corrupte klieken die heersen over
deze landen omvergeworpen worden door een massale beweging van het
werkende volk zelf, zal er geen blijvende oplossing mogelijk
blijken.
