Er
waart een spook door de wereld. Het is het spook van de recessie.
Een decennium van herstructureringen, meer flexibiliteit en
privatiseringen hebben niet kunnen verhinderen dat het kapitalisme
opnieuw in een neerwaartse spiraal terechtkomt. Na de periode van
riante winsten komt opnieuw een periode aanzetten waarin de
werknemers nog eens het gelag dreigen te betalen voor een nieuwe
crisis.
De
Europese vakbonden stellen zich daarbij ernstig vragen over het
democratische en sociale deficit van Europa:
Het
eenmakingsproject bleef tot nader order beperkt tot een
vrijhandelszone en een eenheidsmunt waarbij vooral het zakenleven
baat heeft. Het veelbesproken sociale luik van Europa is nog
steeds niet gerealiseerd, en dat op een ogenblik waarop we het
meer dan ooit nodig hebben. Zonder sociale bescherming op Europees
niveau, en beroofd van de mogelijkheid hun onderlinge
concurrentiepositie aan te scherpen door een eigen nationaal
monetair beleid, dreigt een situatie waarin lidstaten elkaar enkel
nog zullen beconcurreren op het vlak van de afbraak van sociale
verworvenheden of fiscale gunstmaatregelen voor multinationale
bedrijven. De eerste schoten in deze strijd werden reeds gelost
door de Vlaamse regering naar aanleiding van de moeilijkheden bij
Opel.
De uitbreiding van Europa naar het Oosten zal deze
tendenzen nog versterken.
De
vakbeweging kan zich niet veroorloven mee te glijden in deze
neerwaartse spiraal. Het is dan ook des te verwonderlijker dat de
top van ABVV & ACV beslist heeft om de acties naar aanleiding
van de Europese toppen in ons land te beperken tot
‘quotabetogingen’. Deze ‘professionalisering van het
protest’ doet ABVV & ACV afglijden naar het statuut van een
NGO onder de NGO’s en sluit de deur voor de frisse wind van
maatschappelijke radicalisatie waarop zij zich zou kunnen
versterken. Op een ogenblik dat alle schijnwerpers gericht zijn op
België als Europees voorzitter en als gastland van het protest
tegen een asociaal Europa en een asociale wereld beslissen ABVV
en ACV te mobiliseren in mineur. Op een ogenblik dat zowel
werknemers als studenten opnieuw actiebereid zijn beslissen ABVV
& ACV de betogingen uit te besteden aan vrijgestelden.
Bovendien
ontbreekt een concreet eisenplatform in heel de
najaarsmobilisatie. Terwijl over heel de wereld
krachtsverhoudingen aan het schuiven gaan en de eenentwintigste
eeuw gestalte krijgt dreigen ABVV & ACV te verworden tot een
radertje in het systeem van het sociaal aanvaardbaar maken van een
in wezen asociale politiek.
Daarom
eisen ondergetekenden:
- Een
gemeenschappelijke manifestatie van het ABVV, het ACV en de
koepel van de antiglobalisatiebewegingen (ATTAC) te Gent op 19
oktober.
- Ondersteuning van de
mobilisaties op 21 september, 19 oktober en 13 december door
werkonderbrekingen en door een campagne in de fabrieken en de
kantoren rond volgend eisenplatform:
- lveralgemening
van de 35-urenweek in heel Europa
- lharmonisering
van de sociale minima en de minimumlonen op het hoogste niveau
- lhalt
aan de privatisering van openbare bedrijven en
nutsvoorzieningen
- lvoor
Europese CAO’s
Deze
petitie is een initiatief van :
- Erik
De Bruyn, afgevaardigde ACOD-LRB Antwerpen
- Swa
Lambrechts, bestuur ACOD-LRB Antwerpen
- Annie
Quik, afgevaardigde ACOD-LRB Antwerpen
- Roland
Van Der Beke, ACOD-Zeewezen (ex-RMT)
-
- Terugsturen
naar :
- Huikstraat
22, 2000 Antwerpen of
- Handelstraat
53, 2060 Antwerpen
- e-mail:
pero17@planetinternet.be
- Fax:
03/326.17.11
