Index
18 november 2000
Vlissingen A1 – G.O.E.S. A1
Mooier kon het haast niet; een competitie met ups en downs, met veel blessures en vooral veel slecht voetbal, winnend afsluiten op het veld van directe concurrent Vlissingen. Om dit daadwerkelijk te bewerkstelligen diende er wel eerst minimaal één punt behaald te worden. Vooraf geen gemakkelijke opgave. De balans na twee onderlinge duels was nog in evenwicht en het door blessures geteisterde G.O.E.S. kon met moeite een selectie van dertien man bij elkaar brengen.
De verwachtingen waren echter hooggespannen; het elftal, althans het grootste gedeelte hiervan, was oppergemotiveerd en met z’n allen waren we vastbesloten een goed resultaat neer te zetten. Er waren zelfs twee bestuursleden meegereisd om bij een eventueel kampioensschap mee te delen in de vreugde. Jammer toch dat er niet eens vaker een bestuurslid de moeite neemt een kijkje te nemen bij een van de jeugdelftallen die G.O.E.S. rijk is.
De wedstrijd begon afwachtend. Er bestond bij G.O.E.S., en dan vooral in de achterhoede, enige twijfel over het te hanteren systeem. De poppetjes moesten nog even op de goede plaats gezet worden en het was dan ook Vlissingen wat iets de overhand nam in de beginfase van de wedstrijd. Dit leidde echter niet tot echte grote kansen en onze gelegenheidsdoelman werd dan ook nog niet echt op de proef gesteld. Aan de andere kant kwam G.O.E.S. moeilijk in haar spel. De spelers van Vlissingen zaten overal kort op en vanwege gebrek aan beweging op het middenveld en met name de voorhoede wist G.O.E.S. slechts sporadisch gevaar te stichten voor het Vlissingse doel. G.O.E.S. werd dan ook vaak genoodzaakt de lange bal te hanteren, wat leidde tot onnodig veel balverlies. De best mogelijkheid van het eerste bedrijf kwam dan ook enigszins uit de lucht vallen. Een lange bal kwam plotseling in de diepte voor de voeten van spits Nicky Fieman die zijn schot echter op de lat uiteen zag spatten.
G.O.E.S. werd langzaam maar zeker sterker en kon met name over de rechterflank wat gevaar stichten. De kansen waren helaas, zoals wel vaker dit seizoen, niet aan onze voorhoedespelers besteed.
Zoals het dan zo vaak voorkomt valt het doelpunt dan aan de andere kant. Vlissingen werd weer wat sterker en het was de gevaarlijke en vooral zeer beweeglijke spits die hen op voorsprong bracht. Een listige inzet kon door de Goese doelman niet goed worden verwerkt en belandde prompt in de rechterbovenhoek: 1-0, wat tevens de ruststand was.
Na rust ging GOES op jacht naar de gelijkmaker. Met een extra man op het middenveld moest de Vlissingse aanvoer naar de spitsen worden afgesloten en de druk naar voren worden vergroot. Dit lukte in de beginfase vrij aardig, maar de mogelijkheden die zich voor deden konden niet worden omgezet in doelpunten. Toch viel op driekwart van de wedstrijd de gelijkmaker. Gezien het wedstrijdbeeld niet geheel verrassend uit een individuele actie. Nicky Fieman was het die na het uitspelen van zijn directe tegenstander de bal achter de Vlissingse doelman gewerkt kreeg; 1-1. Virtueel was het kampioensschap dus binnen.
Vlissingen moest nu komen. Het ging dan ook meer druk zetten waardoor G.O.E.S. ver werd teruggedrongen. Wegens gebrek aan vooruitschuivende mensen bleef de druk op het doel aanhouden. Slechts sporadisch kwam G.O.E.S. er nog uit. Ongeveer 10 minuten voor tijd viel het doelpunt dan ook, ook dit keer niet uit een vloeiende aanval maar uit een strafschop. Volkomen onnodig werd een aanvaller van Vlissingen tegen de grond gewerkt op de rand van het strafschopgebied door Mohammed Azzagari. Enkele G.O.E.S.-spelers raakte wat geïrriteerd en er ontstond een heus opstootje tussen enkele spelers van beide partijen. Het gevolg was dat twee spelers de kleedkamer op konden zoeken nadat ze een rode kaart te zien hadden gekregen van de scheidsrechter. De strafschop werd uitstekend ingeschoten en G.O.E.S. kon weer van voor af aan beginnen. Met de moed der wanhoop werden de ballen voor het vijandelijke doel gepompt, maat het nodige geluk ontbrak om alsnog de gelijkmaker te forceren. G.O.E.S. gaat dus met 1-2 onderuit en zal over drie (9 december) weken alles op alles moeten zetten om op het veld van De Patrijzen alsnog het kampioensschap binnen te halen. Winst is vereist!