Aşağıda deniz kayaları dövüyor

Ben de kendimi.

Etrafımdaki sessizliği

Bozuyordu içimdeki karanlık.

Ben susuyordum

Ama gözyaşlarım konuşuyordu.

Yalnızlık çekilir gibi değil,

Yerimde duramıyordum.

Deniz kumsala vuruyordu

Ben kendimi vuramıyordum.

                                    24/6/95

                                    Kelebek Vadisi

Kayaların üzerinde oturmuştum

Gözlerim dalmış uzaklara

Islanmışlardı, kumsal gibi.

Aşağıda deniz kayaları dövüyor

Ben de kendimi.

Etrafımdaki sessizliği

Bozuyordu içimdeki karanlık.

Ben susuyordum

Ama gözyaşlarım konuşuyordu.

Yalnızlık çekilir gibi değil,

Yerimde duramıyordum.

Deniz kumsala vuruyordu

Ben kendimi vuramıyordum.

                                    24/6/95

                                    Kelebek Vadisi

Ürkek bir sestim

Kayaların üzerinde,

Düş desen düşecektim

Dalgaların içine.

Yalnızlığın sıcaklığı

Ve karışık bir hüzün,

Islak olan dalgalarla

Parçalanıyordu yüzüm.

Öylesine dalmışım ki

Ben ne olacaktım

Düş desen

Düşlerimi bırakıp

Denizde kaybolacaktım.

                                    11/9/95

                                    Bodrum

Bir sokak lambasıydım

            Kör karanlık bir gecede

            Unutulmuş bir köşeyi aydınlatan.

Sessiz olurdu geceleri

            Yapayalnız ışıldardım

            Kimseler geçmezdi altımdan.

Geldiler birgün habersiz

            Söktüler beni yerimden

            Heryere dağıldı parçaları ampülümün.

Şimdi hep o köşe var düşüncelerimde

            Bensiz nasıl karanlık orası

            Sanki gölgesi uzanmıştı ölümün.

Artık ben karanlık

            Köşe karanlık

Hiç kimse geçmez oralardan

O köşe ve ben

Yapayalnız kaldık.

                        26/8/97

                        Emirgan

Kurumuş bir yapraktım

            Tutunuveriyordum son gücümle dala

Nasıl korkuyordum düşmekten

            Titriyordum esen her rüzgarla.

Düşüverdim ansızın

            Yavaş yavaş

                     Soldan sağa

Sessizce konuverdim yere

            Öylece durup baktım

Üstümde masmavi bir gökyüzü.

Ben kurumuş bir yapraktım

            Uzanıyordum son hüznümle toprağa.

                                                28/8/97

                                                Emirgan

BEYAZ GÖZLÜ KIZ

Karşı tepede duruyordu

            Beyaz gözlü kız

Dalmış mavi denizin sularına

            Düşünüyordu

Ben ona uzaktan bakabildim

Benden çok uzaktaydı beyaz gözleri

            Ona oradan uzanmak istedim

            Ama ellerim ona varmadan düşüyordu

Rüzgar olup saçlarına dokundum

            Alıp götürmek için

            Bütün bedenini sardım

Beyaz gözlüm üşüyordu

Sessizce ayrıldım yanından

Çok uzaklarda dayanamayıp

            Tekrar ona baktım

Güzel gözlü kıpırdamamış

            Hala düşünüyordu.

                                    27/8/97

                                    Emirgan

Bugün doyamadım sana

            Özledim sıcaklığını

Beliverirsen karşımda birdenbire

            Uzanıp dokunsam

                  Öyle bir ihtiyacım var ki

                                    Anlatamam

Sus güzelim ne olur

            Birşey söyleme

Kelimelerin hiçbir anlamı kalmıyor

            Bana dokunduğun zaman

Sana öyle bir ihtiyacım var ki

                                    Konuşamam.

Ne olur bana öyle bakma

            Tüm çıplaklığımla karşındayım

Sana öyle bir ihtiyacım var ki

                                    Kaçamam.

            Görenler görsün canım

            Bilenler bilsin

Sana öyle bir ihtiyacım var ki

                                    Saklayamam.

                                                27/8/97

                                                Emirgan

Ben kendi karanlığımdayken

Gonca gülüm solmuştu.

Çok uzaklardaydı elim

Birşey yapamamanın acısındaydım.

Ben birşey düşünmezken

Gonca gülüm kurumuştu.

Gözyaşlarım onsuz

Ben gözyaşlarımsız

Ben nefretimin tutsağıyken

Gonca gülümün boynu bükülmüştü

Kahredici bir yalnızlık

                                    …uzaklık

Onu düşünüyordum bütün gün

Gonca gülüm açmıyor

            Gonca gülüm üzgün.

                                                22/9/97

                                                Burdur