1.2 ความเป็นมาของดนตรีตะวันตก
1.2.4 ยุคคลาสสิก (The Classical : ค.ศ. 1750 - 1820)


ยุคคลาสสิกกินเวลาประมาณ 70 ปี เป็นยุคที่ยึดถือเหตุผลสืบต่อจากยุคบาโรก
ยุคนี้เรียกอีกอย่างว่ายุคแห่งแสงสว่าง ทางด้านดนตรีมีการพัฒนาการแต่งเพลง
และจัดรูปแบบของวงดุริยางค์ขนาดใหญ่ (orchestra) และวงดนตรีขนาดเล็ก
(chamber music) ให้เป็นแบบมาตรฐาน รูปแบบของดนตรียุคคลาสสิก
นั้นใช้ลวดลายการประพันธ์แบบมีทำนองหลักหนึ่งทำนอง และสอดประสาน
เสียงหลายแนว โดยผู้ประพันธ์นิยมเขียนโน๊ตให้ครบทุกแนวการประพันธ์เพลง
ในยุคดังกล่าวยึดถือทฤษฎีดนตรี การประสานเสียงรูปแบบการประพันธ์ ์ความ
หรูหราสวยงามของทำนอง ดนตรีในยุคนี้จึงมีความไพเราะและเป็นดนตรีบริสุทธิ์
ิ์อย่างแท้จริง

จุดเด่นในสมัยนี้ได้แก่
- รูปแบบของวงซิมโฟนีให้เป็นแบบแผนและมีมาตรฐานชัดเจน
- โมซาร์ต (Mozart) และ ไฮเดน (Hydn) ได้รับยกย่องให้เป็นบิดาแห่งซิมโฟนี
- การประพันธ์แบบโฮโมโฟนี ซึ่งมีทำนองหลักและประสานเสียงแนวตั้งด้วยคอร์ด
- นักดนตรีต้องศึกษาและเล่นให้ถูกต้องตามแบบแผน