ยาเสพติด เป็นสิ่งที่น่ากลัวมากที่สุดในขณะนี้ แม้รัฐบาลจะกำลังประกาศสงครามขั้นเด็ดขาดก็ตามที ไม่มีอะไรเป็นหลักประกันได้ว่าหลังจากนี้ไป ขบวนการค้ายาเสพติดจะหาหนทางอะไร มีใช้ในการหารายได้จากยาเสพติดอีก เพราะหากจะมองย้อนกลับไปดีดี เริ่มจาก ฝิ่น เฮโรอีน และมายาบ้า ต่อไป จะพัฒนารูปแบบความแยบยลอะไรอีก เพราะหากรัฐยังประโคมเรื่องยาเสพติดให้เป็นเพียงเรื่องเฉพาะเจาะจง ว่า คือ อะไร แล้ว ก็เหมือนวิ่งตามเงาที่ไม่มีวันจะจบสิ้น ต้องคอย วิ่งไล่วิ่งตามอยู่ไม่เว้นวัน ทั้งที่ ยาเสพติด นั้น เริ่มตั้งแต่ น้ำอัดลม บุหรี่ ยานัตถุ์ เหล้า แต่สิ่งเหล่านี้ เอง ที่ ยังขายกันในเกลื่อนเมือง กระตุ้นให้เด็กอยากรู้อยากลอง ยาเสพติดที่แรงขึ้นเรื่อยๆ หลังจากได้ลิ้มลองสูบบุหรี่มวนแรกเมื่อวัยไม่ทันครบ10ขวบ รัฐมีมาตรการเอาจริงในเรื่องนี้มากน้องเพียงไร ประกาศสงครามจริง ต้องเอาผิดร้านค้าที่ขายบุหรี่ให้เด็ก ลงโทษพ่อแม่ผู้ปกครองที่ใช้เด็กไปซื้อเหล้า ซื้อบุหรี่อย่างจริง ๆ จัง ๆ เพื่อลดทอนความรุนแรงของปัญหา เพราะหากมัวมานั่งปราบปรามอยู่เพียงอย่างเดียว ท้ายสุดผู้ทำหน้าที่ปราบก็จะรวย เพราะ จะสร้างคนค้าเพื่อตัวเองปราบ และได้เงินสินบนอยู่แบบไม่รู้จบ......
ทางแก้ที่ครบวงจรแบบเบ็ดเสร็จ คือต้องเอาจริงตั้งแต่ในระดับล่างในระดับต้น ที่เด็กจะเข้าไปเกี่ยวข้องกับยาเสพติดทุกประเภท ไม่ใช่ปล่อยปละละเลยเช่นทุกวันนี้ เอาจริงกันเสียทีครับ อย่าเล่นเอาถิดเจ้าล่ออยู่อย่างนี้เลย ครับ ขอร้องล่ะเพื่อเห็นแก่อนาคตของชาติ อย่างจริง ๆ จัง ๆ