|
Door de zware artilleriebeschietingen veranderde het slagveld bij Ieper al snel in een woesternij; de soldaten hier ploeteren door de modder en brokstukken naar hun loopgraaf . |
Bij Ieper wilden de Duitsers voornamelijk doorstoten naar Frankrijk. Toen het opzet van Slag aan de Ijzer dreeg te mislukken ondernam men een nieuwe poging bij Ieper. Deze eerste Slag was een ware verschrikking. Zowel de Duitse als de geallieerde partij leden zware verliezen. De geallieerden waren bij Ieper in de minderheid dus scheen het aanvankelijk in het voordeel van de Duitsers uit te vallen.
Op 1 november lukte het de Duitsers zelfs om een heuvelrug bij Menen te veroveren waardoor ze een uitstekend uitzicht over de hele streek verkregen. Van daaruit bereidden ze een aanval voor op Ieper. Ondanks de overmacht slaagden de Britten, die met de verdediging van Ieper belast waren, er door hun taaie verzet in de aanval te stoppen. Zo eindigde de eerste Slag bij Ieper.
 |
De kaart van de gasaanval op 22 april. |
De gasaanval op 22 april |
 |
De gevolgen van een gasaanval: blinde soldaten. |
In april-mei 1915 poogden de Duitsers weerom een doorbraak te forceren bij Ieper.
Deze tweede Slag is van historisch belang doordat (door het Duitse leger)
een eerste maal gifgas in de strijd gebruikt werd. Door de aanval met chloorgas werd er een enorme bres van 6 km in de geallieerde linies geslagen. De
Duitsers beschikten niet over genoeg reserves om door te stoten. Dit scenario herhaalde
zich nogmaals op 25 mei. Men staakte hierna (voorlopig) de pogingen om bij Ieper door te
stoten. Deze tweede Slag zorgde ervoor dat bij beide partijen 105.000 soldaten, meestal jongemannen
gedood of verminkt werden voor het leven...
Naar aanleiding van het sneuvelen van zijn vriend
schreef de Canadeese arts John McCrae het wereldberoemd geworden gedicht "In Flanders Fields"
De derde Slag, ook wel de Slag om Passendale genoemd, vond plaats tussen juli en november 1917. Ook nu gebruikten de Duitsers gas. Ditmaal geen chloorgas maar het beruchte mosterdgas. Na hevige gevechten en het laten ontploffen van tunnels onder elkaars loopgraven bedroeg de Britse terreinwinst amper 8 km. Ook in deze Slag waren de verliezen aan beide kanten heel hoog. Geschat wordt dat de Britten hier zo'n 340.000 man verloren, terwijl de Duitsers ca. 250.000 gesneuvelden te betreuren hadden.