ปีพระพุทธศักราช ๒๓๖๐ บรรพชาอุปสมบทที่วัดราชสิทธาราม สมเด็จพระญาณสังวร เป็นพระอุปัชฌาย์พระพรหมมุนี(ชิต) ครั้งเป็นพระญาณวิสุทธิเถร เป็นพระกรรมวาจาจารย์ พระวินัยรักขิต (ฮั่น) เป็นพระอนุสาวนาจารย์ อุปสมบทแล้วศึกษาพระกัมมัฏฐานมัชฌิมา แบบลำดับ กับพระพรหมมุนี(ชิต) ครั้งเป็นพระญาณวิสุทธิเถร และกับพระวินัยธรรมกันด้วย จนจบสมถะวิปัสสนา ศึกษาพระปริยัติธรรมบาลี กับพระวินัยรักขิต(ฮั่น) และพระเทพโมลี(กลิ่น) ออกพรรษาทุกปีออกเที่ยวสัญจรจาริกไปตามสถานที่ต่างๆ

      ปีพระพุทธศักราช ๒๓๖๕ เป็นที่พระปลัด ถานานุกรม ของพระวินัยรักขิต(ฮั่น) และเป็นอาจารย์ผู้ช่วย ของพระครูวินัยธรรมกัน บอกพระกัมมัฏฐาน และบอกพระปริยัติธรรมบาลีมูลกัจจายน์ด้วย ต่อมาสอบทานได้เป็นเปรียญ ๓ ประโยค

        ปีพระพุทธศักราช ๒๓๘๖ ในรัชกาลที่ ๓ ได้รับพระราชทานสมณศักดิ์เป็น พระครูศีลวิสุทธิ

       ปีพระพุทธศักราช ๒๓๙๖ ได้รับพระราชทานเป็นพระราชาคณะที่ พระสุธรรมธีรคุณ สมัยที่สถาปนาสมเด็จพระมหาสมณเจ้า กรมพระเปาเรศวิริยาลงกรณ์ สมเด็จพระสังฆราชเจ้า องค์ที่ ๘ แห่งกรุงรัตนโกสินทร์

    ปีพระพุทธศักราช ๒๔๒๙ เป็นเจ้าอาวาส วัดราชสิทธาราม ด้านการศึกษา พระสังวรานุวงศ์เถระ(เอี่ยม) เป็นครั้งเป็นพระครูสังวรสมาธิวัตร เป็นพระอาจารย์ใหญ่ฝ่ายวิปัสสนาธุระ พระอาจารย์ผู้ช่วยคือ พระสมุห์ชุ่ม ๑ ด้านพระปริยัติธรรม พระอมรเมธาจารย์(เกษ) เป็นพระอาจารย์ใหญ่ ท่านเป็นเจ้าอาวาสอยู่ประมาณ ๓ เดือน ถึงแก่มรณะภาพลง ด้วยโรคชรา เมื่ออายุได้ ๙๐ ปีพรรษา ๖๙ ขณะนั้น สังขารของพระสังวรานุวงศ์เถร(เมฆ) ยังตั้งบำเพ็ญกุศลอยู่ เวลานั้น วัดราชสิทธาราม มีการตั้งบำเพ็ญกุศลศพเจ้าอาวาสถึง ๒ องค์ ได้พระราชทานเพลิงศพพร้อมกับ พระสังวรานุวงศ์เถร(เมฆ)