สิ่งที่ทำให้มีโชคดี ธรรมอันนำมาซี่งความสุขความเจริญ เรียกเต็มว่า อุดมมงคล คือ มงคลอันสูงสุด

คาถาที่ 1

1. ไม่คบคนพาล
2. คบบัณฑิต
3. บูชาคนที่ควรบูชา

คาถาที่ 2

4. อยู่ในปฏิรูปเทศ , อยู่ในถิ่นมีสิ่งแวดล้อมดี
5. ได้ทำความดีให้พร้อมไว้ก่อน , ทำความดีเตรียมพร้อมไว้แต่ต้น
6. ตั้งตนไว้ชอบ (การตั้งมั่นอยู่ในความดี ไม่ยอมให้ตนตกอยู่ในอำนาจของความชั่ว)

คาถาที่ 3

7. เล่าเรียนศึกษามาก , ทรงความรู้กว้างขวาง,ใส่ใจสดับตรับฟังค้นคว้าหาความรู้อยู่เสมอ
8. มีศิลปวิทยา , ชำนาญในวิชาชีพของตน
9. มีวินัยที่ได้ศึกษาดีแล้ว, มีระเบียบวินัยดี, ได้ฝึกอบรมตนไว้ดี
10. วาจาสุภาษิต , รู้จักใช้วาจาพูดให้เป็นผลดี

คาถาที่ 4

11. บำรุงมารดาบิดา
12. สงเคราะห์บุตร
13. สงเคราะห์คู่ครอง
14. การงานไม่อากูล (จัดการงานดี)

คาถาที่ 5

15. รู้จักให้ , เผื่อแผ่แบ่งปัน , บริจาคสงเคราะห์และบำเพ็ญประโยชน์
16. ประพฤติธรรม , ดำรงอยู่ในศีลธรรม
17. สงเคราะห์ญาติ
18. การงานที่ไม่มีโทษ , กิจกรรมที่ดีงาม เป็นประโยชน์ ซึ่งไม่เป็นทางเสียหาย
19. เว้นจากความชั่ว
20. เว้นจากการดื่มน้ำเมา
21. ไม่ประมาทในธรรมทั้งหลาย

คาถาที่ 7

22. ความเคารพ , การแสดงออกที่แสดงถึงความเป็นผู้รู้จักคุณค่าของบุคคล สิ่งของสถานที่ หรือกิจกรรมนั้นๆ และรู้จักให้ความสำคัญและความใส่ใจเอื้อเฟื้อโดยเหมาะสม
23. ความสุภาพอ่อนน้อม , ถ่อมตน
24. ความสันโดษ (รู้จักพอ), ความเอิบอิ่มพึงพอใจในผลสำเร็จที่ได้สร้างขึ้น หรือในปัจจัยลาภที่แสวงหามาได้ ด้วยเรี่ยวแรงความเพียรพยายามของตนเองโดยทางชอบธรรม
25. มีความกตัญูญู
26. ฟังธรรมตามกาล , หาโอกาสแสวงความรู้เกี่ยวกับหลักความจริง ความดีงาม และเรื่องที่เป็นประโยชน์

คาถาที่ 8

27. มีความอดทน
28. เป็นผู้ว่าง่ายสอนง่าย , พูดกันง่าย ฟังเหตุผล
29. พบเห็นสมณะ (ผู้สงบ), เยี่ยมเยือนเข้าหาท่านผู้สงบกิเลส
30. สนทนาธรรมตามกาล , หาโอกาสสนทนาแลกเปลี่ยนความรู้ความคิดเห็นกัน เกี่ยวกับหลักความจริงความดีงามและเรื่องที่เป็นประโยชน์

คาถาที่ 9

31. มีความเพียรเผากิเลส , รู้จักบังคับควบคุมตน ไม่ปรนเปรอตามใจอยาก
32. ประพฤติพรหมจรรย์ (การประพฤติอันประเสริฐ) , ดำเนินตามอริยมรรค , การรู้จักควบคุมตนในทางเพศ หรือถือเมถุนวิรัติตามควร
33. เห็นอริยสัจจ์ , เข้าใจความจริงของชีวิต
34. ทำพระนิพพานให้แจ้ง , บรรลุนิพพาน

คาถาที่ 10

35. ถูกโลกธรรม จิตไม่หวั่นไหว (มีความรู้เท่าทันสภาพความเป็นจริง หรือธรรมดาของโลก ไม่รู้สึกยินดี ยินร้ายในสิ่งที่มากระทบ ซี่งมีสาเหตุจาก โลกธรรม 8)
36. จิตไร้เศร้า
37. จิตปราศจากธุลี (ปราศจากกิเลส ได้แก่ ราคะ (โลภะ) โทสะ และโมหะ ที่ทำให้จิตมัวหมอง เปรียบเหมือนฝุ่นที่เกาะ ณ ที่สิ่งใด ย่อมทำให้สิ่งนั้นๆ มัวหมอง
38. จิตเกษม (ภาวะของจิตที่สุขสบาย ปลอดโปร่ง เพราะห่างไกลจากกิเลส และอาสวะ เป็นจิตที่รู้สึกอิ่มเอมใจ)

แต่ละคาถามีบทสรุปว่า “ เอตมมงคลมุตตมํ ” นี้เป็นมงคลอันอุดม

มีคาถาสรุปท้ายมงคลทั้ง 38 นี้ว่า
 

" เอตาทิสานิ กตฺวาน สพฺพตฺถมปราชิตา

สพฺพตฺถ โสตฺถึ คจฺฉนฺติ ตนฺเตสํ มงคลมุตฺตมนติ "